Το ντοκιμαντέρ, με υλικό από πολεμικά αρχεία της ΕΣΣΔ, της Γερμανίας και της Πολωνίας, αλλά και από τα απόρρητα αρχεία του χιτλερικού υπουργείου προπαγάνδας, ταινίες της Λένι Ρίφερνσταλ, ακόμα και ερασιτεχνικές λήψεις των Ες Ες, δεν μένει σε μια σκέτη παράθεση ιστορικών ντοκουμέντων. Αντίθετα, αγγίζει ουσιαστικά το ζήτημα του φασισμού που είχαν βιώσει πρόσφατα οι άνθρωποι. Πρόκειται για ταινία - σταθμό στον παγκόσμιο κινηματογράφο λόγω της θεματικής, αλλά και του τρόπου προσέγγισής της. Ο Ρομ δεν θέλει να δείξει μόνο το «πώς» του φασισμού, αλλά και το «γιατί».

Ο Μ. Ρομ ήταν Σοβιετικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Εργάστηκε αρχικά ως σεναριογράφος και βοηθός σκηνοθέτη και το 1934 γύρισε την πρώτη του ταινία, τη «Φραντζολίτσα», που αν και η τελευταία βουβή ταινία του ομιλούντος ήδη σοβιετικού κινηματογράφου, τον καθιέρωσε αμέσως ως σκηνοθέτη, χάρη στην εύστροφη χρησιμοποίηση του σατυρικού γκροτέσκου και την ανάγλυφα πλαστική απόδοση των ρόλων. Ο Ρομ έγινε ευρύτερα γνωστός με την ταινία «Ο Λένιν τον Οκτώβρη».

Στη μεταπολεμική περίοδο, ο Ρομ δημιούργησε μια σειρά από αντιφασιστικές ταινίες και την ιστορική ταινία «Ναύαρχος Ουσάκωφ». Από το 1949 έως το θάνατό του δίδασκε - με διαλείμματα - στο Πανενωσιακό Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Πολλές ταινίες του Ρομ έχουν βραβευτεί σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ, ενώ ο ίδιος τιμήθηκε με τον τίτλο του «Λαϊκού καλλιτέχνη» της ΕΣΣΔ (1941, 1946, 1948, 1949, 1951), με δύο παράσημα Λένιν καθώς και με άλλες διακρίσεις.