Πέμπτη 25 Ιούνη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΤΡ ΝΤΟΒΖΕΝΚΟ
Οπλοστάσιο

Τεράστιο και εντυπωσιακό το ποιητικό κινηματογραφικό ταλέντο του κομμουνιστή Ουκρανού σκηνοθέτη Ντοβζένκο, τόσο που σαρώνει κάθε νόρμα, εκφράζοντας το βάθος με το οποίο ο δημιουργός συλλαμβάνει τη ζωή! Η δεύτερη ταινία του, από την τριλογία του πολέμου, το «Οπλοστάσιο» (1929), άλλως «Αρσεναλ», βγαίνει στις αίθουσες απόψε, μετά την «Ζβενιγκόρα» (1928), ενώ θα ακολουθήσει και η «Γη» (1930). Το δεύτερο αυτό μέρος αρχίζει εκεί που τελειώνει το πρώτο («Σβενιγκόρα»), χωρίς να καλύπτει την ίδια ιστορική έκταση. Η δομή, ωστόσο, και αυτού του μέρους συνίσταται σε 7 επεισόδια, όπως το πρώτο. Ο ίδιος ο Ντοβζένκο, στους τίτλους της αρχής, ορίζει την ταινία του «ιστορικο-επική». Με σενάριο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, παρουσιάζει μια συμπυκνωμένη συμβολική απεικόνιση από την οπτική ενός μπολσεβίκου στρατιώτη, του Τιμός, που έχει αποστρατευθεί. Η κάμερα πλανάται στο χώρο και στέκεται στις τραγικές συνέπειες του πολέμου... την πείνα, τη δυστυχία και την απόγνωση, ενώ στο μέτωπο, σαν σε θέατρο σκιών, σιλουέτες στρατιωτών πολεμούν με το πιστόλι στον κρόταφο, σε ασαφή μέτωπα κι άλλοι τρελαίνονται από τα αέρια που τους έδωσαν να χρησιμοποιούν. Βλέπουμε τη μαζική λιποταξία των στρατιωτών από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στις αρχές του 1917, τις διαδηλώσεις των εθνικιστών στους δρόμους του Κιέβου, τους αποστρατευμένους να κατατάσσονται στο στρατό του εθνικιστή Πετλιούρα, τη σύντομη θητεία της εθνικιστικής κυβέρνησης και τέλος την αποτυχημένη εξέγερση των μπολσεβίκων εργατών, που οχυρώθηκαν στο οπλοστάσιο του Κιέβου, το Γενάρη του 1918, εναντίον των εθνικιστών...

Οι μπολσεβίκοι στο Κίεβο οργανώνουν, στα τέλη του Γενάρη του '18, στο οπλοστάσιο, ένοπλη εξέγερση για την ανατροπή της εθνικιστικής κυβέρνησης και η πόλη παραλύει, περιμένοντας τι θα γίνει. Μέχρι τις πρώτες μέρες του Φλεβάρη, οι μπολσεβίκοι πολιορκούνται στο οπλοστάσιο κι έχουν απώλειες... Διασχίζοντας, μάλιστα, το χειμωνιάτικο τοπίο, μεταφέροντας ένα νεκρό σύντροφό τους στη μάνα του, να τον θάψει, βλέπουμε τα άλογά τους να συνομιλούν! Η εξέγερση συνεχίζεται, οι εργάτες στο οπλοστάσιο κάνουν την τελευταία τους επίθεση, αλλά συναντούν την ήττα. Οι εθνικιστές είναι πολύ περισσότεροι και οργανωμένοι. Ο Τιμός βρίσκεται αντιμέτωπος με το απόσπασμα. Κοιτάζοντας κατάματα το θάνατο, φωνάζει για τελευταία φορά ότι είναι ένας «Ουκρανός εργάτης». Τον πυροβολούν, αλλά οι σφαίρες γλιστρούν από πάνω του... Οι αντίπαλοι τα χάνουν... Πυροβολούν ξανά και ξανά... Οι σφαίρες τους, όμως, δεν μπορούν πια να αγγίξουν τον ανίκητο Τιμός, με γυμνό το προτεταμένο του στήθος. Η ταινία απογειώνεται στο χώρο του μύθου!

Παραγωγή: Σοβιετική Ενωση (1929)


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ