Χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ μπαίνουν στη μάχη για την επιτυχία του 42ου Φεστιβάλ, που έχει καθιερωθεί στη συνείδηση χιλιάδων νέων ως το μεγαλύτερο πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» χτίζεται από νέους για νέους, χωρίς σπόνσορες και χορηγούς, με μοναδικά υλικά το μεράκι, τη φαντασία, την ανιδιοτέλεια και την εθελοντική προσφορά χιλιάδων μελών και φίλων της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε αυτή την υπερσαραντάχρονη διαδρομή του έχει βάλει τη σφραγίδα του στην ιδεολογική, πολιτική και αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς, με τις αξίες, τα ιδανικά και την πολιτική πρόταση του Κόμματος.

Το 42ο Φεστιβάλ εντάσσεται και αυτό στις πολύμορφες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται μπροστά στα 100χρονα του Κόμματος και τα 50χρονα της ΚΝΕ, που συμπληρώνονται το 2018. Η Ιστορία του ΚΚΕ, η Ιστορία των επαναστατών ηρώων του λαού μας, τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη μελέτη της, είναι πολύτιμα εφόδια για τη σύγχρονη πάλη. Αποτελούν πηγή έμπνευσης, αντοχής, ηθικής και πολιτικής διαπαιδαγώγησης στην πάλη για το σήμερα και το αύριο. Ιδιαίτερος σταθμός για φέτος είναι η αθάνατη εποποιία του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ίδρυσή του και αποτελεί την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα.

Σε αυτό το πλαίσιο, το πρώτο μεγάλο πανελλαδικό ραντεβού είναι το 25ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο στις 1 - 3 Ιούλη, στο Βίτσι.

Το Φεστιβάλ αποτελεί μία πλατιά παρέμβαση του Κόμματος και της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα. Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ θα αξιοποιήσουν το ίδιο το περιεχόμενο του Φεστιβάλ και όλη τη φεστιβαλική δραστηριότητα, για να γίνουν πιο ικανές, να μετρήσουν συγκεκριμένα βήματα. Γι' αυτό μπαίνει στο επίκεντρο η ολόπλευρη ισχυροποίηση της Οργάνωσης.

Για να γίνει η ΚΝΕ πιο γερή και μαζική, να αποκτήσει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά ώστε με μεγαλύτερη ικανότητα να δρα κάτω απ' όλες τις συνθήκες ως νεολαία του ΚΚΕ. Να δυναμώσει τους πολιτικούς δεσμούς, αλλά και να δημιουργήσει νέους με τους χιλιάδες νέους που έχουν συμφέρον και ανάγκη από την πολιτική πρόταση του Κόμματος, οικοδομώντας γερές και μαζικές Οργανώσεις της ΚΝΕ σε χώρους όπου δουλεύει, μορφώνεται και ζει η νεολαία.

Για την αγωνιστική διαπαιδαγώγηση των νέων των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Για να γίνει πιο ικανή στην καθημερινή ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση, στη διάδοση του Προγράμματος του ΚΚΕ και των θέσεων της ΚΝΕ.

Για την αναβάθμιση του ίδιου του Φεστιβάλ, για να περάσει σε μια ανώτερη ποιότητα. Να εμπλουτιστούν συνολικά οι μορφές και τρόποι παρέμβασης, δράσης, δημιουργίας εστιών συλλογικής οργάνωσης και δράσης στη νεολαία. Αξιοποιώντας την τέχνη που στρατεύεται και εμπνέεται από τους καταπιεσμένους, που αμφισβητεί, που καλλιεργεί τη μαχητικότητα.

Αυτές οι λέξεις αποτελούν το πρώτο μέρος του συνθήματος του φετινού 42ου Φεστιβάλ. Περιγράφουν τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει η ΚΝΕ, για να ανταπεξέλθει στα μεγάλα καθήκοντα που θέτει ο σκοπός της επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που ταιριάζουν σε κάθε παιδί της εργατικής τάξης.

Αγώνας. Μέσα και από τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, να αποδειχθεί ότι δεν είναι μονόδρομος η ζωή χωρίς δικαιώματα. Οι νέοι και οι νέες που αντιμετωπίζουν το φαύλο κύκλο της ανεργίας, της μισοδουλειάς και της τζάμπα εργασίας, οι νέοι που προσπαθούν να μορφωθούν με τεράστιες δυσκολίες, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη και αβέβαιο μέλλον, τα νέα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν τόσες δυσκολίες για να σταθούν στα πόδια τους, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη που έχουν. Να πάρουν τη ζωή και το μέλλον στα χέρια τους, να δυναμώσουν τη συλλογική πάλη και τον οργανωμένο αγώνα απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που τους στερεί το μέλλον. Το Φεστιβάλ αποτελεί κάθε χρόνο τη μεγάλη συνάντηση των νέων που δε συμβιβάζονται, που αγωνιούν για το μέλλον τους και διεκδικούν σύγχρονα δικαιώματα στη ζωή!

Γνώση των τεράστιων δυνατοτήτων που υπάρχουν σήμερα στην κοινωνία, για να μπορέσει να ζήσει ο κάθε νέος σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του. Αλλά και παράλληλα, γνώση των αιτιών που κάνουν κάτι τέτοιο αδύνατο στον καπιταλισμό, το σύστημα που κινείται με μόνο κριτήριο το μέγιστο δυνατό κέρδος, όπου μια χούφτα παράσιτα, οι κεφαλαιοκράτες, καρπώνονται τη δουλειά, τον ιδρώτα, τους κόπους και τα βάσανα εκατομμυρίων. Συνειδητοποίηση ότι το νέο, το πρωτοπόρο, αυτό που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός και η νεολαία, είναι να γίνει ο λαός αφέντης στον πλούτο που παράγει. Το νέο, το καινοτόμο βρίσκεται στην ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος, στην πάλη για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία. Μόνο έτσι οι τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας θα απελευθερωθούν, δηλαδή θα υπηρετούν τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη και τα συμφέροντα μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων.

Τόλμη. Η ΚΝΕ στο πλευρό του Κόμματος σταθερά παλεύει κόντρα στο ρεύμα, με πίστη στην τελική νίκη, σπάζοντας το συμβιβασμό, τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια. Μπαίνει μπροστά για να ανάψουν οι σπίθες αντίστασης απέναντι σε αυτή την πολιτική, να δυναμώσουν οι συλλογικές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης, στις εργατικές - λαϊκές γειτονιές.

Αντοχή μπροστά στις δυσκολίες, τα διλήμματα και τους μηχανισμούς του συστήματος....

Σήμερα ένας νέος έχει ακόμα περισσότερες αποδείξεις για την ανάγκη ανατροπής αυτού του σάπιου και άδικου συστήματος. «Εδώ είναι ένας κόσμος τόσο εκπληκτικός που μέσα στην αφθονία του κανείς πεθαίνει», έλεγε σ' ένα ποίημα του ο Χικμέτ και πράγματι, αυτό είναι το σύστημα που οδηγεί στην αντιδραστική αξιοποίηση όλων των σύγχρονων δυνατοτήτων, που γεννά κρίσεις, ανεργία, πολέμους. Την αντιδραστικότητα αυτού του συστήματος χρειάζεται οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ να φωτίσουν... Να γιατί:

Πυκνώνουν οι εστίες του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Οι λαοί σέρνονται στο σφαγείο να θυσιάζονται για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους.

Η προσφυγιά και μετανάστευση, τα παιδιά που πεθαίνουν στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο.

1 στους 2 νέους που πάνε για δουλειά, εργάζονται με 4ωρα, 3ωρα για μερικές μέρες τη βδομάδα και με μισθούς πείνας.

Το ποσοστό ανεργίας των πτυχιούχων αυξήθηκε κατά 189% και τόσα άλλα...

Αλλά και γιατί χρησιμοποιούν ό,τι πιο παλιό και αντιδραστικό υπάρχει, προκειμένου να διατηρηθεί το υπάρχον εκμεταλλευτικό σύστημα: το σκοταδισμό, το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, το ρατσισμό και φασισμό.

«Να προχωράς κι εσύ καθώς προβαίνει μπρος η Ιστορία». Ο δανεισμένος από το μεγάλο Τούρκο κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ στίχος δείχνει την ασταμάτητη πορεία προς τα μπρος, ακόμα και όταν γύρω φαίνεται να παραμένουν όλα ασάλευτα, να μην «κουνιέται φύλλο». Φανερώνει την ανάγκη για βαθιά γνώση και κατανόηση των νόμων κίνησης της κοινωνίας, της επαναστατικής κοσμοθεωρίας για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, όπου η εργατική τάξη έχει την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια της.