Με γνώμονα «τα συμφέροντα των πιστωτών» - όπως ανοιχτά ομολογείται στα κείμενα των σχετικών νομοσχεδίων και αποφάσεων - δηλαδή τα συμφέροντα των τραπεζών και μέσω αυτών συνολικά του κεφαλαίου, η κυβέρνηση προχωρά σε κινήσεις που «κουμπώνουν» η μία στην άλλη:

-- Μετά το πρόσφατο νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς, με το οποίο πετσόκοψε κι άλλο ακόμα και αυτούς τους ανεπαρκέστατους περιορισμούς που υπήρχαν στο λεγόμενο «νόμο Κατσέλη», ενάντια στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας εργατικών - λαϊκών οικογενειών...

-- Μετά το νέο πολυνομοσχέδιο με τη δεύτερη δέσμη των αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, που ψηφίστηκε την περασμένη Τρίτη, ανοίγοντας μεταξύ άλλων το δρόμο να περάσουν και τα στεγαστικά δάνεια στα νύχια των γνωστών «κορακιών» των αγορών, των περιβόητων «distress funds» (με... προσωρινή «αναστολή» μέχρι 16/2/2016 για τα δάνεια που αφορούν σε πρώτη κατοικία)...

-- Ηρθε προχτές η δημοσίευση της Υπουργικής Απόφασης και της απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδας για την εφαρμογή του νέου νόμου για τους πλειστηριασμούς, για να επιβεβαιωθεί ότι η θηλιά σφίγγει ασφυκτικά, ακόμα και για όσα νοικοκυριά καταφέρουν να ενταχθούν στις εναπομείνασες πετσοκομμένες ρυθμίσεις «προστασίας»...

Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε την περασμένη βδομάδα, πάει ένα βήμα παραπέρα: Εξηγώντας τα οφέλη των τραπεζών από τη «δημιουργία δευτερογενούς αγοράς μη εξυπηρετούμενων δανείων», τονίζει ότι μέσω αυτής «το πιστωτικό ίδρυμα θα μπορεί να ενισχύσει άμεσα τη ρευστότητά του, εισπράττοντας ένα τμήμα της αμοιβής του, το οποίο είναι αμφίβολο αν θα το εισέπραττε με αναγκαστική εκτέλεση και σε κάθε περίπτωση θα το εισέπραττε πολύ αργότερα»...

Με βάση τις δύο αυτές αποφάσεις, όποιος δανειολήπτης καταφέρει να «πιάσει» τις σωρευτικές προϋποθέσεις για την πετσοκομμένη «προστασία» του νέου νόμου στην πρώτη κατοικία, θα «υποχρεούται να καταβάλλει το μέγιστο της δυνατότητας αποπληρωμής του και σε κάθε περίπτωση υποχρεούται σε καταβολή ελάχιστης συνεισφοράς».

Η «ελάχιστη συνεισφορά», μάλιστα, θα ισχύει ακόμα και για τα νοικοκυριά που ζουν κάτω και από τα όρια της επίσημης φτώχειας: Νοικοκυριά με οικογενειακό εισόδημα κάτω από 8.000 ευρώ το χρόνο υποχρεούνται να δίνουν το 5% του εισοδήματός τους, ενώ για κάθε ευρώ πάνω από τα 8.000 το χρόνο θα πρέπει να δίνουν το 10%. Ειδικά τα νοικοκυριά που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και καταφέρουν να ενταχθούν στη ρύθμιση πληρωμής της υπόλοιπης δόσης προς τις τράπεζες από το κράτος, θα απειλούνται με «διακοπή της συμμετοχής του Δημοσίου», σε περίπτωση «καθυστέρησης» που υπερβαίνει την αξία τριών «ελάχιστων συνεισφορών»...

Ακόμα παραπέρα, σύμφωνα με την απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδας, πάνω στην τρέχουσα «μέγιστη δυνατότητα αποπληρωμής» θα προστίθεται εξ ορισμού ένα επιπλέον ποσοστό 5% ανά πενταετία..., εκτός αν ο δανειολήπτης «τεκμηριώσει επαρκώς» ότι το εισόδημά του μειώνεται!

Σύμφωνα, εξάλλου, με την Υπουργική Απόφαση, όλες οι παραπάνω «προστασίες» για την πρώτη κατοικία, μαζί με τα εκβιαστικά κριτήριά τους, θα ισχύουν και για τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ΟΤΑ. Γίνεται σαφές, δηλαδή, ότι η θηλιά των πλειστηριασμών σφίγγει και από αυτήν την πλευρά...

Το περιβόητο... «κοινωνικό πρόσημο» σε όλο του το μεγαλείο!