Σάββατο 6 Γενάρη 2018 - Κυριακή 7 Γενάρη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 24
ΝΕΟΛΑΙΑ
ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΘΗΝΑΣ
Με σοβαρά προβλήματα και ελλείψεις αντιμέτωποι μαθητές και εκπαιδευτικοί

Ρεπορτάζ από τη συζήτηση με την διευθύντρια και το προσωπικό του σχολείου που είχε κλιμάκιο του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Ν. Σοφιανό, μέλος του ΠΓ, που επισκέφτηκε το χώρο

MotionTeam

Με σοβαρά προβλήματα και ελλείψεις έρχονται αντιμέτωποι εκπαιδευτικοί και μαθητές στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο της Αθήνας. Παιδάκια που κάνουν μετάφραση σε άλλα παιδάκια, απουσία ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών που είναι απαραίτητοι, ελλείψεις ακόμα και σε καρέκλες, με αποτέλεσμα παιδιά να μην έχουν πού να καθίσουν για να παρακολουθήσουν το μάθημα.

Αυτά είναι μόνο ορισμένα από όσα βρίσκουν καθημερινά μπροστά τους δάσκαλοι και μαθητές, όπως τα περιγράφει η διευθύντρια του σχολείου, Δάφνη Γαβρίλη, σε κλιμάκιο του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος και δημοτικό σύμβουλο Αθήνας, που βρέθηκε στο χώρο.

«Εχουμε πάρα πολλά θέματα του σχολείου, που δεν έχουμε και την κατάρτιση να αντιμετωπίσουμε, δεν έχουμε τον τρόπο να δώσουμε και συμβουλές, δεν ξέρουμε αν είναι και σωστά αυτά που θα πούμε... Μας λείπουν, ακόμα, μεταφραστές κι αναγκαζόμαστε να καλούμε παιδάκια να κάνουν τη μετάφραση σε άλλα παιδάκια, που δεν είναι κι αυτό σωστό ούτε και επαρκές, γιατί τα Αραβικά π.χ. δεν είναι παντού ίδια... Μας έστειλαν έναν κατάλογο με 15 μεταφραστές για 218 σχολεία(!) οι οποίοι έχουν προσληφθεί από τη "Μετάδραση", χωρίς κανένα τηλέφωνο επικοινωνίας. Πώς αυτοί θα έρθουν σε εμάς;», τονίζει η Δ. Γαβρίλη.

Επιπλέον, βασικότατη έλλειψη είναι τα βιβλία των Ελληνικών. Μετά από πρόσφατη κινητοποίηση που έγινε στο υπουργείο Παιδείας για τα προβλήματα των διαπολιτισμικών σχολείων, αποφασίστηκε να γίνει μια ανατύπωση βιβλίων, τα οποία, όπως μας εξηγούν οι εκπαιδευτικοί, είναι εντελώς ακατάλληλα γιατί απευθύνονται σε παιδιά άλλων ηλικιών, αντί να απευθύνονται σε παιδιά Γυμνασίου είναι γραμμένα για την Ειδική Αγωγή και για παιδιά Α', Β' και Γ' Δημοτικού, χρησιμοποιώντας χαρακτήρες όπως... ο φραουλίτσας κι η μολυβένια!

Οπως σημείωσε ο Ν. Σοφιανός, «αντιλαμβάνονται τη λειτουργία αυτών των σχολείων σαν μια λύση "να βάλουμε κάτω από το χαλί το μεγάλο πρόβλημα", της Εκπαίδευσης, κατά πρώτον, των μεταναστών και, κατά δεύτερον, των προσφύγων που από το 2015 και μετά έχουν πληθύνει πολύ λόγω του χαμού που γίνεται στη Μέση Ανατολή, στη Συρία, της επέμβασης και των συνεπειών της και φυσικά της πολιτικής της ΕΕ, του εγκλωβισμού. Θα πρέπει αναγκαστικά στην Ελλάδα να συνεχίσουν να ζουν περίπου 70.000 άνθρωποι, οι οποίοι δεν θέλουν. Γύρω στο ένα τρίτο είναι παιδιά, είναι ηλικίες που έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην Εκπαίδευση. Με ένα όμως καθεστώς καταναγκασμού και με μια προσπάθεια που κάνουν να φύγουν, αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι εύκολη και η προσαρμογή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία. Δηλαδή, δεν θέλει ο πρόσφυγας να μάθει Ελληνικά, για παράδειγμα, θέλει να μάθει Γερμανικά, Αγγλικά, ώστε να μπορέσει στη χώρα που θέλει να πάει να δει τι θα κάνει. Μέσα σε όλο αυτό το σύνθετο πρόβλημα που πρέπει να διαχειριστούμε θεωρούμε ότι η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική να μπαλώνει κάποιες τρύπες, χωρίς να αντιμετωπίζεται αυτό καθεαυτό το πρόβλημα».

Ελλείψεις και μειωμένη χρηματοδότηση και για λειτουργικά ζητήματα

Η συζήτηση πάει και στα θέματα που είναι αρμοδιότητας του δήμου και η διευθύντρια σημειώνει: «Δεν έχουμε καρέκλες! Δηλαδή, οι καρέκλες που έχουμε είναι λιγότερες, δεν αντιστοιχούν στον αριθμό των μαθητών μας. Κοιτάμε πόσα παιδιά θα λείψουν για να δούμε πώς θα μπορέσουμε να καθίσουμε, ενώ αν θέλουν να κάνουν μια εκδήλωση στην αίθουσα του ισογείου τα παιδιά κουβαλάνε τις καρέκλες από τις τάξεις τους από τους πάνω ορόφους. Ζητήσαμε από τη σχολική επιτροπή στην αρχή της χρονιάς 100 καρέκλες, μας έστειλαν 35...

Ζητήσαμε ακόμα 1.000 ευρώ από τη σχολική επιτροπή για να βγάλουμε 70 αντίτυπα ενός βιβλίου εγκεκριμένου από το υπουργείο, ώστε τα παιδιά να έχουν ένα φυλλάδιο έστω σε τεύχη. Και μας έστειλαν ένα χαρτί και μας έδωσαν 250 ευρώ για να τα βγάλουμε στο φωτοτυπικό του σχολείου. Ομως, είναι πάρα πολύ λίγα τα 250 ευρώ και, δεύτερον, ποιος συνάδελφος να κάτσει να βγάλει σε 70 αντίτυπα ένα βιβλίο των 200 σελίδων και ποια ώρα;», λέει χαρακτηριστικά.

Ο Ν. Σοφιανός σημειώνει ότι «μέσα σε μια επταετία η επιδότηση των σχολικών επιτροπών στο δήμο της Αθήνας έχει κοπεί κατά 50%. Από τα 7.000.000 ευρώ δηλαδή που παίρναμε το 2011 - '12 τώρα είμαστε στα 3.500.000 ευρώ για 380 σχολεία των δύο επιτροπών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας. Και γίνεται ένα κυνήγι ποιος θα πάρει από τα λίγα. Ομως, τα σχολεία στο Α' Διαμέρισμα, όπως το Διαπολιτισμικό, είναι εκ των πραγμάτων σε ειδικό καθεστώς». Κι ακόμα σημειώνει: «Στο δήμο έχουμε 70.000.000 πλεόνασμα (το πλεόνασμα που πρέπει να υπάρχει σε όλη τη διοικητική λειτουργία του κράτους). Ο δήμος έχει επίσης τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί τις σχολικές του επιτροπές πέρα από το κονδύλι που δίνει η κυβέρνηση, αν εκτιμά ότι είναι προτεραιότητα. Φυσικά, δεν το κάνει αυτή η δημοτική αρχή, απλά μοιράζει αυτά που της δίνει το υπουργείο. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να πιέσουμε».

Μιλώντας για τις ευθύνες του δήμου, η συζήτηση πάει και στο θέμα της φύλαξης. «Εμείς εδώ έχουμε παιδιά που είναι με εισαγγελική παραγγελία και υπό καθεστώς προστασίας, δηλαδή τα φέρνουν και τα ξαναπαραλαμβάνουν κι έχουμε και μια περίπτωση που δεν μπορέσαμε να τη δεχτούμε αλλά θα μπορούσαμε: Είναι ένα παιδί που θέλει να δραπετεύσει γιατί κατάφεραν κι έφυγαν οι γονείς του και συνέλαβαν μόνο αυτό. Μας είπαν ότι μπορούν να μας το φέρνουν στο σχολείο, μέχρι να γίνει η επανένωση με τους γονείς του, αν εξασφαλίζουμε εμείς ότι δεν θα δραπετεύσει. Το παιδί το προστατεύουν για να μην πέσει στα χέρια παράνομων διακινητών. Σκεφτείτε λοιπόν να έχεις παιδιά που έχουν στο νου τους να φύγουν, να δραπετεύσουν, να κοιτούν πότε ανοίγει η πόρτα... Είναι τεράστια ευθύνη για όλους μας», σημειώνει η διευθύντρια.

Μένει στο όνομα ο σχεδιασμός του υπουργείου Παιδείας για την Εκπαίδευση των προσφυγόπουλων

Αντικειμενικά, η κουβέντα πάει στο συνολικότερο πρόβλημα της Εκπαίδευσης των παιδιών των προσφύγων που μένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, αλλά και στην εμπλοκή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στη διαχείριση του προβλήματος. Η διευθύντρια του σχολείου μάς περιγράφει:

«Αρκετά παιδιά που είναι σε ξενώνες γράφονται στο σχολείο μέσω ΜΚΟ. Εχουμε βοήθεια από τη "Μετάδραση" σε κάποια παιδιά που παρουσιάζονται εδώ χωρίς σπίτι και χωρίς σχολείο και απλά τα στέλνουμε εκεί για να μην τα πετάξουμε στο δρόμο. Στους ξενώνες είναι κατά κύριο λόγο η κατηγορία των ασυνόδευτων παιδιών. Εχουμε όμως και παιδιά από οικογένειες, από το πρόγραμμα φιλοξενίας του δήμου. Εχουμε και μετανάστες από το Πακιστάν αρκετούς και από τη Σρι Λάνκα, τη Βουλγαρία, τη Γεωργία και άλλες χώρες που έχουν έρθει με διαβατήρια».

Για την επιλογή της κυβέρνησης να εκχωρεί τη διαχείριση στις ΜΚΟ σημειώνει: «Εμείς ως σχολείο το ζούμε συνέχεια. Κι εγώ προσωπικά είμαι υπέρ των ΜΚΟ. Ομως, είναι άλλο να δέχεσαι βοηθητικό έργο από κάποιους οι οποίοι θα συνδράμουν σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο κι άλλο να έχουμε εκχωρήσει (όπως έχει γίνει και το βλέπουμε καθημερινά) κάθε ευθύνη και δικαίωμα ως κράτος σε κάποιους οι οποίοι δεν ξέρουμε καν ποιοι είναι. Βλέπω στα διάφορα έγγραφα που έρχονται υπεύθυνος ξενώνα Αμπντουλαχίμ τάδε... Δεν έχω τίποτα εναντίον του, αλλά αυτός αποφασίζει για πράγματα που κάνουμε εμείς εδώ ως σχολείο».

Περιέγραψε δε ότι στις εγγραφές πήγαιναν στο σχολείο εκπρόσωποι ΜΚΟ και με ύφος απαιτούσαν να εγγράψουν μαθητές ακόμα κι αν δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις.

Ο Ν. Σοφιανός τόνισε σχετικά: «Το θέμα με τις ΜΚΟ απ' όπου κι αν το πιάσεις είναι προβληματικό. Αν μείνουμε μόνο στη διαδικασία της Εκπαίδευσης των παιδιών των προσφύγων είναι δυο φορές προβληματικό. Είναι στο όνομα ο σχεδιασμός του υπουργείου Παιδείας, ο οποίος ανακοινώνεται και ξανανακοινώνεται. Στην πράξη αυτό το πράγμα δε λειτουργεί. Δε λειτουργεί ούτε από πλευράς υποδομών ούτε τα απογευματινά προγράμματα που προσπάθησαν πέρσι, η ένταξη στα πρωινά σχολεία είναι προβληματική όταν δε συνοδεύεται από τάξεις υποδοχής, από εκπαιδευτικό προσωπικό το οποίο θα προσεγγίσει αυτό τον κόσμο»...

Χωρίς την απαραίτητη στήριξη που απαιτείται για τη διαφοροποιημένη Εκπαίδευση

Στη συνέχεια, η κουβέντα πάει στα γενικότερα θεσμικά προβλήματα των διαπολιτισμικών σχολείων, με την Δ. Γαβρίλη να σημειώνει: «Οι συνάδελφοι εδώ, καθένας ξεχωριστά, κάνει πάρα πολύ μεγάλες προσπάθειες. Θα μπείτε στην τάξη και θα δείτε τον εκπαιδευτικό να κάνει κάτι με τρεις - τέσσερις μαθητές, δίπλα άλλοι μαθητές θα ασχολούνται με άλλη δουλειά που τους έχει βάλει... Αυτή η διαφοροποιημένη μάθηση, η οποία γίνεται εδώ κατά μεγάλο ποσοστό, είναι και ο κανόνας ίσως γι' αυτά τα σχολεία. Αλλά χρειάζεται στήριξη. Διότι βγαίνεις "γκολ" μετά. Δεν μπορείς να το κάνεις από φιλότιμο μόνο. Πρέπει να υπάρχει και να αναγνωρίζεται ότι αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να κάνεις μάθημα και να υπάρχει και δεύτερος συνάδελφος μέσα, όταν η τάξη έχει πάνω από έναν αριθμό μαθητών. Γιατί αν είναι πάνω από 10 παιδιά δε γίνεται αυτή η διδασκαλία (...)

Προβλέπεται οι συνάδελφοι να έχουν μειωμένο ωράριο για να έχουν τη δυνατότητα να ετοιμάζουν παραπάνω δουλειά και είναι αναγκαίο. Γιατί να μην έρθουν δυο άνθρωποι παραπάνω; Προβλέπεται η μετακίνηση των μαθητών να πληρώνεται. Μας καλέσανε στην Περιφέρεια μια φορά για να μας εξηγήσουν γιατί δεν μπορεί να γίνει αυτό! Λοιπόν, αυτά όλα είναι μη αποτελεσματικά».

Αλλοι εκπαιδευτικοί του σχολείου σημειώνουν: «Τα παιδιά που δεν ξέρουν Ελληνικά καθόλου εντάσσονται από την αρχή στα τμήματα μαζί με αυτά που ξέρουν, ενώ θα έπρεπε να είναι για κάποιο διάστημα σε τάξεις υποδοχής, με οργανωμένο πρόγραμμα, εξατομικευμένο». «Ακολουθούμε το ίδιο πρόγραμμα με τα κοινά Γυμνάσια, το ίδιο ωρολόγιο κ.τ.λ., χωρίς όμως να εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις. Εμείς γινόμαστε "λάστιχο", κάθε χρόνο ουσιαστικά γράφουμε καινούργια βιβλία και σημειώσεις». «Βρίσκουμε εκ των ενόντων λύσεις, αλλά δεν είναι σωστό γιατί επιβαρύνονται οι συνάδελφοι»...

Ενώ μέσα από την εμπειρία χρόνων διδασκαλίας στο σχολείο εντοπίζουν και προβλήματα θεσμικού πλαισίου που, όπως μας λένε, είναι ψιλά γράμματα για το κράτος, δεν τα βλέπει καν: «Μας ήρθε παιδί με βαθμό Δημοτικού 6, που ουσιαστικά βρίσκεται στην ίδια μοίρα με το προσφυγόπουλο που έρχεται τώρα χωρίς να ξέρει Ελληνικά, αλλά επειδή πέρασε πρώτα για κάποιο διάστημα από το Δημοτικό και πήρε απολυτήριο έχει χάσει το δικαίωμα ευνοϊκής μεταχείρισης για δυο χρόνια, που θα δικαιούνταν». «Από την άλλη, υπάρχουν παιδιά (κάποια μάλιστα έχουν γεννηθεί κι εδώ) που φεύγουν κάποια στιγμή, πάνε π.χ. στη Γερμανία και θέλουν να τελειώσουν το ελληνικό σχολείο... όμως δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη»...

Ο Ν. Σοφιανός δεσμεύτηκε ότι το ΚΚΕ θα καταθέσει Ερώτηση στη Βουλή για τα προβλήματα του σχολείου, όπως είχε κάνει πριν από λίγο καιρό για τα αντίστοιχα προβλήματα που αντιμετωπίζουν το 2ο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο και Λύκειο στο Ελληνικό, ενώ θα φέρει το θέμα και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ