Πέμπτη 3 Μάρτη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΣΙΠΕΡ
Βικτόρια

Σίγουρα εντυπωσιακό, καθαρά τεχνικά, το μονοπλάνο διάρκειας 138' στο νυχτερινό Βερολίνο, που ξεκινά με τη συνάντηση μιας κοπέλας με μια παρέα νέων και φθάνει έως το φως της αυγής που διαλύει τις ψευδαισθήσεις της νύχτας. Το να κάνει κανείς μια ταινία «φαινομενικά μονοπλάνο», είναι ως επί το πλείστον φαλκιδευμένο κόλπο. Ο Σεμπάστιαν Σίπερ όμως κάνει το αυθεντικό. Καθόλου κοψίματα, καμιά δυσνόητη προσθήκη, μια σεκάνς μόνο μακρότατης διάρκειας στα σοκάκια του Βερολίνου μια απριλιάτικη νύχτα. Ολα σε μία και μοναδική λήψη που μπορεί να λειτουργεί, αλλά ουσιαστικά, δεν προσφέρει / προσθέτει τίποτα. Βέβαια, αν υπήρχαν κοψίματα και ραψίματα δεν είναι σίγουρο ότι η ταινία θα έφτανε στο φεστιβάλ Βερολίνου. Ο Σοκούροφ, επίσης, έκανε κάτι τεχνικά παρεμφερές σε βερσιόν μαμούθ, στο «Η Ρώσικη Κιβωτός» (2002) γυρισμένη στο Ερμιτάζ, με ίντριγκα να διαχέεται σε δυο αιώνες. Σε συνέντευξή του ο σκηνοθέτης παρομοίασε την τέχνη του κινηματογράφου με ένα ζώο που κανείς δεν πρέπει να δαμάσει πολύ. Αυτό σε αντιδιαστολή με τα σίγουρα και προβλέψιμα τρίπρακτα χαρτιά στο ίδιο καλούπι, που χρησιμοποιεί κατά κόρον ο κλάδος. Η ταινία εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο, πηγαίνει από το Α σε ένα χαώδες Β και ο σκηνοθέτης εννοεί ότι αυτό δεν είναι τέχνασμα αλλά τρόπος για να διατηρήσει την εκρηκτική απειθαρχία του μέσου.

Η Βικτόρια από τη Μαδρίτη, καίτοι βρίσκεται στο Βερολίνο τρεις μήνες δεν γνωρίζει κανέναν. Ενα βράδυ μετά από πάρτι, συναντά μια παρέα νεαρών που προτίθενται να της δείξουν την αληθινή πόλη, η κοπέλα φλερτάρει με έναν απ' αυτούς με την επίμονη φλυαρία του μεθυσιού. Η ατμόσφαιρα μετά από ένα πάρτι είθισται να φορτίζεται με την αίσθηση ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν και είθισται αυτό να ερμηνεύεται όπως ακριβώς έχουμε συνηθίσει από την ιστορία του σινεμά. Νεαρή μεθυσμένη γυναίκα και μεθυσμένοι νεαροί άνδρες σε ομάδα, αίσιο τέλος για την πρώτη σπανίως επιφυλάσσεται! Η ταινία όμως μέσα από σειρά ανατροπών εκτροχιάζεται παντελώς, παίρνει το δικό της δρόμο - δεν θα σας αποκαλύψουμε τίποτα παραπάνω - και μπαίνει όλο και πιο βαθιά στη σφαίρα του απίθανου...

Το σενάριο της ταινίας αριθμούσε 12 σελίδες και οι διάλογοι στο μεγαλύτερό τους μέρος ήταν αυτοσχέδιοι. Βέβαια, άλλο προθέσεις και σχεδιασμός και άλλο το αποτέλεσμα. Μετά το πρώτο ημίωρο ήθελα να διαγράψω την ταινία ως επιδέξια τεχνικά αλλά άνιση, σπασμωδική, ανούσια και ενοχλητική, ιδιαίτερα για έναν θεατή που δεν έχει πιει...

Με τους: Λάια Κόστα, Φρέντερικ Λάου, Μπουράκ Γιγκίτ, Φραντζ Ρογκόφκσι, Μαξ Μάουφ, κ.ά.

Παραγωγή: «Victoria», Γερμανία (2016)

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Κωδικό όνομα U.N.C.L.E. (2015-09-10 00:00:00.0)
Η κυρία εξαφανίζεται (2012-05-10 00:00:00.0)
Αλιέντε, για να μην ξεχνάμε! (2008-09-04 00:00:00.0)
Περιμένοντας στη Νέα Υόρκη (2007-07-01 00:00:00.0)
Tα «φώτα» του Τσάπλιν (2000-08-27 00:00:00.0)
Ερωτικές συλλογές... (1999-05-13 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ