Το πανελλαδικό συλλαλητήριο, το περασμένο Σάββατο στην Αθήνα, έβαλε ψηλά τον πήχη. Δεν είναι μόνο ο όγκος και ο παλμός όσων διαδήλωναν επί ώρες στο κέντρο της Αθήνας που συγκλόνισε, ούτε μόνο η αναθάρρυνση και η δύναμη που πήραν δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, με τη συμμετοχή τους σε μια τόσο μαζική και ζωντανή κινητοποίηση.

Κυρίως, είναι η δυναμική που δημιούργησε το συλλαλητήριο, έχοντας καταφέρει να συσπειρώσει πάνω από 1.000 σωματεία και φορείς απ' όλη τη χώρα. Η παρακαταθήκη που αφήνει επιτρέπει στις ταξικές δυνάμεις με καλύτερους όρους να προετοιμάσουν τις επόμενες μάχες, να παλέψουν για την ανασύνταξη του κινήματος. Ηδη από χτες, η πείρα από τη δίμηνη οργάνωση του συλλαλητηρίου, συζητιέται στα σωματεία, σε πλατιές συσκέψεις με τον εργατόκοσμο που πήρε μέρος, μπροστά και στην απεργία στις 27 Νοέμβρη.

Η άφιξη των διαδηλωτών από την επαρχία, με εκατοντάδες πούλμαν και με καράβια, οι εννιά μαζικές προσυγκεντρώσεις που έζωσαν κυριολεκτικά το κέντρο της Αθήνας, η λαοπλημμύρα στο Σύνταγμα, έδωσαν καταπληκτικές, πρωτόγνωρες εικόνες σε όσους συμμετείχαν, αλλά και σε όσους παρακολουθούσαν ζωντανά τη διαδήλωση από τον «902.gr» και το site του ΠΑΜΕ.

Τα σωματεία και οι εργαζόμενοι επιμελήθηκαν με μεράκι τα μαζικά τους μπλοκ, θέλοντας και μ' αυτόν τον τρόπο να δείξουν πως αυτό το συλλαλητήριο είναι κάτι το διαφορετικό. Οτι είναι μια δική τους διαδήλωση, που την «έχτισαν» από την αρχή μέχρι το τέλος.

Γι' αυτό, οι σχολικοί τροχονόμοι της Πάτρας έφτασαν στην προσυγκέντρωση στην πλατεία Καραϊσκάκη με τα γιλέκα της δουλειάς. Το ίδιο και η εμπροσθοφυλακή του μπλοκ από την Κεντρική Μακεδονία, με τα κράνη και τα γιλέκα, αλλά και ένα μεγάλο πανό, με το σύνθημα «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Στην ίδια προσυγκέντρωση, στο Πεδίον του Αρεως, βρέθηκαν και οι απεργοί της «Κόκα Κόλα», που χρωμάτισαν τη διαδήλωση με εκατοντάδες κόκκινα μπαλόνια.

Στα Προπύλαια, μια ομάδα νεολαίων σχημάτισε με πικέτες βαλμένες στη σειρά τη λέξη «Ξεσηκωμός» και τέθηκαν επικεφαλής της μεγάλης προσυγκέντρωσης. Οι εργαζόμενοι στα «Τσιμέντα Χαλκίδας», που διεκδικούν να ανακληθούν οι απολύσεις και να ξαναγυρίσουν στη δουλειά τους, πήγαν στην Ομόνοια με τις πρασινο-κίτρινες φόρμες της δουλειάς και το λάβαρο του Σωματείου τους. Το λάβαρο του Συνδικάτου τους, αλλά και τη σημαία του ΠΑΜΕ, έβαλαν στην προμετωπίδα της δικής τους προσυγκέντρωσης και οι οικοδόμοι, στην πλατεία Κάνιγγος.

Στον «Ευαγγελισμό», γιατροί από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα συμμετείχαν στη διαδήλωση με τις άσπρες μπλούζες της δουλειάς, την ώρα που οι συνταξιούχοι, μαθημένοι να ξεσηκώνουν με τους αγώνες τους το κέντρο της Αθήνας, συγκροτούσαν μια ιδιαίτερα μαζική προσυγκέντρωση στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης. Πάνω από 60 πούλμαν με συνταξιούχους έφτασαν από την επαρχία, ταξιδεύοντας ακόμα και όλη τη νύχτα, αγόγγυστα, για να είναι συνεπείς στο ραντεβού με τα παιδιά και τα εγγόνια τους στο Σύνταγμα.

Στην προσυγκέντρωση των νησιωτών στο Μοναστηράκι ξεχώρισε το πανό του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Ανωγείων, που είχε για σύνθημα μια μαντινάδα: «Οταν μονιάσει ο λαός και τα δεσμά του σπάσει, μπορεί να στήσει άλλο ντουνιά και τούτον να χαλάσει». Στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, τον τόνο έδωσαν οι Λαϊκές Επιτροπές, άνθρωποι κάθε ηλικίας, οικογένειες ολόκληρες. Αλλά και οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό - Τουρισμό, που εκείνη τη μέρα έκαναν 24ωρη απεργία στην Αττική, με αίτημα αιχμής την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Ανάμεσα στα μπλοκ που ξεχώρισαν, ήταν κι αυτό των ηρωικών Χαλυβουργών. Στις 30 Οκτώβρη συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από τη μεγαλειώδη απεργία και αυτήν την ημερομηνία - ορόσημο για όλη την εργατική τάξη, φρόντισαν να υπενθυμίσουν στο πανό τους. Εκφράζοντας έμπρακτα τη διεθνιστική του αλληλεγγύη στους εργαζόμενους και το λαό της Ελλάδας, αντιπροσωπεία του ΚΚ Τουρκίας συμμετείχε στο συλλαλητήριο με επικεφαλής τον Κεμάλ Οκουγιάν και με πανό που έγραφε: «Χαιρετίζουμε την εργατική τάξη της Ελλάδας».

Ολα αυτά τα ανθρώπινα «ποτάμια» άρχισαν λίγο μετά τις 11 να κατευθύνονται προς το Σύνταγμα. Οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας «φράκαραν» από τον κόσμο. Οπως αναγγέλθηκε από τα μεγάφωνα τις διαδήλωσης, την ώρα που οι προσυγκεντρώσεις συνέκλιναν προς το Σύνταγμα, ολόκληρη η Σταδίου ήταν γεμάτη με κόσμο, από την πλατεία Συντάγματος μέχρι την Ομόνοια, η Πανεπιστημίου μέχρι τα Προπύλαια, η Β. Σοφίας μέχρι ψηλά, στον Εθνικό Κήπο, ενώ στην Αμαλίας είχε δημιουργηθεί ήδη το αδιαχώρητο και στη Φιλελλήνων και στην Οθωνος βρίσκονταν χιλιάδες διαδηλωτές. Λόγω της μεγάλης συμμετοχής, οι προσυγκεντρώσεις από τα πιο απομακρυσμένα σημεία δυσκολεύονταν μέχρι και να φτάσουν στο Σύνταγμα.

Στο συλλαλητήριο συμμετείχε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα. Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Πιερ Πάολο Λεονάρντι, επικεφαλής της Ενωσης Συνδικάτων Βάσης της Ιταλίας, ο Νίκος Αγγέλου, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ, ο Ηλίας Κούκουρας, πρόεδρος του Σωματείου των «Τσιμέντων Χαλκίδας», ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΕΒΕ, ο Βασίλης Αρτεμίου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εμφιαλωμένων Ποτών, η Μαιρήνη Στεφανίδη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας και ο Γιάννης Κονταργύρης, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΜΑΣ.

Το πρόγραμμα από την εξέδρα ήταν κι αυτό ξεχωριστό, με τη συμβολή δεκάδων καλλιτεχνών, που στήριξαν έμπρακτα τη μεγάλη διαδήλωση. Συγκλονιστικές αφηγήσεις ανέργων και τραγούδια του αγώνα εναλλάσσονταν από τα χείλη ηθοποιών και τραγουδιστών, ξεσηκώνοντας το πλήθος, που συμμετείχε με χειροκροτήματα και ενθουσιασμό.

Γι' αυτήν την όμορφη και πρωτότυπη δουλειά, συνεργάστηκαν οι μουσικοί Θανάσης Χουλιάρας, Θοδωρής Καρέλας, Ερση Φτούλη, Κώστας Σταυρόπουλος, Θοδωρής Στούγιος, Μανώλης Ανδρουλιδάκης και οι ηθοποιοί Τάκης Βαμβακίδης, Μιχάλης Γιαννακάκης, Κατερίνα Κουτροκόη, Νίκος Καραγιώργης, Αντώνης Γουγής, Αλεξία Γαβρίλη, Ελένη Γερασιμίδου. Τη φωνή του στη φωνή όλων των άλλων καλλιτεχνών, πρόσθεσε στο τελευταίο τραγούδι της συγκέντρωσης ο Παντελής Θαλασσινός.