Κεντρικό πρόσωπο της ταινίας είναι ο Τζοβάνι. Εχει μια υγιή σχέση με τη σύζυγό του και τα παιδιά τους. Αυτή την όμορφη εικόνα θα διαταράξει ο ξαφνικός θάνατος σε ένα ατύχημα του γιου του Αντρέα. Ο σκηνοθέτης δεν εκμεταλλεύεται το θέμα του για να βγάλει εύκολη συγκίνηση. Ακολουθεί τα συναισθήματα που προκαλούνται από την έλλειψη ενός αγαπημένου προσώπου. Τα απλά γεγονότα πριν και μετά το ατύχημα αποκτούν για τον πατέρα μια συμβολική διάσταση, ενώ το κουβάρι των γεγονότων που οδήγησαν στη μοιραία στιγμή ξετυλίγεται ξανά και ξανά, χωρίς όμως η συνεχής αυτή διαδικασία να μπορεί να αλλάξει τα γεγονότα. Οι βίδες μπαίνουν στο φέρετρο και ο νεκρός Αντρέα φεύγει για πάντα. Μετά δραστηριοποιείται η μνήμη. Ο γιος εξακολουθεί να είναι παρών, η ζωή προχωρά και η αισιοδοξία - ή έστω η αποδοχή της πραγματικής φύσης της ζωής - κυριαρχεί στη σκέψη των συγγενών. «Το δωμάτιο του γιου μου», κέρδισε το «Χρυσό Φοίνικα» στο Φεστιβάλ των Καννών του 2001.

(Κινηματογράφοι: ΑΘΗΝΑ: ΑΘΗΝΑΙΟΝ Cinepolis, ΔΕΞΑΜΕΝΗ, ΕΚΡΑΝ, ΙΝΤΕΑΛ - LUX, ΙΝΤΕΑΛ ΜΑΡΟΥΣΙ, ΠΛΑΖΑ, ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ, ΤΡΙΑΝΟΝ, ΦΑΛΗΡΟ 1 ERICSSON, ΨΥΡΡΗ - LIPTON ICE TEA, ΦΙΛΟΘΕΗ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΠΛΑΤΕΙΑ ALPHA ODEON, STER CENTURY CINEMAS, ΦΑΡΓΚΑΝΗ - ΤΟΠΙΝΩ).