Κυριακή 19 Οχτώβρη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 23
ΝΕΟΛΑΙΑ
Με την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος συμβάλλουμε στην ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας

Στις θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ για το 11ο Συνέδριο της Οργάνωσης θέτουμε και το εξής ζήτημα: Οτι με τη δράση μας επιδιώκουμε να δημιουργείται μια ευρύτερη πρωτοπορία μέσα στη νεολαία, που, με τη ζωντάνια και τη μαχητικότητά της, να συμβάλει στην ανασύνταξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος, στην ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Αλλωστε, οι νέοι και οι νέες εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι περιπλανώμενοι, οι σπουδαστές στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση και τα ΤΕΙ, οι νέοι συνολικά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, αποτελούν τη σημερινή και αυριανή βάρδια του εργατικού - λαϊκού κινήματος, σε όποιον τομέα ή κλάδο δουλέψουν ή απασχοληθούν αύριο.

Η αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος είναι απαραίτητη για να δυναμώσει ο αγώνας για τις ανάγκες των φοιτητών αλλά, ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να αποκτούν αγωνιστικές εμπειρίες, να έρχονται σε επαφή με τις αξίες και τα ιδανικά του συλλογικού οργανωμένου αγώνα, να παίρνουν το «βάπτισμα του πυρός» στην πάλη πλάι και μαζί με το λαϊκό κίνημα, στο οποίο πρέπει να παίξουν ενεργητικό ρόλο ως εργατικό ή επιστημονικό δυναμικό, για να αναπτυχθεί ένα δυναμικό και μαζικό κίνημα, που θα στρέφεται ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στον καπιταλισμό που μας «παίρνει» τις ζωές μας.


Είναι ανάγκη γιατί η αστική τάξη, μέσω των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, θέλει ένα επιστημονικό δυναμικό που με την ένταξή του στην παραγωγή θα υπερασπίζεται το σάπιο σύστημα και όχι τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Θέλει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα στήριγμα του συστήματος σήμερα και προοπτικά έως και για το χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία η ανασυγκρότηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος, που κρίνεται από το ολόπλευρο δυνάμωμα της ΚΝΕ και από την πορεία ισχυροποίησης του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Να κερδίζει έδαφος η γραμμή συσπείρωσης και πάλης ενάντια στη στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου στην ανώτατη εκπαίδευση, στο τι αποφοίτους θέλει. Να διαμορφώνονται εστίες δράσης για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών στις σπουδές και το μέλλον και, ταυτόχρονα, να δυναμώνει η συλλογικότητα και η συμμετοχή, αφού σήμερα έχει χτυπηθεί η ίδια η έννοια της συλλογικής δράσης.

Παράγοντες που επιδρούν στη συνείδηση των φοιτητών

Μας ενδιαφέρει πώς θα δράσουμε στην πλειοψηφία των φοιτητών και των σπουδαστών, στην οποία επικρατούν οι μειωμένες απαιτήσεις στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή, όπου υπάρχει παθητική στάση απέναντι στα προβλήματα και ανάθεση της λύσης τους σε άλλους, δήθεν «σωτήρες», ενώ καλλιεργούνται αντιδραστικές αντιλήψεις για το ρόλο της επιστήμης και της Ερευνας, υπάρχει αποδοχή του στόχου της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, στον οποίο όλα πρέπει να υποτάσσονται, αποδοχή της επιχειρηματικότητας ως μέγιστης αρετής.

Αυτό είναι αποτέλεσμα μιας σειράς παραγόντων. Καταρχάς του ίδιου του ρόλου του σημερινού πανεπιστημίου που παράγει και αναπαράγει την αστική ιδεολογία, ότι δηλαδή ο καπιταλισμός ως σύστημα είναι ό,τι καλύτερο έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος, ότι το πολύ - πολύ γίνονται κάποιες αδικίες που μπορούν να ξεπερνιούνται. Της άμεσης πλέον παρέμβασης των επιχειρήσεων στη διαμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών, στην Ερευνα, τη διδασκαλία που περνά και την αντίληψη στους σπουδαστές ότι «οι επιχειρήσεις μπορούν να λύνουν τα προβλήματα», της μεγαλύτερης και ταχύτερης εφαρμογής των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην ανώτατη εκπαίδευση αλλά και γενικότερα, που ενισχύει τις αυταπάτες. Της παρέμβασης Πρυτάνεων, Προέδρων, Συμβουλίων Ιδρυμάτων και της πλειοψηφίας των καθηγητών.

Είναι, επίσης, αποτέλεσμα της δράσης των παρατάξεων της συγκυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του οπορτουνισμού, των διάφορων «αναρχοαυτόνομων» ομάδων και «στεκιών», που, από διαφορετικές θέσεις, ευθύνονται και για τα διαλυτικά φαινόμενα στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, που και αυτά παίζουν ρόλο στην αποξένωση των φοιτητών και σπουδαστών από τις συλλογικές διαδικασίες, στην απομαζικοποίησή τους. Οπως τώρα, που υπάρχει ανάγκη να δυναμώσει η συζήτηση μέσα στα αμφιθέατρα και να αναπτυχθεί συλλογική δράση για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές και οι πρωτοετείς στις σπουδές τους και το μέλλον τους, να αναπτυχθεί ενιαία η πάλη με τον εργαζόμενο λαό ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Οι ΔΑΠ - ΠΑΣΠ κάνουν τα πάντα για μην αμφισβητηθεί η κυβερνητική πολιτική. Οι ΕΑΑΚ - ΑΡΕΝ κάνουν τα πάντα για να μην ανοίξει πλατιά στα έτη, στα αμφιθέατρα η συζήτηση για τα μεγάλα προβλήματα των φοιτητών και των σπουδαστών. Πολεμάνε φανατικά την προσπάθεια του εργατικού - λαϊκού κινήματος ώστε με πάνω από 600 φορείς και δεκάδες φοιτητικούς συλλόγους να «βουλιάξει» η Αθήνα την 1η Νοέμβρη. Τα ΕΑΑΚ συμπορεύονται σε όλες τις σχολές (σε 48 από τις 51 συνελεύσεις πανελλαδικά) με την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος που, από το Κόμο της Ιταλίας μέχρι τις συναντήσεις με στελέχη της γερμανικής κυβέρνησης, δίνει διαπιστευτήρια ότι θα διαχειριστεί καλύτερα τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Εχουμε διαμορφώσει προϋποθέσεις να σταθούμε πιο αποτελεσματικά απέναντι σε αυτήν την κατάσταση

Η πραγματικότητα είναι ότι το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα βρίσκεται σε πολύχρονη παρατεταμένη κρίση που έχει πάρει μόνιμα χαρακτηριστικά. Αλλά και ότι έχουμε διαμορφώσει προϋποθέσεις για να σταθούμε πιο αποτελεσματικά απέναντι σε αυτήν την κατάσταση. Γι' αυτό και μας απασχολεί η παραπέρα ισχυροποίηση του ΜΑΣ, η συσπείρωση περισσότερων συλλόγων, επιτροπών ετών και εξαμήνων, νέων μορφών συσπείρωσης, η ζωντανή λειτουργία και δράση των Επιτροπών Αγώνα.

Μας ενδιαφέρει να διαμορφώνονται όροι για την άνοδο της συλλογικότητας μεταξύ των φοιτητών και των σπουδαστών. Για να μεγαλώνει η συμμετοχή με την αξιοποίηση πολλών μορφών συλλογικής δράσης. Μας ενδιαφέρει, δηλαδή, η ζωντανή λειτουργία και δράση των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων. Θέλουμε τα έτη, τα εξάμηνα και οι συνελεύσεις τους να είναι οι πυρήνες στην προσπάθεια ανασύνταξης και οργάνωσης του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. Βλέπουμε το ρόλο της ανάπτυξης της πολιτιστικής, μορφωτικής και αθλητικής δραστηριότητας μέσα στις σχολές και τους φοιτητικούς συλλόγους. Οτι το ενδιαφέρον των νέων για το αντικείμενο σπουδών, για το επάγγελμα, μπορεί να αποτελέσει σημαντική βάση για να αναπτύσσεται η κοινή δράση και πρωτοβουλία φοιτητικών συλλόγων με εργατικά σωματεία, μέσα από κοινά διεκδικητικά πλαίσια, εκδηλώσεις, συζητήσεις, κοινές περιοδείες, καμπάνιες. Την ανάπτυξη μορφών αλληλεγγύης ανάμεσα στους σπουδαστές, την αλληλεγγύη στους μαθητές των λαϊκών οικογενειών με τη συμμετοχή φοιτητών στα λαϊκά φροντιστήρια, σε τμήματα εργαζομένων που αγωνίζονται.

Θέλουμε να δυναμώσει η διαπάλη με απόψεις που αναπαράγονται και εμποδίζουν ή δυσκολεύουν την ενεργή συμμετοχή και την οργάνωση του κινήματος. Με τη λογική «δε βγαίνει τίποτα, τίποτα δεν αλλάζει» που αναπαράγεται από φοιτητές που έχουν από μικρή έως καθόλου αγωνιστική πείρα. Με την αντίληψη ότι «ο αγώνας έχει αποτέλεσμα αρκεί να είναι με μορφές διαρκείας», ανεξαρτήτως σκοπού, περιεχομένου, οργάνωσης, λες και η πρόοδος του κινήματος έρχεται με τακτικισμούς, με εκρηκτικά στιγμιότυπα και με τυχοδιωκτικές κινήσεις. Αυτό που χρειάζεται είναι να αποκαλύπτονται στους φοιτητές οι αιτίες, οι υπεύθυνοι γι' αυτά που ζούμε και η ανάγκη της πάλης εναντίον τους, άρα οι στόχοι πάλης να αποκτούν αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Σε αυτήν την κατεύθυνση να εντάσσονται πιο οξυμένες μορφές πάλης. Με την άποψη ότι «για να αναπτυχθεί ο αγώνας πρέπει να πάμε όλοι μαζί χωρίς κόμματα» ή με την άποψη ότι «για να αναπτυχθεί ο αγώνας πρέπει να πάνε όλες οι αριστερές δυνάμεις μαζί», ενώ ο αγώνας δυναμώνει όταν ενώνονται οι φοιτητές που πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική στην πάλη ενάντια στις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις απαιτήσεις των μονοπωλίων, που είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση των σπουδών και της ζωής τους. Δυναμώνει όταν οι φοιτητές και σπουδαστές παλεύουν μαζί με τον εργαζόμενο λαό, με το ταξικό εργατικό κίνημα.

Να δυναμώσει η αυτοτελής παρέμβαση της ΚΝΕ

Ρίχνουμε βάρος ώστε να πάρει χαρακτήρα μορφωτικής - ιδεολογικής - πολιτιστικής αντεπίθεσης η μάχη μέσα στα αμφιθέατρα με όσα διδάσκονται από τους καθηγητές και όσα γράφονται στα πανεπιστημιακά συγγράμματα. Για να διαμορφώνεται κλίμα αντίστασης και ανάτασης, να σπάνε προκαταλήψεις, να διαμορφώνονται αντιστάσεις. Για παράδειγμα, στις παιδαγωγικές και καθηγητικές σχολές μπορεί να γίνεται αντιπαράθεση με το ρόλο που αναθέτει η κυρίαρχη τάξη στους εκπαιδευτικούς, να συμβάλλουν δηλαδή στην αναπαραγωγή της αστικής ιδεολογίας μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Χρειάζεται, επίσης, να παίρνονται πρωτοβουλίες μορφωτικού, πολιτιστικού, ιστορικού περιεχομένου ώστε να διαπαιδαγωγούνται με τις αξίες και τα ιδανικά του εργατικού κινήματος αυριανοί παιδαγωγοί.

Μας ενδιαφέρει συνολικά να απλωθεί η αυτοτελής παρέμβαση της ΚΝΕ για να διαμορφώνονται κριτήρια, αξίες και ιδανικά μέσα από πολλά θέματα, μέτωπα και με πολυμορφία. Να αναδεικνύεται η επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, κόντρα στον αντικομμουνισμο που διδάσκεται, στη συκοφάντηση του σοσιαλισμού. Να απλωθεί με βάση και τον κλάδο και τις προοπτικές του για να προετοιμάζονται οι φοιτητές και σπουδαστές για το μέλλον. Στα Πολυτεχνεία, στις σχολές Υγείας, στη Φαρμακευτική και το Γεωλογικό, στη Γεωπονική, στα ΤΕΙ, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προβάλλονται με κάθε τρόπο οι προοπτικές ανάπτυξης των κλάδων προς όφελος του λαού με καθεστώς κοινωνικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας, ανάπτυξης που ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει δουλειά σε όλους και ευκαιρίες ανάδειξης της δημιουργικότητας των αποφοίτων. Για παράδειγμα, μια σειρά απόφοιτοι σχολών του κατασκευαστικού κλάδου από τα Πολυτεχνεία και τα ΤΕΙ, μέσα από την ανάδειξη των αντιθέσεων της καπιταλιστικής ανάπτυξης του κλάδου, σε συνδυασμό με τη γνώση των δυνατοτήτων της σύγχρονης παραγωγής και τεχνολογίας και της κοινωνικοποιημένης και κεντρικά σχεδιασμένης παραγωγής, μπορούν να κατανοούν την αναγκαιότητα άλλου δρόμου ανάπτυξης που να έχει στο επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες.

Τα βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση εξαρτώνται από την πολιτική και οργανωτική ισχυροποίηση της ΚΝΕ στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, από την ικανότητα παρέμβασής μας στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Κρινόμαστε και συνεχίζουμε.


Του
Νίκου ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ*
*Ο Νίκος Σταματόπουλος είναι μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Μια πρώτη εκτίμηση για τα αποτελέσματα(2016-05-22 00:00:00.0)
Να μπει στο επίκεντρο η οργάνωση του κινήματος(2010-03-03 00:00:00.0)
Αλλη πνοή στο φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα(2009-12-19 00:00:00.0)
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ για τη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή που μας αξίζει!(2009-11-08 00:00:00.0)
Αυξάνεται η συμμετοχή για την πανελλαδική συνάντηση(2009-11-05 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ