Λίγο παρακάτω, η ΕΣΕΕ μπαίνει «στο ψητό» και γράφει στην ανακοίνωσή της: «Παράλληλα, με την αύξηση του κατώτατου μισθού θα μπορούσε να υιοθετηθεί η περαιτέρω μείωση του μη μισθολογικού κόστους (εργοδοτικών εισφορών), ώστε να αντισταθμιστεί μέρος της επιβάρυνσης των εργοδοτών». Δίνει, μάλιστα, και ένα παράδειγμα, σύμφωνα με το οποίο, αν τελικά ο κατώτατος μισθός επανέλθει στα 751 ευρώ μεικτά, το επιπλέον «κόστος» για την εργοδοσία (συμπεριλαμβανομένων των εργοδοτικών εισφορών) μεταφράζεται σε 188,46 ευρώ (αύξηση 25,2% σε σχέση με σήμερα).
Οι εργοδότες, όμως, δεν περιορίζονται στο αίτημα για παραπέρα μείωση των ασφαλιστικών τους εισφορών, αλλά ζητάνε και επιδότηση του ονομαστικού μισθού, για να αποδεχτούν τις αυξήσεις. Με το κομπιουτεράκι πάνω στο τραπέζι, υπολογίζουν ότι η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ μεικτά ισοδυναμεί με επιπλέον «επιβάρυνση» των επιχειρήσεων κατά 361,8 εκ. ευρώ, γεγονός που «αποτελεί το κατάλληλο κίνητρο προκειμένου το "επίδομα ανεργίας" του ΟΑΕΔ να μετατραπεί σε "επίδομα εργασίας" από πλευράς του κράτους, μέσω κάλυψης μέρους του συνολικού κόστους μισθοδοσίας», όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της η ΕΣΕΕ!
Αρα, λέει η ΕΣΕΕ, η αύξηση στα 751 ευρώ μπορεί να γίνει αποδεκτή, αν υπάρξει ισόποση «ελάφρυνση» του μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων. Βέβαια, κανείς από την κυβέρνηση δεν πρόκειται να της απαντήσει ότι παραπέρα μείωση των εργοδοτικών εισφορών θα σημάνει μεγαλύτερο βούλιαγμα για τα Ταμεία και αυτό θα μεταφραστεί σε χασούρα για ασφαλισμένους και συνταξιούχους.
Οπως κανένας από την κυβέρνηση δεν πρόκειται να αρνηθεί ότι η «επιδότηση της εργασίας», η εξασφάλιση δηλαδή σχεδόν τζάμπα εργαζομένων για τις επιχειρήσεις, με λεφτά που, σε τελική ανάλυση, πληρώνει ο ίδιος ο λαός, δεν είναι και δική της στρατηγική επιλογή για την «τόνωση» της απασχόλησης.
Το κερασάκι στην τούρτα, έρχεται από τον πρόεδρο της ΕΣΕΕ Βασίλη Κορκίδη, ο οποίος σημειώνει: «(...) Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΣΕΕ (...) επιβεβαιώνει τη θετική στάση της από τον Αύγουστο του 2014 για σταδιακή επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ (...) Ταυτόχρονα, και αυτό μπορεί να λειτουργήσει αντισταθμιστικά προς την επιβάρυνση που θα δεξιωθεί ο ιδιωτικός τομέας, η αύξηση του κατώτατου μισθού καλό θα είναι να συνοδευτεί και από τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων. Σκοπός μας δεν θα πρέπει να είναι η χρηματοδότηση της ανεργίας αλλά της εργασίας».
Οπως προκύπτει από τη δήλωση του Κορκίδη, η πρόθεση των εργοδοτών είναι να αποδεχτούν τη σταδιακή (και όχι την ακαριαία) επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, με όλα τα αντισταθμιστικά «οφέλη» που περιγράφουν στην επιστολή τους (μείωση μη μισθολογικού κόστους, επιδότηση του μισθού) συν τα όσα τους υπόσχεται η κυβέρνηση από τώρα (ρύθμιση χρεών και άλλα)...
Η κυβέρνηση κρατάει ακόμα σκόπιμα «θολό» το τι θα κάνει με τον κατώτατο μισθό. Προφανώς, το παζάρι δίνει και παίρνει στο παρασκήνιο, ακόμα και για τα ψίχουλα που υποσχέθηκε προεκλογικά στο λαό.
Σε κάθε περίπτωση, από την παρέμβαση της εργοδοσίας, επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει συνταγή που να εξασφαλίζει ταυτόχρονα τα δικά τους συμφέροντα και αυτά των εργαζομένων. Αυτό επαληθεύει άλλωστε και το ίδιο το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που λέει ότι θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ: Τα μέτρα «για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», τα ψίχουλα δηλαδή που δίνει στους εργαζόμενους και το λαό, είναι ένας κόκκος άμμου μπροστά στα «αναπτυξιακά μέτρα» που περιλαμβάνονται στο ίδιο πρόγραμμα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου...