Είμαστε οι κόκκινοι αθλητές

γνήσια της εργατιάς παιδιά.

Με τις κορμοστασιές στητές

και φλογισμένη την καρδιά,

σφίγγουμε τις γροθιές μας.

***

Η φτώχεια, η αναδουλειά

δε μας λυγίζουν τα κορμιά.

Μέσα στα ταξικά σχολειά

σφίγγουμε τον καϋμό θηλειά

για τους τυραγνιστές μας.

***

Ρίχνουμε μπάλα την οργή

και με του δίκιου την κλωτσιά

τη σφεντονίζουμε γοργή

ίσια στ' αφέντη την κοιλιά,

που κρύβει την ημέρα.

***

Τα μπράτσα μας τα στιβαρά

γκρεμίζουνε τη συμφορά

και πάμε για τη Λευτεριά

κρατώντας πάντοτε γερά

την Κόκκινη Παντιέρα.

(Το παραπάνω άγνωστο ποίημα δημοσιεύτηκε το 1935 στο «Κόκκινο Ημερολόγιο», έκδοση του «Ριζοσπάστη». Στη συγκεκριμένη έκδοση υπάρχει και η παρτιτούρα, άγνωστου μέχρι σήμερα συνθέτη. Στη μουσικοθεατρική εκδήλωση «Ενας δεν είμαι μα χιλιάδες...» που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 20 Νοέμβρη, στις 20.15, στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ στο πλαίσιο της Διημερίδας (20 - 21/11) της ΚΕ του ΚΚΕ, «Η εμφάνιση της εργατικής τάξης, ο ρόλος της στους κοινωνικούς πολιτικούς αγώνες στον 20ό αιώνα και η στρατηγική του ΚΚΕ», θα ακουστεί και το παραπάνω τραγούδι).

Η συγκεκριμένη έκδοση φυλάσσεται στο Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ).