«Ματιές» στη Θεσσαλονίκη | Εικαστικά | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

21o Συνέδριο ΚΚΕ

ΟΧΙ σε ΟΛΑ τα ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

Εκλογές Ιούνη 2023

Εκλογές Μάη 2023

'Σύγχρονη Εποχή' - e-shop

'Σύγχρονη Εποχή' - Νέες κυκλοφορίες

'Σύγχρονη Εποχή' - Συνδρομή βιβλίων

'Σύγχρονη Εποχή' - Προσφορές Λένιν

Διαφημιστείτε στον 'Ριζοσπάστη'

Εικαστικά

«Ματιές» στη Θεσσαλονίκη

Εργο του Γ. Ψυχοπαίδη

Εργο του Γ. Ψυχοπαίδη

Εργα τεσσάρων δεκαετιών του Μιχάλη Κατζουράκη παρουσιάζονται στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Η αναδρομική έκθεση περιλαμβάνει το μεγαλύτερο και ουσιαστικότερο κομμάτι της δουλιάς του καλλιτέχνη. Με στόχο να δοθεί μια σφαιρική εικόνα του έργου του, παρουσιάζεται η πορεία του από το 1965, τότε που ξεκινάει η αναζήτηση, ο πειραματισμός και η έρευνα ως την τελευταία του δουλιά τα «Widows 2000», που βρίσκονται ακόμη σε φάση εξέλιξης. Την έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως τα μέσα Ιουλίου, συμπληρώνει ένα βιβλίο που επιμελήθηκε η Εφη Στρούζα και περιλαμβάνει δημιουργίες του καλλιτέχνη από το 1965 έως το 2001, καθώς και κείμενα για το έργο του.
Στη Θεσσαλονίκη, επίσης, έως τις 30 Ιουνίου, φιλοξενείται στο Πολιτιστικό Κέντρο της Εθνικής Τράπεζας, έκθεση έργων του ζωγράφου καθηγητή στην ΑΣΚΤ, Γιάννη Ψυχοπαίδη. Τίτλος της «Το γράμμα που δεν έφτασε». Το «Γράμμα που δεν έφτασε» γεννήθηκε στο Βερολίνο στις αρχές του 1977, αφορούσε όμως σε εμπειρίες και βιώματα που σημάδεψαν τη ζωή του ήδη από τις αρχές του 1970, όταν ο Γ. Ψυχοπαίδης εγκαταστάθηκε στη Γερμανία. Είναι ένα είδος εικαστικού ημερολογίου που μέσα του εισχωρούν αυτούσια κομμάτια της πραγματικότητας. Ενας ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας με τον έξω κόσμο μέσα από την ποίηση του ευτελούς, του φαινομενικά ασήμαντου και του τυχαίου.
Η Αίθουσα Τέχνης «Παρατηρητής» στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζει (έως 30 Ιουνίου) έκθεση με έργα μεικτής τεχνικής, αλλά και σχέδια του Γιώργου Διβάρη. Υλες, όπως λαμαρίνες, χαρτόνια, πολυεστέρας που συμπλέκονται, είτε με αυτούσια αντικείμενα, είτε με κομμάτια αντικειμένων, τα οποία έχουν υποστεί φθορά από το χρόνο και τη χρήση, αποτελούν τα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης. Λαμαρίνες, πλαστικό, ξύλα, χαρτόνι, ακτινογραφίες, πολυεστέρας και άλλα, ενώνονται με βίδες, σε συνθέσεις που παρά το έκδηλο κατασκευαστικό στοιχείο - τόσο με την έννοια της διαδικασίας, όσο και με την έννοια της δόμησης του έργου στο χώρο, σε τρεις διαστάσεις - δεν αναιρούν την «παραδοσιακή» διαδικασία της ζωγραφικής.