Σε ειδική συνεδρίαση, η Βουλή τίμησε χτες την «Ημέρα Εθνικής Μνήμης για την καταστροφή του Μικρασιατικού Ελληνισμού», ενώ ειδική αναφορά έγινε και για την Παγκόσμια Μέρα της Δημοκρατίας. ΝΔ και κυβέρνηση επιδόθηκαν σε ένα νέο καβγά, με αφορμή τις παλιές δηλώσεις του υπουργού Παιδείας, Ν. Φίλη, ότι ο διωγμός και οι σφαγές των Ποντίων δεν συνιστούν γενοκτονία.

Από την πλευρά του ΚΚΕ, μίλησε ο βουλευτής Γιώργος Λαμπρούλης, σημειώνοντας ότι οι 50.000 νεκροί, οι 70.000 τραυματίες, οι πάνω από 1,5 εκατ. πρόσφυγες «αποτελούν τον φρικιαστικό απολογισμό από τη συμμετοχή της ελληνικής αστικής τάξης» και των κομμάτων της τότε όπως το Λαϊκό Κόμμα και το Κόμμα Φιλελευθέρων, «στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή με πρόσχημα την προστασία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας» και τη «μεγάλη ιδέα» της προσάρτησης νέων εδαφών, για να μεγαλώσουν η εσωτερική αγορά και τα κέρδη.

Το ΚΚΕ, τόνισε, ήταν το μόνο κόμμα που αντιτάχθηκε παλεύοντας όσο μπορούσε να αποτραπεί ο πόλεμος, προειδοποιώντας το λαό για τις συνέπειές του. «Θυμίζουμε πως τότε φυλακίστηκε ολόκληρη η ΚΕ του ΚΚΕ, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν πολλά στελέχη του Κόμματος», ενώ μόνο αυτό «στάθηκε με ειλικρίνεια και συνέπεια στο πλευρό των προσφύγων, αντιπάλεψε το ρατσισμό και την ξενοφοβία».

Οπως υπογράμμισε, τα διδάγματα της Μικρασιατικής Καταστροφής είναι επίκαιρα και φωτίζουν ότι σήμερα «η ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων», «στο πλαίσιο σφοδρότατων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών», διαμορφώνει «τις προϋποθέσεις για μία γενικότερη πολεμική ανάφλεξη στην περιοχή μας» για το μοίρασμα των αγορών, τον έλεγχο των πηγών Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς τους. «Η πλουτοκρατία σήμερα μιλάει για μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο, ενώ τότε μιλούσε για τη Μεγάλη Ιδέα».

«Η πάλη του λαού μας - συνέχισε - πρέπει να κατευθύνεται στη μη συμμετοχή της Ελλάδας στον ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στην αποδέσμευση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στην απομάκρυνση των ξένων βάσεων, την επιστροφή των στρατιωτικών τμημάτων που βρίσκονται» εκτός συνόρων. «Λέμε καθαρά - πρόσθεσε - ότι στο ενδεχόμενο εμπλοκής της Ελλάδας σε έναν άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να χύσει το αίμα του για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και την όποια κυβέρνησή της, αλλά να αγωνιστεί για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας, οικονομίας και κοινωνίας, για να γλιτώσει από τη φτώχεια, την εξαθλίωση και την οδύνη του πολέμου».