Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής πολιορκίας της Μόσχας, μια ατρόμητη 18χρονη κοπέλα που ονομάζεται Zoya, ρισκάρει τη ζωή της για «την πατρίδα και το κόμμα». Συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς, υπομένει ανείπωτα βασανιστήρια στα χέρια της Γκεστάπο, αλλά εξακολουθεί να αρνείται να προδώσει τους συντρόφους της. Ακόμη και προ της αγχόνης, η Zoya μιλάει έξω από τα δόντια στους δήμιούς της Ναζί και βροντοφωνάζει όλα όσα πιστεύει και πρεσβεύει. «Δεν φοβάμαι το θάνατο, σύντροφοι! Είναι μεγάλο πράγμα να πεθάνει κάποιος για τους ανθρώπους του, για τους συντρόφους του...».

Η ζωή της Ζόγια παρουσιάζεται σε μια σειρά από φλας μπακ. Η Galina Vodiantiskaya ενσαρκώνει το χαρακτήρα της ηρωίδας όταν είναι ενήλικας, ενώ η Κatya Skvortsova ερμηνεύει τη Zoya όταν ήταν παιδί. Λίγα χρόνια αργότερα ο Χάουαρντ Φαστ γύρισε την αγγλική έκδοση της ταινίας, για να μπει αμέσως στη «μαύρη λίστα» του μακαρθισμού ως φιλοκομμουνιστής...

Η Ζόγια γεννήθηκε τη μέρα που πέθανε ο Λένιν. Τα παιδικά της χρόνια συμπίπτουν με την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Από μικρή θα δείξει κλίση στο διάβασμα και κυρίως για βιβλία της Ιστορίας και της κλασικής ρωσικής λογοτεχνίας. Ο θάνατος του πατέρα ενός συμμαθητή και φίλου της στον Εμφύλιο Πόλεμο της Ισπανίας θα της αποκαλύψει τον κίνδυνο του φασισμού, αλλά ταυτόχρονα θα εμπεδώσει μέσα της την έννοια του καθήκοντος και της αγάπης προς την πατρίδα. Θα γίνει ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της Κομμουνιστικής Νεολαίας κι όταν ξεσπάσει ο πόλεμος θα ζητήσει να πάει στα μετόπισθεν μαζί με τους παρτιζάνους, θα συλληφθεί σε μια απόπειρα σαμποτάζ, θα βασανισθεί άγρια και θα απαγχονιστεί.