Δύο θεωρούμενα χαμένα έργα του κορυφαίου συνθέτη Νίκου Σκαλκώτα (1904-1949), που παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά τον Απρίλη του 1930 στο Βερολίνο, αναβιώνουν μετά από 88 χρόνια από Ελληνες καλλιτέχνες, την Τρίτη 13 Φλεβάρη, στις 20.30, στην Αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης», στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τα χειρόγραφα εντοπίστηκαν από τον μουσικολόγο Γ. Τσελίκα στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στο Μπάφαλο και αποκτήθηκαν από τον Σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσικής». Η επιμέλεια και ενορχήστρωσή τους έγινε από τον μουσικολόγο και κλαρινετίστα Γιάννη Σαμπροβαλάκη.

Τα έργα ερμηνεύει, στην πρώτη της εμφάνιση στο Μέγαρο, η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών, η νέα συμφωνική ορχήστρα που επικεντρώνει τη δράση της στη νεοελληνική έντεχνη μουσική δημιουργία. Διευθύνει ο αρχιμουσικός Βύρων Φιδετζής, Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Ορχήστρας και συνιδρυτής της, μαζί με τον καθηγητή Μουσικολογίας Νίκο Μαλλιάρα.

Τα έργα που θα παρουσιαστούν είναι: Σουίταγια βιολί και μικρή ορχήστρα, γραμμένη το 1929, με σολίστ τον Γιώργο Δεμερτζή και Κοντσέρτογια βιολί, πιάνο και ορχήστρα, γραμμένο το Μάρτη του 1930, με τη σύμπραξη του διακεκριμένου διεθνώς πιανίστα Βασίλη Βαρβαρέσου. Το πρόγραμμα της συναυλίας συμπληρώνουν συμφωνικά έργα του Γιάννη Κωνσταντινίδη (Δωδεκανησιακή Σουίτα αρ. 2), συμμαθητή του Ν. Σκαλκώτα στο Βερολίνο, και των κοινών τους δασκάλων Πάουλ Γιουόν (Μπαλάντα για ορχήστρα, έργο 3ο «Ο θρήνος της Ινγκεμποργκ») και Κουρτ Βάιλ (Συμφωνία αρ. 2), δίνοντας τη δυνατότητα στο κοινό να γνωρίσει την αισθητική ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε στο Βερολίνο του Μεσοπολέμου, μια εποχή που επηρέασε ολόκληρη τη μουσική του 20ού αιώνα.