Για τους σπουδαστές που ζουν από πρώτο χέρι τα διάφορα εμπόδια που μπαίνουν στις σπουδές τους αλλά και την αβεβαιότητα για το μέλλον που έχει διαμορφωθεί γι' αυτούς σε μια εργασιακή ζούγκλα, η δημοσιοποίηση του τελικού σχεδίου για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής επιβεβαιώνει ότι μία πανεπιστημιοποίηση από μόνη της δεν εξασφαλίζει σπουδές χωρίς εμπόδια και πρόσβαση στη δουλειά με δικαιώματα.

Οπως μας λέει η Κατερίνα Αϊβαλιώτη, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Σπουδαστών της ΣΕΥΠ, «κάτω από την πίεση του αγώνα μας καταφέραμε να διατηρήσουμε την αυτονομία ορισμένων τμημάτων, ωστόσο επιβεβαιώνεται ότι ζητούμενο είναι να εξασφαλίσουμε τμήματα που θα μας δίνουν ολοκληρωμένη μόρφωση. Τα κριτήρια για τη δημιουργία των νέων τμημάτων είναι να εξοικονομηθούν πόροι και να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της αγοράς και σε αυτό το πλαίσιο ενισχύεται και η κατηγοριοποίηση των αποφοίτων». Αντίστοιχα, ο Χρήστος Πουραΐμης, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Σπουδαστών της ΣΤΕΦ, λέει ότι η δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής δεν θα λύσει από μόνη της ούτε το ζήτημα της κατηγοριοποίησης των αποφοίτων, ίσα ίσα που θα τη διευρύνει, προσθέτοντας και αποφοίτους διετών σπουδών. Δηλαδή, προστίθεται μία ακόμα κατηγορία αποφοίτων σε όσες υπήρχαν μέχρι τώρα στην κατάρτιση και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες ενώ συχνά πολλές κατηγορίες αποφοίτων θεραπεύουν την ίδια ειδικότητα: «Ετσι πιέζονται και τα δικαιώματα των αποφοίτων στην αγορά εργασίας, ώστε να δημιουργήσουν ένα ακόμα πιο ευέλικτο εργατικό δυναμικό», σημειώνει ο Χρ. Πουραΐμης.

Οπως τονίζει η Κ. Αϊβαλιώτη, «σήμερα, λείπει μόνιμο προσωπικό, ο νέος προϋπολογισμός δείχνει συνέχιση της υποχρηματοδότησης, ο εξοπλισμός και οι υποδομές είναι όρος για τις σπουδές μας. Ο αγώνας λοιπόν που ξεκινήσαμε πρέπει να ενταθεί και αυτό είναι το κάλεσμα που απευθύνουμε. Δεν εφησυχάζουμε, δεν κάνουμε πίσω στις ανάγκες μας. Μόνη διέξοδος είναι η πάλη για πτυχία που θα αποτελούν τη μόνη προϋπόθεση για πρόσβαση στο επάγγελμα, για κατάργηση των κατηγοριοποιήσεων - ένα πτυχίο ανά επιστημονικό αντικείμενο με κοινά προγράμματα, αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στο ύψος των αναγκών, μόνιμο προσωπικό, ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας».

Στην ανάγκη των σπουδαστών να σπουδάζουν ολοκληρωμένα στο επιστημονικό αντικείμενο που επέλεξαν και στην πρόσβαση σε δουλειά με δικαιώματα με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο, αναφέρεται ο Χρ. Πουραΐμης. Οπως σημειώνει, με βάση το σχέδιο που ανακοινώθηκε, μεταξύ άλλων συγχωνεύονται τμήματα της σχολής παρότι αφορούν διαφορετικά αντικείμενα του ίδιου κλάδου. «Το ζήτημά τους δεν είναι το επιστημονικό αντικείμενο αλλά η εξοικονόμηση πόρων και είναι χαρακτηριστικό πως κριτήριο αποτελεί ο αριθμός καθηγητών σε κάθε τμήμα. Στο μεταξύ, όλο το προηγούμενο διάστημα δεν είχαν προσληφθεί έκτακτοι καθηγητές, με αποτέλεσμα τα μισά εργαστήρια, που είναι μεγάλο κομμάτι των σπουδών στη σχολή, να μη γίνονται».