Διανύουμε τη μεταβατική περίοδο, εκείνη την περίοδο που μοιάζει ήρεμη, θερμή, σοβαρή, στωική και γαλήνια, ενώ ξέρουμε ότι στην ουσία ο χειμώνας καραδοκεί και όπου να 'ναι θα εμφανιστεί. Το φθινόπωρο προχωρεί αργά, αλλά σταθερά και η σκέψη μας που μέχρι αυτή τη στιγμή ήταν «έξω», αρχίζει δειλά δειλά να κόβει βόλτες στο εσωτερικό του σπιτιού μας. Διότι όπως και να το κάνουμε, τώρα που οι μέρες άρχισαν να κονταίνουν, τώρα που το φως έχει λιγότερη διάρκεια και έχει μια δόση μελαγχολίας γινόμαστε πιο εσωστρεφείς. Ομως, παρ' όλο που το βλέμμα είναι στραμμένο μέσα νιώθουμε ότι έχουμε ανάγκη από χρώματα, για να σπάσουμε το γκρίζο του χειμώνα που μας περιμένει. Δε χρειάζονται πολλά λόγια: η φωτογραφία μιλά μονάχη της. Ενα τραπέζι καλυμμένο με ριγέ τραπεζομάντιλο, βιβλία ντυμένα σε διαφορετικές αποχρώσεις, άνθη που από τη φύση τους, έτσι και αλλιώς, δίνουν χρώμα, μια ταπετσαρία με δέντρα και λουλούδια και τέλος μια μεγάλη αλλά απλή πολυθρόνα με πολύχρωμα μαξιλάρια. Ολα αυτά τα μικρά και τόσο εύκολα να αποκτηθούν αντικείμενα δημιουργούν μια γωνιά διαφορετική, αισιόδοξη, φιλική και ζεστή.