Σάββατο 6 Οχτώβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 34
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ
ΧΗΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Ενας εφιάλτης που δεν πρέπει να ξαναζωντανέψει

Γρηγοριάδης Κώστας

Στο προηγούμενο σημείωμά μας αναφέραμε περιληπτικά το «περιβόλι των χημικών και βιολογικών όπλων» από τα οποία υποτίθεται κινδυνεύει η Δύση, μετά τη βέβαιη επιδρομή των αμερικαΝΑΤΟικών στο Αφγανιστάν και όπου αλλού αποφασίσουν, με το πρόσχημα της τρομοκρατίας (μιας τρομοκρατίας που κατασκευάστηκε από τους ίδιους), ενώ είναι πλέον πεντακάθαρο ότι πρόκειται για την κατάκτηση στρατηγικών περιοχών που συνδέονται και με το μαύρο χρυσό. Τα συντεταγμένα ΜΜΕ έχουν κατορθώσει να σπείρουν τον τρόμο σε μεγάλη μερίδα των πολιτών, αποσιωπώντας ως συνήθως ποιοι είναι οι πρώτοι διδάξαντες και στο χημικό πόλεμο και σε ποιων τα εργαστήρια έχουν παρασκευαστεί! Σήμερα θα αναφερθούμε στα πεπραγμένα των Αμερικάνων στο Βιετνάμ. Μια ιστορία που ξεχνούν οι διάφοροι «αναλυτές», που με αυταπάρνηση δίνουν καθημερινά εξετάσεις στην αμερικάνικη πρεσβεία μ' ένα πρωτόγνωρο ραγιαδισμό, αντί πινακίου φακής (διάβαζε θέσεις στην εξουσία).

Δολοφονία του περιβάλλοντος και των Βιετναμέζων

Το 1940 οι Βρετανοί σχεδίαζαν την καταστροφή της γεωργικής παραγωγής της Γερμανίας και οι Αμερικανοί των ορυζώνων της Ιαπωνίας με ζιζανιοκτόνα. Τα γεγονότα που ακολούθησαν (κατάρρευση του Αξονα και πυρηνικό ολοκαύτωμα στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα) τους έβγαλαν από τον κόπο, όμως το νερό (η έρευνα) είχε μπει στο αυλάκι (τα εργαστήρια στο Φορντ Ντέντρικ) με αιχμή τα αποψιλωτικά και αποφυλλωτικά, αφού διάφορα αντάρτικα, κυρίως στη Λατινική Αμερική έπρεπε να συντριβούν πάση θυσία! Οταν άρχισαν οι επιχειρήσεις στο Βιετνάμ που οδήγησαν στο ...Βατερλό της υπερδύναμης τα γεράκια αντιμετώπιζαν τα μέγα πρόβλημα της ζούγκλας. Οι Βιετκόνγκ εμφανιζόταν από το πουθενά προκαλώντας τεράστια πλήγματα στους Αμερικανούς. Ετσι παρά την ύπαρξη της συνθήκης της Γενεύης από το 1925 που απαγόρευε τα χημικά άπλα, ο κύβος (κίβδηλος ως συνήθως) ερίφθη. Χρήση χημικών! Η επιλογή του είδους που θα χρησιμοποιούσαν έγινε μεταξύ χιλιάδων ουσιών. Τρία αεροπλάνα C123 ειδικά εξοπλισμένα με μηχανήματα ψεκασμού, με ορμητήριο μια βάση των Φιλιππίνων θα ξεκινούσαν τη ...σπορά του ολέθρου, από το 1966 μέχρι το 1971.

Αναβαθμίζοντας τους Βρετανούς

Η ουσία που επιλέχτηκε να καταστρέψει τα δάση του Βιετνάμ και να δηλητηριάσει τη γεωργική παραγωγή, ήταν ένα κράμα των 2,4-D και 2,4,5-Τ, που είχαν χρησιμοποιήσει οι Αγγλοι στη Μαλαισία, με πρόσμειξη μιας από τις ισχυρότερες τοξικές ουσίες που υπάρχουν: της διοξίνης. Ονομάστηκε πορτοκαλιά ουσία από το χρώμα της. Οι ποσότητες που έριξαν ήταν τεράστιες. Αρκεί να σκεφτούμε ότι μέσα σε πέντε λεπτά ένα από τα αεροπλάνα αυτά έριχνε χίλια γαλόνια της ποσότητας αυτής και επέστρεφε αμέσως στη βάση του για να ξαναγεμίσει τις δεξαμενές του και να συνεχίσει το εγκληματικό του έργο. Και μπορεί η CIA- για να καταλαγιάσει τις διαμαρτυρίες- να ισχυριζόταν ότι η πρόσμειξη της διοξίνης ήταν μικρή, όμως την περίοδο αυτή τα φυτοφάρμακα που περιείχαν τη συγκεκριμένη ουσία είχαν εξαφανιστεί από την αμερικάνικη αγορά, μια και η παραγωγή της απορροφούνταν για τις πολεμικές επιχειρήσεις. Διάφορες εκτιμήσεις Αμερικάνων επιστημόνων, που βασίστηκαν σε στοιχεία των κατασκευαστριών εταιριών και εγγράφων που διέρρευσαν από το Πεντάγωνο, ανέβαζαν την ποσότητα της πορτοκαλιάς ουσίας σε 57.000 που περιείχε 170 κιλά διοξίνης.

Κρανίου τόπος

Επειδή η ποσότητα αυτή σε κάποιο μη ειδικό μπορεί να φαντάζει μικρή αρκεί να αναφέρουμε ότι στο μεγαλύτερο μέχρι σήμερα χημικό ατύχημα που έχει καταγραφεί στα χρονικά, το Σεβέζο της Ιταλίας το 1976, με τα χιλιάδες θύματα η ποσότητα της διοξίνης που διέφυγε ήταν μόλις δυο κιλά. Επίσης, μπορούμε να προσθέσουμε ότι αρκούν λίγα γραμμάρια διοξίνης σ' ένα μεγάλο υδραγωγείο για να επιφέρουν το θάνατο σε χιλιάδες πολίτες. Ομως οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της, σε όσους δεν έχουν την τύχη να πεθάνουν, είναι εξίσου σοβαρές. Παραμορφώσεις στα έμβρυα και γενετικές ανωμαλίες, σε πολλές γενιές μετά, σύμφωνα με έρευνες πανεπιστημίου του Ανόι που έγιναν το 1975. Οπου χρησιμοποιήθηκε η πορτοκαλιά ουσία τα δάση απογυμνώθηκαν και οι ντόπιοι τα ονόμασαν γη θανάτου. Επειδή η τροπική βλάστηση καταστράφηκε στο δάσος Μα Ντα, ό,τι απέμεινε εξαφανίστηκε από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες που ήρθαν σαν φυσικό επακόλουθο της διάβρωσης του εδάφους. Τριάντα χρόνια μετά ακόμα υπάρχουν στη ζούγκλα του Βιετνάμ σεληνιακά τοπία, στα οποία είναι αδύνατο να φυτρώσει το οτιδήποτε. Είναι γνωστό ότι η διοξίνη δεν αποικοδομείται στο περιβάλλον. Ετσι επηρεάζει τη γεωργική παραγωγή και στο μέλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι στην παραγωγή ρυζιού το άζωτο που βρίσκεται με τη μορφή πρωτεΐνης μειώθηκε στα 2/3 και σχεδόν απουσιάζει από τις γλυκοπατάτες.

Πανίδα και ανθρωπογενές περιβάλλον

Τα ζώα της ζούγκλας μειώθηκαν δραματικά και στην κοιλάδα Α Λουόι κατόρθωσαν να διατηρηθούν μόνο 24 είδη πτηνών και 5 θηλαστικών. Πριν τους βομβαρδισμούς με χημικά υπήρχαν 160 είδη πτηνών και 45 είδη θηλαστικών. Τα ζώα αυτά αποδήμησαν σε άλλες περιοχές και μερικά εξαφανίστηκαν εντελώς!

Μπορεί η (χρηματιστηριακή;) αξία της ζωής για τους Αμερικανούς πολίτες να βρίσκεται πολύ ψηλά, σύμφωνα με τους ίδιους και τους συμμάχους τους, όπως προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά όπως φαίνεται δε συμβαίνει το ίδιο με τη ζωή των Βιετναμέζων. Ενάμισι εκατομμύριο Βιετναμέζοι επί δεκαετίες υπέφεραν εξ αιτίας του ραντίσματος της πορτοκαλιάς ουσίας και μερικές χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους από καρκίνο.Ο πρωτογενής καρκίνος του ήπατος έφτασε στο 10%. Αλλά ακόμα πιο τραγικές ήταν οι συνέπειες στην αναπαραγωγική διαδικασία, σύμφωνα με το Γυναικολογικό Νοσοκομείο της Σαγκάης. Η θνησιμότητα των εμβρύων έφτασε το 5% και οι αποβολές ξεπέρασαν το 50%. Αμέτρητος ήταν και ο κατάλογος των τερατογενέσεων και των δερματικών παθήσεων που πολλές φορές ήταν μη ιάσιμες.

Παράπλευρες απώλειες και «Ούριος Ανεμος»

Οταν τέλειωσε ο πόλεμος στο Βιετνάμ, ένας από τους πιλότους των C123, ο Πολ Ρόμπερσον διαπίστωσε ότι πάσχει από καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο. Οταν ήρθε σε επαφή με τους υπόλοιπους πιλότους ανακάλυψε ότι και πολλοί από αυτούς είχαν προσβληθεί από καρκίνο. Ετσι ξεκίνησε αγώνα για να εγείρουν όλοι μαζί αποζημιώσεις από το κράτος. Στην έκκλησή του που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες καταγράφηκαν 7.000 Αμερικανοί στρατιώτες, που είχαν σχέση με τις επιχειρήσεις του χημικού πολέμου και έπασχαν από διάφορες ασθένειες, επειδή πολλοί από αυτούς είχαν ψεκαστεί από λάθος. Ενα περιστατικό μάλιστα είναι επίσημα καταγραμμένο. Ομως πριν εκδικαστεί η απόφαση πέθανε. Πριν από τρία χρόνια αποκαλύφτηκε ότι οι Αμερικανοί είχαν ψεκάσει και το γειτονικό Λάος. Αυτή τη φορά στόχος ήταν Αμερικανοί στρατιώτες που είχαν λιποτακτήσει. Την καταγγελία έκανε ο αρχηγός της αποστολής «Ούριος Ανεμος», υπολοχαγός Ρόμπερτ Μπάσρικ, επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων SOGκαι ακολούθησαν και άλλοι που είχαν λάβει μέρος στο εγχείρημα. Φυσικά η επίσημη ηγεσία του Πενταγώνου φρόντισε να διαψεύσει τα λεγόμενά τους και να κουκουλώσει την υπόθεση μια και οι προτεραιότητες της εποχής ήταν το ξεκλήρισμα του Ιράκ και το τελειωτικό χτύπημα στη Γιουγκοσλαβία.

Πηγές

  • Μανουσάκης Γ. χημικός και βιολογικός πόλεμος, εκδ. «Πατάκη» Αθήνα 2000
  • Comton J. Military Chemical and Biological Agents, Telfords Press, Caldwell N.J 1987
  • Douglass G κ.ά. America the vulnerable: The threat of chemical and biological warfare, Lexington Books, Lexington 1987

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ