ΒΗΘΛΕΕΜ, ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ και ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-

Οσα δηλώνει ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν από το πρωί της Τετάρτης, αφ' ότου έγινε γνωστή η είδηση της εκτέλεσης του υπουργού Τουρισμού Ρεχάβαμ Ζε' εβί από άνδρες του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) θυμίζουν πολύ - κατά τρόπο καθόλου τυχαίο - όσα λέει ο Τζορτζ Ουόκερ Μπους από την 11η Σεπτεμβρίου. Δείγμα πρώτο: «Τίποτε δε θα είναι ξανά το ίδιο, μπήκαμε σε μια νέα εποχή». Δείγμα δεύτερο: «Θα συντρίψουμε την τρομοκρατία, μόνο έτσι μπορεί να έρθει ειρήνη». Δείγμα τρίτο: «Καθιστώ τον (Παλαιστίνιο ηγέτη, Γιάσερ) Αραφάτ υπεύθυνο, καθώς αυτός έθεσε την τρομοκρατία σε κίνηση, αν και γνώριζε πολύ καλά τις συνέπειες». Δείγμα τέταρτο: Το τελεσίγραφο στον Αραφάτ να «παραδώσει τους δολοφόνους» μέσα σε μία βδομάδα, απειλώντας αν αυτό δε γίνει να εξαπολύσει μια ολοκληρωτική επίθεση «κατά της Παλαιστινιακής Αρχής, που ενορχηστρώνει την τρομοκρατία και φιλοξενεί τρομοκράτες».

Πολλοί αναλυτές πάντως, κοιτούν στο παρελθόν του Ισραήλ κι όχι στην παρούσα διεθνή συγκυρία τής υπό τις ΗΠΑ «αντιτρομοκρατικής συμμαχίας» - συγκεκριμένα, στο 1982, όταν η σχεδόν μοιραία επίθεση ενός Παλαιστίνιου κατά του Ισραηλινού πρεσβευτή στο Λονδίνο Σλόμο Αργκόβ έδωσε στην τότε κυβέρνηση του Ισραήλ την αφορμή να εισβάλει στο Λίβανο. Εκείνης της αιματηρής και πρωτοφανούς αγριότητας εισβολής ηγήθηκε ο υπουργός Αμύνης του Ισραήλ, ποιος άλλος, Αριέλ Σαρόν, ο άνθρωπος που προσωπικά έστειλε το στρατό να σφάξει τους πρόσφυγες στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα.

Αυτή τη φορά, μετά την εκτέλεση του ακροδεξιού υπουργού - πρώην στρατηγού, όπως σχεδόν όλοι οι Ισραηλινοί πολιτικοί - Ζε' εβί, που είχε ανακοινώσει την παραίτησή του λόγω της πιθανότητας επανέναρξης της «ειρηνευτικής διαδικασίας», ο Σαρόν έστειλε κάπου 60 άρματα μάχης στην Μπέιτ Τζάλα και τη Βηθλεέμ, μαζί με εκατοντάδες στρατιώτες, σε ένα «πρώτο βήμα» των στρατιωτικών του αντιποίνων. Σε πολιτικό επίπεδο, σταμάτησε κάθε επαφή με τους Παλαιστίνιους, αξίωσε την έκδοση των μελών του PFLP που εκτέλεσαν τον Ζε' εβί και των ηγετών τους και απειλεί ανοιχτά να καταστρέψει την Παλαιστινιακή Αρχή εκ θεμελίων, παρά τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές (χλιαρές) πιέσεις να συνεχιστεί ο «διάλογος».

Στην παλαιστινιακή πλευρά, τα πράγματα βρίσκονται σε μια αμφίβολη ισορροπία. Ο Γιάσερ Αραφάτ, σε μια προσπάθεια κατευνασμού της Δύσης, «καταδίκασε τη δολοφονία» και διέταξε τη σύλληψη των μελών του PFLP που τη διέπραξαν, ενώ φέρεται να μελετά το να θέσει εκτός νόμου τη στρατιωτική πτέρυγα της οργάνωσης. Ο Αραφάτ προσπαθεί να ελιχθεί σε πολύ περιορισμένο χώρο: οι παλαιστινιακές οργανώσεις, που έχουν κάθε λόγο να εξεγείρονται - με την τακτική «επιλεκτικών δολοφονιών» του Ισραήλ να συνεχίζεται, την κατοχή πάντα παρούσα, τον αποκλεισμό να εντείνεται και να επεκτείνεται, τους νεκρούς να έχουν φθάσει τους 1.000 με την πλειοψηφία τους να είναι παιδιά - δεν είναι καθόλου εύκολο να πειθαρχήσουν. Η έκκληση τού Αραφάτ για ηρεμία έγινε διαταγή, ενώ άρχισαν και συλλήψεις μελών του PFLP. Ωστόσο, η νέα Ιντιφάντα συνεχίζεται και κάθε φορά που τα άρματα μάχης εισβάλλουν στο παλαιστινιακό έδαφος η αποφασιστικότητα των εξεγερμένων δυναμώνει. Οι Παλαιστίνιοι δε φοβούνται πια τα τανκ...

Οι ηγεσίες ΗΠΑ και Ευρώπης, επιχειρώντας να κρατήσουν στη (εξ ορισμού χαλαρή και σπαρασσόμενη από τις διαφορετικές επιδιώξεις) διεθνή «αντιτρομοκρατική συμμαχία» τους Αραβες, υπόσχονται τη δημιουργία ενός Παλαιστινιακού κράτους «στο άμεσο μέλλον». Είναι εξαιρετικά αμφίβολο πάντως αν εννοούν όσα λένε, και είναι απολύτως βέβαιο ότι ιεραρχούν πολύ πιο ψηλά από την επιτυχία του δίκαιου αγώνα του παλαιστινιακού λαού τα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά συμφέροντά τους: τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής, για τον οποίο το Ισραήλ παίζει ρόλο κλειδί...