Ο λευκός ελέφαντας | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΠΑΜΠΛΟ ΤΡΑΠΕΡΟ

Ο λευκός ελέφαντας

Ο Πάμπλο Τραπέρο, Αργεντινός εκπρόσωπος μιας νέας γενιάς ιδιαίτερα ταλαντούχων κινηματογραφιστών, στην έβδομη ταινία του, «Λευκός Ελέφαντας», που αναμειγνύει έγκλημα και θρησκεία, δείχνει πραγματικό ταλέντο και μαεστρία στη σύνθεση σκηνών πλήθους και τον τρόπο δημιουργίας ατμόσφαιρας. Υπερφορτώνει όμως σε σημείο κορεσμού την εικόνα που κινείται πάνω στα μουσικά πλέγματα του Michael Nyman με ευρείες και βιρτουόζικες κινήσεις της κάμερας και με μεγαλορρημοσύνη σαν ασταμάτητη απειλή. Στην ταινία, που ο Τραπέρο δε διευκρινίζει τι θέλει να πει με όσα αφηγείται, καταγράφεται η αδυναμία διαχείρισης από το σύστημα και τους «θεσμούς» μιας αυξούμενης, ακραίας κοινωνικής εξαθλίωσης με άλλον τρόπο, πάρεξ της αιματηρής κρατικής καταστολής. Η ταινία, με προσέγγιση κι αισθητική κινηματογραφιστή που καραδοκεί να περάσει τις εξετάσεις για να προσληφθεί από το Χόλιγουντ, ουδόλως ενδιαφέρεται για τα προβλήματα που αναδύονται από τις εικόνες στην παραγκούπολη της Παρθένου Μαρίας, τριγύρω από το φάντασμα του τεράστιου νοσοκομειακού συγκροτήματος «Λευκός Ελέφαντας» στο Μπουένος Αιρες, όπου βασιλεύει η μιζέρια, η βία και η διακίνηση ναρκωτικών.

Ο Τραπέρο, κοινωνός της εποχής του, χρησιμοποιεί τη μιζέρια για ντεκόρ χωρίς ν' απαντά σε κανένα από τα ερωτήματα που έρχονται από μόνα τους στην επιφάνεια κι ας μην ξύνει, με το τεράστιο, αβανταδόρικο φρέσκο του, υπαρκτές και ορατές πληγές. Η ταινία, με δύσπεπτη αφήγηση πάνω στην ιστορία δύο ιερωμένων και μίας κοινωνικής λειτουργού που «δουλεύουν», δε ζουν στην παραγκούπολη, χάνει το στόχο - αν υποτεθεί ότι τέτοιος υπήρχε - και, σαν παραφουσκωμένο τίποτα, δε βγάζει σε κανένα συμπέρασμα και ο Τραπέρο, που σήμερα ονειρεύεται ιεραπόστολους, δεν κάνει άλλο από το να φιλμάρει μια πραγματικότητα που ευαγγελίζεται το Χόλιγουντ...

Παίζουν: Ρικάρντο Νταρίν, Ζερεμί Ρενιέ, Μαρτίνα Γκουσμάν κ.ά.

Παραγωγή: ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, ΙΣΠΑΝΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ (2012)

-----------------------