Η πρωτοβουλία της Βρετανίας να γίνει μέλος της AIIB στις 12 Μάρτη 2015 συζητήθηκε πολύ, όχι μόνο γιατί ήταν η πρώτη χώρα της Δύσης που το έκανε, αλλά και γιατί αποτελεί έναν από τους στενότερους συμμάχους των ΗΠΑ. «Θα υπάρξουν φορές που θα έχουμε διαφορετικές εκτιμήσεις» ήταν η χαρακτηριστική δήλωση του εκπροσώπου του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, ως σχόλιο για τη βρετανική στάση απέναντι στους αμερικανικούς «δισταγμούς». Ο ίδιος τόνισε ότι η κίνηση αυτή του Λονδίνου υπηρετεί «το εθνικό συμφέρον της χώρας».

Λίγες μέρες πριν ανακοινωθεί η βρετανική υποψηφιότητα, ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν είχε δηλώσει ότι «η σφυρηλάτηση δεσμών μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και ασιατικών εταιρειών, ώστε να δοθεί στις δικές μας εταιρείες η καλύτερη ευκαιρία να εργαστούν και να επενδύσουν στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη αγορά του κόσμου, είναι "θέμα - κλειδί" για το μακροπρόθεσμο οικονομικό μας πλάνο».

Επιπλέον, χαρακτηριστικά είναι και τα σχόλια βρετανικών αστικών ΜΜΕ. «Στρατηγικά, οι ΗΠΑ δεν μπορούν να συνεχίσουν να υποστηρίζουν μια απαρχαιωμένη οικονομική τάξη στην Ασία» τόνιζε σε κεντρικό της άρθρο η «Guardian», από την επομένη της υπογραφής του «Μνημονίου Κατανόησης» για την ΑΙΙΒ (26/10/2014). «Σε αντίθεση με άλλες πλευρές της πολιτικής της Κίνας, αυτή η εξέλιξη (σ.σ. η ίδρυση της ΑΙΙΒ) σημειώνεται στο πλαίσιο της "ειρηνικής ανέλιξης" που έχουν διακηρύξει οι Κινέζοι ηγέτες» έσπευσε να συμπληρώσει.

«Η ανάδυση μιας αναπτυξιακής τράπεζας με οδηγό την Κίνα μπορεί επίσης να ιδωθεί ως αντίδραση στις αργές μεταρρυθμίσεις των υπαρχουσών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων όπου κυριαρχεί η Δύση. Οι ΗΠΑ έχουν ένα αποτελεσματικό βέτο στο ΔΝΤ και ο επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι τυπικά Αμερικανός, ενώ ο επικεφαλής του ΔΝΤ είναι Ευρωπαίος» ανέφερε ανάλυση του BBC στις 13 Μάρτη.

Ενώ η «Economist» υπογράμμιζε ότι η βρετανική κίνηση «αναδεικνύει τη δειλή απόγνωση με την οποία η Βρετανία έχει ψάξει να ευνοηθεί απέναντι στην Κίνα τους τελευταίους μήνες, από τότε που ο Ντέιβιντ Κάμερον, ο πρωθυπουργός της, επισκέφτηκε τη χώρα το Δεκέμβρη του 2013...». Θυμίζει ότι τότε ο Κάμερον «συνοδεύτηκε από τη μεγαλύτερη βρετανική εμπορική αποστολή που έχει ποτέ πάει στην Κίνα και από τότε, τη βρετανική κυβέρνηση φαίνεται να έχει απασχολήσει η εμπορική δυναμική της κινεζικής αγοράς προς αποκλεισμό όλων των άλλων...».

Πραγματικά, μαζί με τον Κάμερον είχαν φτάσει στο Πεκίνο τότε εκπρόσωποι συνολικά 120 επιχειρήσεων, ανάμεσα στις οποίες κολοσσοί όπως οι «Rolls Royce» (αυτοκίνητα), «BP» (Eνέργεια), «Barclays» και «HSBC» (χρηματοπιστωτικό), «GlaxoSmithsKline» (φάρμακο), «Intercontinental» (ξενοδοχεία) κτλ. Μάλιστα, βρετανικά ΜΜΕ μετέδιδαν εκείνες τις μέρες εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες, Βρετανοί εξαγωγείς θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν 600 εκατομμύρια λίρες το χρόνο, μόνο από τις μειώσεις δασμών σε κλάδους οχημάτων, φαρμάκου και ηλεκτρικών ειδών που διαπραγματεύονταν οι δυο χώρες.