«Τα μέτρα αυτά, συνεχίζει ο Αντ. Σκυλλάκος, ήταν προγραμματισμένα και συζητιούνταν από καιρό. Απλώς δόθηκε η ευκαιρία στους ιθύνοντες κύκλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης να επιταχύνουν, να επεκτείνουν και να βαθύνουν τους σχεδιασμούς τους. Ηδη, γίνονταν συζητήσεις στα αρμόδια όργανα για κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στο λεγόμενο τρίτο πυλώνα και αφορά τα ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας και δικαιοσύνης».

Μάλιστα, για αρκετά από αυτά τα μέτρα, επισημαίνει ο βουλευτής του ΚΚΕ, έγιναν συζητήσεις για να προωθηθούν αμέσως μετά το Γκέτεμποργκ και τη Γένοβα και συνεπώς από χρονική άποψη αποδεικνύεται ότι δεν πρόκειται για την αντιμετώπιση της λεγόμενης τρομοκρατίας.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ προειδοποιεί ότι τα μέτρα που προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση στοχεύουν στην παραπέρα θωράκιση των κυρίαρχων δυνάμεων εξουσίας, τόσο στην Ευρώπη, όσο και σε εθνικό επίπεδο της κάθε χώρας - μέλους χωριστά. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι ο ορισμός για την τρομοκρατία είναι εντελώς αόριστος και γενικός και μπορεί εύκολα να «τσουβαλιάζει» ως τρομοκράτες ανθρώπους που αγωνίζονται ενάντια στην υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.

Ουσιαστικά, τα νέα μέτρα κατά της τρομοκρατίας, πρακτικά, λειτουργούν σε βάρος των διαδηλωτών, των απεργών και, σε τελευταία ανάλυση, ενάντια στις διαφορετικές φωνές. Θα είναι έτσι ο ορισμός, που να μπορούν να χαρακτηριστούν ως τρομοκρατικές πράξεις ακόμη και οι γνωστές μορφές πάλης που χρησιμοποιούνται από τους εργαζόμενους. Ενδεικτικό των παραπάνω είναι το γεγονός ότι συζητείται να χαρακτηριστούν ως αξιόποινες πράξεις, οι ενέργειες που αποβλέπουν στην ανατροπή των πολιτικών, κοινωνικών ή οικονομικών δομών. Αυτό σημαίνει ότι οι καταλήψεις δρόμων, κυβερνητικών κτιρίων και μια σειρά άλλες ενέργειες, που δεν έχουν καμιά σχέση με την τρομοκρατία, με το πρόσχημα ότι απειλούνται οι θεσμοί, μπορεί να χαρακτηριστούν ως τρομοκρατικές ενέργειες.

Επίσης, μας αναφέρει ο βουλευτής του ΚΚΕ ότι η καταστολή και οι διώξεις κατά των λαϊκών κινημάτων θα προσωποποιούνται και θα μπορούν να διώκονται συγκεκριμένα πρόσωπα, όπως αυτοί που οργανώνουν τις κινητοποιήσεις. Εκτός από τους οργανωτές και τους «συνεργάτες» τους, θα μπορούν να συμπεριληφθούν και χιλιάδες μέλη ενός μαζικού φορέα και θα θεωρούνται ύποπτοι, όχι μόνο σε εθνικό, αλλά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Παίρνοντας, μάλιστα, υπόψη την ενεργοποίηση του άρθρου 5 (ΝΑΤΟ) και το γεγονός ότι «νομιμοποιείται» το δικαίωμα του πολέμου ως αντίδραση στη λεγόμενη τρομοκρατία, οδηγούμαστε σε στρατικοποίηση, όχι μόνο σε διεθνές επίπεδο, αλλά και στο εσωτερικό της Ελλάδας, καθώς ο στρατός θα συμμετέχει σε έρευνες για την ...πάταξη της τρομοκρατίας με την ανάληψη καθηκόντων που κάνουν οι διωκτικές αρχές. Αυτό θα φανεί στο προσεχές μέλλον, τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Βέβαια, αυτή η διαδικασία προχωρούσε σε κάθε χώρα ξεχωριστά, όπως, για παράδειγμα, στη χώρα μας με την ψήφιση του τρομονόμου, του νόμου για τον περιορισμό της διάδοσης των ιδεών μέσω της αφίσας κλπ.

Σε ερώτησή μας ποια θα πρέπει να είναι η απάντηση του λαϊκού κινήματος, ο Αντ. Σκυλλάκος μας είπε: «Γνωρίζουν οι κυρίαρχοι κύκλοι ότι θα ανεβούν οι πολιτικοί και κοινωνικοί αγώνες. Ξέρουν ότι οι πολιτικές που θα εφαρμόσουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα είναι σκληρές. Θα υπάρξει, από τη μια, περισσότερη φτώχεια, ανεργία και, από την άλλη, θα εκδηλωθούν μεγαλύτερες κοινωνικές αντιδράσεις. Αν θέλαμε να το περιορίσουμε το θέμα μόνο στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας - της όποιας τρομοκρατίας, υπαρκτής ή ανύπαρκτης, γιατί υπάρχει και η κατασκευασμένη - οι υπάρχοντες εθνικοί νόμοι και οι υπάρχουσες διατάξεις όλων των 15 χωρών - μελών αρκούν. Πάντως, σε κάθε χώρα, ανεξάρτητα από πολιτικά φρονήματα, πρέπει να υπάρξει συστράτευση όλων των ανθρώπων και πολιτικών δυνάμεων, η ευρύτερη δυνατή συμμαχία για να προστατευτούν τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα. Αυτό είναι άμεσο καθήκον, όχι μόνο των κομμουνιστών, αλλά όλων αυτών που βλέπουν ότι κινδυνεύει η δημοκρατία».