Στα Ολυμπιακά Εργα (ΟΕ) εντάσσεται (ουσιαστικά) από χτες το Στάδιο Καραϊσκάκη. Το άρθρο 8 του «Ολυμπιακού πολυνομοσχεδίου» ρητά και κατηγορηματικά συμπεριλαμβάνει το ιστορικό αθλητικό κέντρο στη διαδικασία που... υπερπηδά κάθε εμπόδιο και οδηγεί απρόσκοπτα στον τερματισμό. Εξέλιξη που δημιούργησε φήμες, συνειρμούς και αντικρουόμενες κρίσεις.

Στις παραγράφους 2, 3 «αντιμετωπίζονται θέματα καθορισμού συμπληρωματικών χρήσεων γης και ειδικών χώρων δόμησης στην περιοχή του σταδίου, προκειμένου να επιταχυνθεί και να διευκολυνθεί η διαδικασία ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού του σταδίου αυτού ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων (ΟΑ)». Με την παρ. 4 «επέρχεται αποχαρακτηρισμός καθορισμένου χώρου» με σκοπό «να διευκολυνθεί η υλοποίηση του κτιριολογικού προγράμματος επέκτασης και εκσυγχρονισμού των αθλητικών εγκαταστάσεων». Με την παρ. 5 η έκδοση οικοδομικής άδειας εντάσσεται στην αντίστοιχη διαδικασία των λοιπών ΟΕ, ενώ με την παρ. 6 «ορίζεται ρητά ότι οι εγκαταστάσεις θα παραχωρηθούν, άνευ ανταλλάγματος, για τις ανάγκες διεξαγωγής των ΟΑ». Εξακριβωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι εκεί θα διεξαχθεί ο τελικός του ποδοσφαίρου.

Εδώ να υπενθυμίσουμε πως το Στάδιο Καραϊσκάκη ανήκει στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (ΕΟΕ). Πριν λοιπόν περίπου ενάμιση χρόνο η ανακατασκευή του είχε (ουσιαστικά χαριστεί) δοθεί στη «Γ. Α. Καραϊσκάκης ΑΕ» (49% Θρύλος ΑΕ, 49% ΑΛΤΕ ΑΕ, 2% Στ. Αγιοστρατίτης), με αντάλλαγμα τη χρήση και στο μεγαλύτερο μέρος εκμετάλλευσή του από την εταιρία για 30 χρόνια. Ομως, προβλήματα στο ιδιοκτησιακό καθεστώς αλλά και στη διαδικασία έργων είχαν αποτέλεσμα το «ράγισμα» της συνεργασίας ΕΟΕ-αναδόχου εταιρίας. Μάλιστα, η δεύτερη (που παρουσιαζόταν να θέλει «σπάσιμο» της συμφωνίας) με εξώδικό της είχε προσάψει στην πρώτη παραλείψεις που προκάλεσαν οικονομική ζημιά και ζητούσε αποζημίωση.

Η τοποθέτηση, λοιπόν, του σταδίου στα ΟΕ προκάλεσε δύο αντίθετες εκτιμήσεις. Η μια θέλει έτσι να διασφαλίζονται τα συμφέροντα ΕΟΕ και δημοσίου, αφού η «Καραϊσκάκης ΑΕ» δε θα έχει λόγο να «σπάσει» τη σύμβαση (αν αυτό ήθελε) διεκδικώντας αποζημίωση και θα καλύψει οικονομικά πλήρως τη βελτίωση του σταδίου. Η άλλη υποστηρίζει πως με τον τρόπο αυτό ικανοποιείται η εταιρία, αφού το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης εκσυγχρονισμού θα καλυφθεί από τον κρατικό κορβανά, παραμένοντας φυσικά σ' αυτή το τριαντάχρονο δικαίωμα χρησικτησίας του σταδίου. Επιπροσθέτως αποδίδει την «υπόθεση Ρέντη» σε κίνηση αντιπερισπασμού και μέτρο πίεσης.