1 Σύνθεση

Πολλά από τα βασικά δομικά υλικά της ζωής, όπως τα αμινοξέα, σχηματίζονται στο Διάστημα και μέσω των μετεώρων καταλήγουν στη Γη.

2 Συσσώρευση

Οι εισερχόμενες οργανικές ενώσεις, μαζί με άλλες που σχηματίζονται μέσα στις θερμές πηγές σε ένα ηφαιστειακό περιβάλλον, συσσωρεύονται σε υδροθερμικές πηγές.

3 Συγκέντρωση

Οι ενώσεις συγκεντρώνονται μέσα σε μικροσκοπικές φυσαλίδες που σχηματίζονται από απλά οργανικά μόρια, τα λιπίδια. Η εγγύτητα, μαζί με τη θερμότητα και τη διαθέσιμη χημική ενέργεια από το σύστημα των θερμών πηγών, ενώνει τα χημικά συστατικά δημιουργώντας πιο σύνθετες μοριακές αλυσίδες.

4 Κύκλιση

Οι λιμνούλες διέρχονται επαναλαμβανόμενα από τρεις φάσεις: ξηρή, υγρή και υγρής γέλης. Στον καιρό της ξηρότητας ευνοείται η σύνθεση πολυμερών που χρησιμεύουν για τη μεταφορά πληροφοριών, όπως είναι οι αλυσίδες των νουκλεϊνικών οξέων. Στις υγρές περιόδους, μπορούν να σχηματιστούν πρωτοκύτταρα, ενσωματώνοντας αυτά τα πολυμερή και προστατεύοντάς τα. Στη φάση της γέλης, τα πρωτοκύτταρα σχηματίζουν πρόγονα κύτταρα και ανταλλάσσουν ομάδες πολυμερών, από τις οποίες επιλέγονται φυσικά εκείνες που προάγουν την επιβίωση σε πολλούς επόμενους κύκλους.

5 Διακίνηση

Τα καλύτερα προσαρμοσμένα πρωτοκύτταρα διασπείρονται σε άλλες λιμνούλες και ρυάκια, μετακινούμενα από τον άνεμο και το ρέον νερό. Κάποια απ' αυτά αναπτύσσουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν το διοξείδιο του άνθρακα για φωτοσύνθεση. Μετά από πολλές τυχαίες «δοκιμές και λάθη», κάποιο πρωτοκύτταρο αποκτά το σύνθετο μοριακό μηχανισμό που του επιτρέπει να διαιρείται σε θυγατρικά κύτταρα. Αυτή η ικανότητα ανοίγει το δρόμο για την πρώτη μικροβιακή κοινότητα.

6 Προσαρμογή

Μερικά από τα πρώιμα μικρόβια καταλήγουν σε περιοχές με αλμυρό νερό, πέρα από τις λιμνούλες γλυκού νερού όπου εμφανίστηκαν. Οσα μικρόβια καταφέρουν να επιζήσουν, περνούν στους απογόνους τους χρήσιμα χαρακτηριστικά, που τους επιτρέπουν να επεκτείνουν το χώρο διαβίωσής τους στους ωκεανούς.

7 Αποικισμός

Οι καταιγίδες και οι παλίρροιες λειτουργούν σαν πίεση φυσικής επιλογής των πιο ανθεκτικών μικροβίων, που μπορούν να προσκολληθούν το ένα στο άλλο χρησιμοποιώντας κόκκους ορυκτών. Αυτά τα αλλεπάλληλα στρώματα σχηματίζουν τελικά τους στρωματόλιθους. Η ζωή συνεχίζει να επεκτείνεται και σε άλλα ενδιαιτήματα, δημιουργώντας τη βάση για τα μη προσκολλημένα σε ορυκτά ζωντανά κύτταρα. Μέσα σε δισεκατομμύρια χρόνια, αυτοί οι οργανισμοί εξελίσσονται σε σύνθετα πολυκύτταρα φυτά και ζώα.