Το δε βράδυ της Δευτέρας, σε άλλη συνέντευξη, ο Π. Καμμένος - ενόψει και του ταξιδιού Τσίπρα στη Μόσχα - διεύρυνε παραπέρα το «εθνικά υπερήφανο» παζάρι με... τους «νταβατζήδες» (αν και, όπως είπαμε, οι «προτιμήσεις» της ελληνικής αστικής τάξης δεν κρύβονται): Υπογραμμίζοντας ξανά τη σημασία «στρατηγικής στήριξης της επένδυσης», συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών μέσων, ανέφερε αυτήν τη φορά ότι τέτοια δυνατότητα έχουν χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και το Ισραήλ...

Είχε προηγηθεί, την ίδια μέρα, το άλλο μνημείο «εθνικής αξιοπρέπειας», το non paper του Μεγάρου Μαξίμου που δικαιολογούσε την προκλητική απόφαση της συγκυβέρνησης να αναθέσει απευθείας στην αμερικανική «Lockheed Martin» τον εκσυγχρονισμό αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας έναντι 500 εκατ. δολαρίων, αναφέροντας χωρίς περιστροφές ότι «το θέμα δεν είναι κυρίως "ελληνικό", αλλά ΝΑΤΟικό»!

Τέτοια ήταν πάντα η «εθνική υπερηφάνεια» του κεφαλαίου: Βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, στο σφυρί ο πλούτος, οι παραγωγικές της δυνατότητες, ακόμα και η ίδια η άμυνα της χώρας, με βάση τα εκάστοτε συμφέροντα και τις επιδιώξεις των εγχώριων μονοπωλίων... Οσο για το πόση «ασφάλεια» προσέφεραν και προσφέρουν στους λαούς οι ΗΠΑ και η «στρατηγική στήριξη των επενδύσεών τους», αρκεί μια ματιά στην - με ΝΑΤΟικές «πλάτες» - όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας σε Αιγαίο και Κύπρο, αλλά και στις εξελίξεις σε μια σειρά άλλες χώρες, στενούς συμμάχους των ΗΠΑ, όπως η Γεωργία και η Ουκρανία...