Λίγα γράφτηκαν χτες ως «ρέκβιεμ» για την «Τζένεραλ Μότορς». Ο καπιταλισμός χρωστάει πολλά σ' αυτό το μονοπώλιο, όπως ακριβώς το μονοπώλιο χρωστάει την ίδια την ύπαρξή του στο κράτος των μονοπωλίων. Λίγα γράφτηκαν. Ισως γιατί πολλοί ξέρουν όλη την αλήθεια. Μια αλήθεια που δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από ρομαντικές αναφορές για μια ροζ «Κάντιλακ».

Τι λέει η ιστορία; Οτι αυτοί που έχτισαν αυτόν τον κολοσσό ήταν οι εργάτες και μόνο οι εργάτες. Οτι αυτοί που πλήρωσαν και ξαναπλήρωσαν και σήμερα ξαναπληρώνουν με την απώλεια της ίδιας της δουλειάς τους είναι και πάλι μόνο οι εργάτες. Σ' αυτήν την ιστορία το χρώμα της «Κάντιλακ» είναι μόνο κόκκινο. Σαν το αίμα.

Τι δε λέει η ιστορία που μας σερβίρουν; Οτι το κράτος των καπιταλιστών αναλαμβάνει τα χρέη του μονοπωλίου και παράλληλα του δίνει κάλυψη να απολύσει χιλιάδες εργάτες στο όνομα της εξυγίανσης του ταμείου του ώστε να παραμείνει ανταγωνιστικό μονοπώλιο, δηλαδή να έχει υψηλότερη κερδοφορία. Παρονομαστής αυτής της υπόθεσης είναι ότι οι εργάτες είναι κόστος. Γι' αυτό μιλούν για «εργασιακές εντάσεις», όταν αναφέρονται στον καιρό που έπρεπε και τότε να πληρώσουν οι εργάτες τις ανάγκες της κερδοφορίας.

Να μπορούσαν να μιλήσουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί εργάτες... που, όμως, ήδη τότε είχαν πειστεί πως η εταιρεία είναι το σπίτι τους...

Η περίπτωση της «General Motors» είναι μια ακόμα χρήσιμη ιστορία για να καταλάβουμε το γιατί και στην ένταση της επίθεσης στο ΚΚΕ. Γιατί ακριβώς η ίδια η ύπαρξη του συγκεκριμένου ΚΚΕ δεν αφήνει τους εργάτες να νιώσουν ότι είναι δική τους η όποια GM όσο αυτή είναι μια καπιταλιστική επιχείρηση. Πρέπει να μελετήσουμε την ιστορία της «General Motors» ακριβώς γιατί μας πλασάρουν τις κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις για τη σωτηρία της ως ανθρώπινο καπιταλισμό, που υποτίθεται πως ακριβώς αυτός είναι το σημερινό πρόσωπο της Αμερικής και η οποία με τη σειρά της - όπως είπε χτες ο Αλαβάνος στο ιντερνετικό κανάλι του Κούλογλου - είναι η σύγχρονη αριστερά έναντι της συντηρητικής Ευρώπης!

Ε, όχι, δε θα λαλήσουμε, επειδή κάποιοι έχουν ταυτίσει την ίδια την πολιτική ύπαρξή τους με την μακροημέρευση του καπιταλισμού.

Καταλαβαίνουμε την ανάγκη του συστήματος να αναμορφωθεί πολιτικά, αλλά δε θα αρχίσουμε να κυκλοφορούμε με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω! Οσο όλοι αυτοί θα δείχνουν την κόπρο του Αυγείου ως πρόβλημα καθαριότητας και όχι ως πραγματικότητα του συστήματός τους, τόσο περισσότερο εμείς θα μιλάμε για τις αποφάσεις της Πράγας και τον πόλεμο για την Κοινωνική Ασφάλιση που θα ενταθεί την επομένη των εκλογών. Εναν πόλεμο που έχει προς το παρόν κριθεί σε βάρος των εργατών στην «αριστερή» Αμερική και τώρα επιχειρείται να κριθεί σε βάρος των εργατών και σ' ολόκληρη την Ευρώπη, παντού όπου διατηρούνται ακόμα κάποια στοιχεία Κοινωνικής Ασφάλισης.

Ασχετο: Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τον κομμουνιστή από πολλούς άλλους τίμιους ανθρώπους; Ανθρώπους που γενικά θέλουν να αντιπαλεύουν την αδικία, θέλουν μια καλύτερη ζωή; Δεν είναι μόνο η ανάλυση. Δεν είναι μόνο το σχέδιο για το νέο κόσμο, δεν είναι με ένα γενικό τρόπο η οργάνωση. Είναι - κοντά σε πολλά άλλα - μια βαθιά απόφαση, ένας τρόπος να ζεις, η ανιδιοτέλεια όχι ως διακήρυξη, αλλά ως διαρκής προσφορά. Κανένας δεν αφήνει στη μέση το χρέος του. Κανένας δε σπρώχνει στο διπλανό το καθήκον του. Καθένας σκέφτεται και λειτουργεί σα να είναι ο ίδιος μόνος του όλοι οι άλλοι. Δεν είναι υπερφυσικές αυτές οι ιδιότητες. Γεννιούνται μέσα στη ζωή, μέσα στις κοινωνικές σχέσεις που αναπτύσσει ο καθένας, αλλά και που επιλέγει μέσα σ' αυτές να ζήσει. Αυτοί που ξέρουν μιλάνε για την περίφημη «κοινωνική παρακολούθηση». Οπου δίνεις εξετάσεις, τέτοιος γίνεσαι. Ε, οι κομμουνιστές ξεχωρίζουν ακριβώς σ' αυτό. Δίνουν εξετάσεις στους εργάτες, όχι γιατί είναι ομοϊδεάτες τους, αλλά γιατί είναι ταξικά αδέρφια τους. Και άρα φροντίζουν η ζωή τους, η ζωή των κομμουνιστών να είναι παράλληλη με τη ζωή των εργατών. Σπλάχνο απ' το σπλάχνο τους.

Ε, αυτό το γνωρίζουν καλά οι αστοί. Κι αυτοί ακριβώς τη σχέση προσπαθούν να διαρρήξουν. Δε θα τους περάσει. Οσους ΚαραΛαζόπουλους κι αν επιστρατεύσουν. Βόλι η ψήφος. Κι ακόμα καλύτερο βόλι το ακόμα περισσότερο ενισχυμένο ΚΚΕ για την επομένη των εκλογών που θα χρειαστεί να πέσουν κορμιά για να μην περάσει το σχέδιο των καπιταλιστών για απόλυτο γονάτισμα των εργατών.