Το 1977 πρωτοκυκλοφόρησε η ταινία «Πόλεμος των άστρων». Από τότε κατηγορείται ότι έβαλε τέρμα στη χρυσή εποχή της κοινωνικής συνείδησης, που είχε μπολιάσει την κινηματογραφική κουλτούρα στην Αμερική της δεκαετίας του '70. Και ο Τζορτζ Λούκας θεωρήθηκε ότι προλείανε το έδαφος για την εμφάνιση των παιδαριωδών μπλοκμπάστερ με τα οποία συμβιώνουμε σήμερα. Λέγεται ότι αυτό είναι αλήθεια! Ο Λούκας, βέβαια, δεν ήταν ο μόνος που έκανε μεγαλειώδεις, ευκολοχώνευτες ταινίες - ποπ κορν, στα τέλη της δεκαετίας του '70, αλλά και δεν προσποιούνταν σε σχέση με το ότι ο «Πόλεμος των άστρων» σχεδιάστηκε και πραγματώθηκε έτσι ώστε να δίνει έναυσμα στην πώληση παιχνιδιών... Η σκηνοθεσία του 7ου επεισοδίου της σειράς «Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνάει» ανατέθηκε στον Τζέι Τζέι Εϊμπραμς, ο οποίος, με παλιές αναφορές και καινούριες περιπέτειες, στο σύμπαν λέιζερ των γιγαντιαίων διαστημόπλοιων στον πόλεμο των γαλαξιών, επιμένει στην ικανοποίηση των επιθυμιών των παλιών θαυμαστών και ταυτόχρονα θέλει να «εισαγάγει» τον «Πόλεμο των άστρων» στις καινούριες γενιές. Βέβαια, το σημερινό κοινό συνίσταται από θεατές από 7 έως 77 χρόνων και ο Εϊμπραμς έχει μάλλον πολλές επιθυμίες να ικανοποιήσει. Εμείς σήμερα δεν θα σας μιλήσουμε για το τελευταίο «Star Wars» που βγαίνει 30 χρόνια μετά το «Η επιστροφή των Τζεντάι» (1983), που οι μηχανισμοί πώλησης του εμπορεύματος έχουν ήδη - πριν από την εμφάνισή του - αναγάγει σε «must», σε κάτι δηλαδή που απαξάπαντες πρέπει να δουν (και να πληρώσουν), γιατί δεν το είδαμε. Και δεν το είδαμε γιατί ήταν «ειδική» δημοσιογραφική προβολή, όπου το προσωπικό ιδιωτικής ασφάλειας προβαίνει σε έλεγχο διαπιστευτηρίων, μη χρήσης κινητών τηλεφώνων, γενικότερη δηλαδή συμμόρφωση προς τας υποδείξεις. Αρχή μας είναι ότι σε προβολές με αυτές τις συνθήκες εμείς δεν μπαίνουμε, δεν βλέπουμε την ταινία και δεν γράφουμε γι' αυτήν. Σημειωτέον, το συγκεκριμένο φιλμ προβάλλεται από την προηγούμενη βδομάδα παντού στον υπόλοιπο κόσμο, το διαδίκτυο «βρωμάει» από πληροφορίες, κριτικές και φωτογραφίες κι εδώ ίσχυε μέχρι χτες το «εμπάργκο»... Ημαρτον!
Σήμερα το βράδυ βγαίνει στις αίθουσες το αμερικανικό θρίλερ δράσης «Point Break» (2015) του Ερικσον Κορ σε 3D. Πρόκειται για ριμέικ της ομότιτλης ταινίας του 1991 με πρωταγωνιστές τον Πάτρικ Σουέιζι, τον Κιάνου Ριβς, σε σκηνοθεσία της Κάθριν Μπίγκελοου, όπου το σέρφινγκ ήταν στάση ζωής και φιλοσοφία, ενώ η ληστεία τραπεζών για την αναζήτηση στιλ ζωής σηματοδοτούσε μάλλον χειρονομία εναντίον του κατεστημένου. Ο τωρινός σκηνοθέτης αντικαθιστά την καλιφορνέζικη κουλτούρα του σέρφινγκ με ένα ανά τον πλανήτη ταξίδι στον κόσμο των ακραίων σπορ εστιάζοντας, με εντυπωσιακά οπτικά εφέ, στα τολμηρότερα αθλητικά σταντς, ενώ σειρά ριψοκίνδυνων ληστειών προβληματίζει το FBI που στέλνει έναν πράκτορα για περαιτέρω διερεύνησή τους.
Πρεμιέρα και για την καλή, αμερικανική, βιογραφική κωμωδία «Joy» (2015), όγδοη ταινία του Ντέιβιντ Ο' Ράσελ με την ανερχόμενη σταρ Τζένιφερ Λόρενς στον ομώνυμο ρόλο και τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο ρόλο του πατέρα της. Ο σκηνοθέτης ακολουθεί την πορεία της Τζόι Μαγκάνο, που εξελίσσεται από χωρισμένη νοικοκυρά σε ιδιοκτήτρια επιχειρηματικού κολοσσού, ερευνά το κατά πόσο η τόλμη, η προθυμία, η αντοχή και η επιμονή μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην επιτυχία και την ευτυχία...
Τέλος, βγαίνει αύριο (25/12), στην Ταινιοθήκη, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Κατερίνας Τζόβα «A polis», ένα δραματοποιημένο ελληνικό ντοκιμαντέρ που ζει και αναπνέει μέσα από τη μνήμη μιας Πολίτισσας που αρνείται τη λήθη, που πατώντας στην προσωπική αφήγηση εικονογραφεί άριστα στιγμές και σκηνές από τη ζωή της ελληνικής παροικίας της Κωνσταντινούπολης.
«Η ταινία συνδυάζει την εικαστική αρτιότητα, τη διακριτική συγκίνηση και το προσωπικό βίωμα στο σχήμα του δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ. Το "A Polis" της Κατερίνας Τζόβα προσθέτει μια διαφορετική ποιητική διάσταση στο μεγάλο θέμα των χαμένων πατρίδων, μέσα από τη μνήμη και τη μοίρα των Ελλήνων που στερήθηκαν την Πόλη τους και μαζί μ' αυτήν τον κόσμο τους». Το κείμενο αυτό συνόδευε το βραβείο που έδωσε στην ταινία η Πανελλήνια Ενωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), ως καλύτερο ελληνικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς, στο 9ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας.