«Κατά την άποψη του ΚΚΕ, το σημερινό νομοσχέδιο για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής σηματοδοτεί την επανεκκίνηση της λεγόμενης νέας χωροταξίας της Ανώτατης Εκπαίδευσης και αναμένεται εξ αυτού νέος γύρος συγχωνεύσεων πανεπιστημίων, ΤΕΙ σε όλη τη χώρα, ώστε εκτός από τα οφέλη της όποιας δημοσιονομικής περιστολής, να προσαρμοστεί ακόμα περισσότερο η δομή και το περιεχόμενο της Ανώτατης Εκπαίδευσης στις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αυτό είναι και το πραγματικό περιεχόμενο της ανάπτυξης για την οποία μιλά το νομοσχέδιο και πίσω από τα παχιά λόγια περί αναβάθμισης της Δυτικής Αττικής βρίσκεται ακριβώς η εξυπηρέτηση των αναγκών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται σε αυτήν την περιοχή. Συνδέεται συνεπώς το νομοσχέδιο άμεσα με το αναπτυξιακό όραμα του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο ιεραρχεί πολύ συγκεκριμένους κλάδους και στη Δυτική Αττική», σημείωσε.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας για τις διάφορες πλευρές του νομοσχεδίου, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην ένταση της υπάρχουσας κατηγοριοποίησης μεταξύ τμημάτων και αποφοίτων και στα διετή προγράμματα κατάρτισης, που προβλέπεται να ιδρυθούν στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως θα παρέχουν τζάμπα εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις και στους εφοπλιστές μέσω της μαθητείας. Υπογράμμισε την απουσία από το νομοσχέδιο της οποιασδήποτε πρόβλεψης για διαδικασίες ένταξης και μονιμοποίησης του έκτακτου εκπαιδευτικού προσωπικού, που για πάρα πολλά χρόνια επωμίστηκε μεγάλο κομμάτι μερίδας της εκπαιδευτικής διαδικασίας στα ΤΕΙ. Τόνισε επίσης πως «όσο κι αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε ούτε μια αναφορά, ούτε μια λέξη για τη φοιτητική μέριμνα, για τη σίτιση, για τη στέγαση. Εκεί όμως που ήσασταν πραγματικά αναλυτικοί και σαφέστατοι ήταν για τη λειτουργία του εισπρακτικού μηχανισμού των ΕΛΚΕ».

Κλείνοντας την τοποθέτησή του στην πρώτη συνεδρίαση για το νομοσχέδιο και δηλώνοντας την αντίθεση του ΚΚΕ σε αυτό, ο Γ. Δελής τόνισε: «Δεν έχουν θέση εδώ σε αυτά τα ζητήματα ακαδημαϊκοί σωβινισμοί, συντεχνιασμοί, διαμάχες, αντιπαραθέσεις στη βάση της ονοματολογίας ιδρυμάτων, τμημάτων κ.λπ. Η μόνη λύση που πρέπει κατά τη γνώμη μας οι σπουδαστές, τα παιδιά των φτωχών λαϊκών οικογενειών να διεκδικήσουν, είναι το πτυχίο να είναι η μοναδική προϋπόθεση για την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα. Γι' αυτό πρέπει να καταργηθούν οι κατηγορίες πτυχίων και αποφοίτων. Να υπάρχει ένα και μοναδικό πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου σε κάθε επιστημονικό αντικείμενο. Και βεβαίως να ενισχυθούν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα με υποδομές και προσωπικό, να έχουν όλοι απρόσκοπτη πρόσβαση σε αναβαθμισμένες σπουδές πάνω ακριβώς στο αντικείμενο που επέλεξαν».