Διαβεβαιώσεις σε ΕΕ και ΔΝΤ αλλά και στο εγχώριο κεφάλαιο ότι η τυπική έξοδος από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής δεν πρόκειται να ανακόψει την αντιλαϊκή πολιτική, και αυταπάτες στο λαό ότι διανοίγονται πλέον δυνατότητες βελτίωσης της ζωής του, συνέθεσαν την ομιλία του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα στην πρώτη συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου, την Παρασκευή το πρωί.

Ο πρωθυπουργός διευκρίνισε κατηγορηματικά πως τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης θα γίνουν «με σεβασμό στο δημοσιονομικό μονοπάτι που έχουμε συμφωνήσει με τους δανειστές μας, ώστε να μπορούμε να αποπληρώνουμε το χρέος μας» και διαμήνυσε στο εγχώριο κεφάλαιο ότι «με την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, με δικλίδα ασφαλείας το χρηματοδοτικό μαξιλάρι, αυτό που εξασφαλίσαμε για την κάλυψη των αναγκών μας και με όπλο μας την πολιτική σταθερότητα και τη διαρκή μας βούληση για μεταρρυθμίσεις, εμπεδώνουμε πλέον τη θέση της χώρας στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον».

Τους δε στόχους του κεφαλαίου, που αποτελούν το «χαρτοφυλάκιο» και αυτής της κυβέρνησης, επιχείρησε να τους παρουσιάσει ως απάντηση και στις «εύλογες προσδοκίες» - όπως είπε - του λαού για «τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής του, για ανακούφιση από τα βάρη της λιτότητας» και όχι φυσικά για ανάκτηση των απωλειών, καθώς τίποτα τέτοιο δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Εξάλλου, χαμηλώνοντας τις λαϊκές προσδοκίες για να τις φέρει στα μέτρα των κυβερνητικών προθέσεων για παροχές - ψίχουλα στην ακραία φτώχεια, ο Αλ. Τσίπρας πρόσθεσε - ενοχοποιώντας τα λαϊκά δικαιώματα για την καπιταλιστική κρίση και τα χρέη που προκάλεσε η πλουτοκρατία - πως χρειάζεται «σύνεση» αλλά και «σχέδιο, ώστε να μην ξαναγυρίσει ποτέ πίσω η χώρα» στην «περιπέτεια της χρεοκοπίας (...) χωρίς να επαναλάβουμε τα μεγάλα λάθη του παρελθόντος, που οδήγησαν τη χώρα στη μνημονιακή περιπέτεια, αλλά και την παρακμή».

Σε ένα ρεσιτάλ θράσους, κάλεσε τους υπουργούς του να δουλέψουν για «να ανασυγκροτηθεί η μισθωτή εργασία στη χώρα μας», ανάγοντας μάλιστα σε «προϋπόθεση για την ανάκτηση της εργασίας» τη «δημιουργία ενός φιλοεπενδυτικού περιβάλλοντος», παρουσιάζοντας δηλαδή την πηγή όλων των προβλημάτων των εργαζομένων, αλλά και των εκατοντάδων αντεργατικών μέτρων όλων των προηγούμενων χρόνων, ως λύση τους!

«Αυτή η προοπτική της κοινωνικής δικαιοσύνης, στην οποία όλοι μας πιστεύουμε εδώ, είναι που μας διαφοροποιεί από τις δυνάμεις του ακραίου νέου φιλελευθερισμού», ισχυρίστηκε, για να χαράξει ψεύτικες γραμμές με τη ΝΔ, προσπερνώντας ότι με αυτές τις δυνάμεις συμπλέουν στρατηγικά στην κατεύθυνση που υπαγορεύουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ενώ την ίδια ώρα το μισό υπουργικό συμβούλιο αποτελείται από «δοκιμασμένα» στελέχη των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Στην ίδια κατεύθυνση, της δημιουργίας «φιλοεπενδυτικού περιβάλλοντος», δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνησή του θα συνεχίσει στο δρόμο «των μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση και στην οικονομία», που «τώρα είναι που πρέπει να επιταχυνθεί και να βαθύνει», καθώς πρέπει «να αποδείξουμε ότι έχουμε την πολιτική βούληση να συνεχίσουμε στο δρόμο που έχουμε χαράξει για να φτιάξουμε επιτέλους ένα κράτος σύγχρονο και ανταποδοτικό», αφού «σε τελική ανάλυση, εκεί θα κριθεί και η δυνατότητα της χώρας να προσελκύσει επενδύσεις μαζικά το επόμενο διάστημα». Εμφανίστηκε δε καθησυχαστικός ότι τα «σύννεφα» στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία τάχα «δεν μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την πορεία ανασύνταξης της χώρας και της οικονομίας».