Στη χτεσινή εκδήλωση της ΠΕΑΕΑ, ξαναζωντάνεψαν οι μνήμες από τη μεγαλειώδη αντιφασιστική διαδήλωση της 22 Ιούλη 1943 στο κέντρο της Αθήνας, που βάφτηκε με το αίμα δεκάδων ΕΠΟΝιτών και άλλων αγωνιστών
Πενήντα οκτώ χρόνια πέρασαν από τις 22 Ιούλη του 1943. Τη μεγάλη εκείνη μέρα για την Αθήνα, όπου 400.000 οργισμένοι άνθρωποι, οι περισσότεροι νέοι, κατέκλυσαν τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας για να ματαιώσουν το καινούριο έγκλημα των Γερμανών κατακτητών. Την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία και τη Θράκη. Χτες το πρωί, πολλοί από τους τότε αγωνιστές ήταν πάλι εκεί. Στη διασταύρωση των οδών Πανεπιστημίου και Ομήρου. Στο σημείο που οι Γερμανοί δολοφόνησαν τη 17χρονη Παναγιώτα Σταθοπούλου και την 19χρονη Κούλα Λίλη και τους φοιτητές του Πολυτεχνείου Θανάση Τεριακή και Θώμη Χατζηθωμού.
Με μια σεμνή εκδήλωση που διοργάνωσε η ΠΕΑΕΑ, ξαναζωντάνεψαν τις μνήμες από εκείνη την εποχή και αποτίσανε φόρο τιμής στους νεκρούς, ο πραγματικός αριθμός των οποίων είναι άγνωστος αφού οι γιατροί τους εμφάνισαν ως νεκρούς από αρρώστια για να μην υπάρχουν συνέπειες για τις οικογένειές τους. Πάντως, στις τέσσερις ώρες που κράτησε η διαδήλωση, όπως έγραψαν τότε οι παράνομες εφημερίδες του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, οι διαδηλωτές ήταν 400.000, οι νεκροί 53, εκ των οποίων οι 22 ήταν ΕΠΟΝίτες, οι τραυματίες 283 και οι συλληφθέντες γύρω στους 500, ενώ είναι άγνωστο πόσοι από αυτούς τελικά επέζησαν.
Ο αγώνα όμως, τόνισε στην ομιλία του ο γραμματέας της ΠΕΑΕΑ Φ. Τσέκερης, δεν έχει τελειώσει ακόμα. Το Σιάτλ, η Πράγα, η Γένοβα δείχνουν ότι οι λαοί αφυπνίζονται και κάνουν κάποιους να τρέμουν από φόβο. Και αυτή τη φορά δεν μπορεί παρά να τελειώσει με νίκη των λαών. Είναι οκτώ και είμαστε έξι δισεκατομμύρια. Υποκλινόμαστε, πρόσθεσε, μπροστά στη μνήμα των χιλιάδων νεκρών ΕΠΟΝιτών που οι περισσότεροι έχασαν τη ζωή τους πριν προφτάσουν να γίνουν 20 χρόνων. Ο λαός μας πάντα θα τους θυμάται και θα τους μνημονεύει. Καταγγέλλουμε όμως όλες τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις και ιδιαίτερα τη σημερινή του Σημίτη, γιατί έχουμε το θλιβερό προνόμιο να είναι η Αθήνα η μόνη πρωτεύουσα ευρωπαϊκού κράτους που δεν έχει μνημείο Εθνικής Αντίστασης, ούτε μουσείο. Παράλληλα, κατήγγειλε την αδράνεια της κυβέρνησης για το μνημείο στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής που, αν και είναι έτοιμο, ακόμα δεν έχει στηθεί.
Στην εκδήλωσε παραβρέθηκε ο Δημ. Κατσωνάκος μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και στεφάνια κατέθεσαν εκπρόσωποι της ΠΕΑΤΑΘ - ΔΣΕ, ΠΕΑΦΕ, Πανελλήνιας Ενωσης Επαναπατρισθέντων Πολιτικών Προσφύγων, του Συλλόγου Απογόνων Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού, ενώ ποίημα στη μνήμη των νεκρών απήγγειλε η Καλλιόπη Μενδράκου, αντιπρόεδρος της ΠΕΑΕΑ.