Δεκαεπτά προσωπογραφίες αποτελούν την καινούρια δουλιά της Κλεοπάτρας Δίγκα, που παρουσιάζεται από την Τρίτη στην αίθουσα τέχνης ?Αγκάθι? (Μηθύμνης 12 και Επτανήσου, πλατεία Αμερικής). Τα πορτρέτα αυτά έγιναν τα τελευταία τέσσερα χρόνια μετά από μακρόχρονη απουσία της ζωγράφου από τους εκθεσιακούς χώρους.

Η Κλ. Δίγκα ανήκε στην ομάδα των Νέων Ελλήνων Ρεαλιστών (Γ. Βαλαβανίδης, Κ. Κατζουράκης, Χρ. Μπότσογλου και Γ. Ψυχοπαίδης), που έδρασε δυναμικά στη δεκαετία του 1970, εκφράζοντας τον κριτικό ρεαλισμό. Είναι η μόνη από τους καλλιτέχνες, η οποία, μετά από αυτή τη δυναμική παρουσία της ομάδας, ουσιαστικά σιώπησε και ασχολήθηκε με τη διδακτική της τέχνης αλλά και τη σκηνογραφία στο θέατρο. Σχεδόν 25 χρόνια μετά επανέρχεται στους οικείους χώρους, ξαναπιάνει το πινέλο και δημιουργεί αυτά τα δεκαεπτά πορτρέτα. Τα περισσότερα είναι αυτοπροσωπογραφίες ενώ, κάποια απεικονίζουν άτομα του φιλικού της περιβάλλοντος. Από την κριτική απεικόνιση μιας ?αντικειμενικής? πραγματικότητας που επιχειρούσε στο παρελθόν, τώρα καταπιάνεται με την αναζήτηση και καταγραφή του εσωτεικού κόσμου είτε του εαυτού της είτε των μοντέλων της.

Στο στοιχείο αυτό άλλωστε επικεντρώνεται και το κείμενο του Ανδρέα Ιωαννίδη ?Ο εαυτός καθίσταται συγχρόνως υποκείμενο και αντικείμενο παρατήρησης, και ο κριτικός ρεαλισμός των προηγούμενων χρόνων, με αποδέκτη τον εξωτερικό κόσμο γίνεται κριτικός ρεαλισμός του εσωτερικού... Στα έργα διακρίνεται η αγωνία που εμπεριέχει η προσπάθεια αυτοκαθορισμού, η οποία κορυφώνεται στην τραγική σύγκρουση σκοτάδι - φως, συμβολική απόδοση της σύγκρουσης ανυπαρξίας - ύπαρξης?.