Λίγα μόλις 24ωρα πριν από την επίσημη έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο (Παρασκευή 5 Αυγούστου) και η κατάσταση στη Βραζιλία όσον αφορά τουλάχιστον τη διοργάνωση θυμίζει ...μπάχαλο. Μάλιστα, μέσα στο όλο σκηνικό υπάρχουν και περιστατικά που ανεβάζουν τον πήχη της επικινδυνότητας είτε για όσους σχετίζονται με τους αγώνες (αθλητές, συνοδούς, προπονητές) είτε για τους φιλάθλους που θα έρθουν στη χώρα.

Ετσι, στις καταγγελίες και τα δημοσιεύματα για τα μολυσμένα νερά στον κόλπο της Γκουαναράμπα (όπου θα διεξαχθούν τα αγωνίσματα του υγρού στίβου) και τους φόβους για τον ιό Ζίκα έρχονται να προστεθούν νέα περιστατικά που αυξάνουν τον προβληματισμό για τη γενικότερη κατάσταση, με τελευταίο την καταγγελία για βιασμό εντός του Ολυμπιακού Χωριού, με τις πρώτες πληροφορίες να φέρουν ως θύτη έναν άνθρωπο της ασφάλειας της διοργάνωσης και θύμα μια νεαρή πυροσβέστη. Μάλιστα, αυτή ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε 24 ώρες που το Ολυμπιακό Χωριό βρίσκεται στο επίκεντρο καθώς είχε προηγηθεί η επίσημη καταγγελία της αποστολής της Αυστραλίας για κλοπή ρουχισμού και τεχνικού υλικού από τα δωμάτια των αθλητών.

Την ίδια στιγμή, ο προβληματισμός για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων εντάθηκε και άλλο μετά το χτεσινό συμβάν με την κατάρρευση της κεντρικής προβλήτας στη Μαρίνα ντα Γκλόρια, όπου είναι προγραμματισμένο να διεξαχθούν οι αγώνες κωπηλασίας. Αυτό συνέβη εξαιτίας δυνατών ανέμων και ευτυχώς τη στιγμή εκείνη δεν υπήρχαν άτομα κοντά.

Σημειώνεται πως ο τομέας των κατασκευών που αφορούν τη διοργάνωση έχει βρεθεί την τελευταία διετία στο επίκεντρο της κριτικής αρκετές φορές, με τους ειδικούς να κάνουν λόγο για προχειρότητα και μη τήρηση των κανόνων ασφαλείας, ενώ σε πολλές από αυτές υπήρξε πολύ μεγάλη καθυστέρηση στο πλάνο παράδοσής τους. Φυσικά, όλα αυτά ως αιτία έχουν τα ...τερτίπια των μεγαλοεργολάβων και των πολυεθνικών του χώρου που (και) στην περίπτωση της φετινής διοργάνωσης στόχο είχαν την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόκτηση κερδών με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μάλιστα αποτελεί η προ ολίγων μηνών ενίσχυση με ποσό εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων της βραζιλιάνικης ομοσπονδιακής κυβέρνησης προς την τοπική κυβέρνηση του Ρίο προκειμένου να ξαναρχίσουν τα έργα υποδομής, τα οποία είχαν σταματήσει οι εργολάβοι και οι πολυεθνικές απαιτώντας περισσότερα χρήματα.