Η θέση στο διάγραμμα αυτού του κειμένου μάς παρουσιάζει μια πιο δύσκολη περίπτωση και χρειάζεται πείρα για να αντιληφθεί κανείς ότι το τετράγωνο «δ5» μπορεί να γίνει ισχυρό. Παρτίδα Τριφούνοβιτς - Τέσνερ (Ντόρτμουντ, 1961).

Τα λευκά λοιπόν αντιλήφθηκαν ότι το σχέδιό τους για τη συνέχεια της παρτίδας βασίζεται στο στρατηγικό στοιχείο που ονομάσαμε «δημιουργία και κατάκτηση ισχυρού τετραγώνου» 15. Αζ6! Η αρχή των «εκκαθαριστικών επιχειρήσεων» των λευκών που αποβλέπουν στο να εξουδετερωθούν τα μαύρα κομμάτια που έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν το τετράγωνο δ5 15... Αζ6 16. Αε4! Η πρώτη φάση συνεχίζεται. Πρέπει να εξουδετερωθεί και ο Αβ7 που επίσης ελέγχει το δ5, δηλαδή το τετράγωνο που τα λευκά προορίζουν να γίνει ισχυρό! 16... Αε4. Η αλλαγή του Α ήταν βέβαια αναπόφευκτη, αλλά τα μαύρα μπορούσαν τουλάχιστον να παίξουν Αη7 και μετά ζ5, με σκοπό να παίξουν αργότερα και ε4, προκειμένου να «απελευθερώσουν» τον Αη7. 17. Ιε4 Αε7 18. αβ6 αβ6 19. γ4 Με την κίνηση αυτή τα λευκά ενισχύουν το τετράγωνο δ5 και αρχίζουν τη δεύτερη φάση (την κατάκτηση του δ5! Τώρα ο δρόμος για τον Ιε4 είναι ανοιχτός με Ιγ3 και Ιδ5 19... Πα8 20. Ιγ3 ζ5 21. ε4. Διδακτική κίνηση. Δεν έχει σχέση με το τετράγωνο δ5, αλλά αποβλέπει στο να ακινητοποιηθεί το ε5 πιόνι του μαύρου περιορίζοντας τη δραστηριότητα του Αε7 21... Πα1 22. Πα1 ζ4 23. Βη4 Αδ8 24. Ιδ5 Το σχέδιο των λευκών ολοκληρώθηκε. Ο Ιδ5 είναι έξοχα τοποθετημένος - στο κέντρο της σκακιέρας - και περιορίζει σημαντικά τη δραστηριότητα των μαύρων. Και το χειρότερο: Δεν έχουν τρόπο να απαλλαγούν από τον φοβερά «ενοχλητικό» Ιδ5! Μπορούν, βέβαια, να πάρουν τον ίππο δίνοντας τον πύργο, αλλά τότε χάνουν υλικό. Η παρτίδα τελείωσε στην 39η κίνηση, με την εγκατάλειψη των μαύρων. Συνεχίστε μόνοι σας την παρτίδα, έτσι για την προπόνησή σας!