«Η προεκλογική σπουδή Σαμαρά να ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο των ανειλημμένων μνημονιακών υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένης και της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου, μαρτυρά τη στρατηγική επιλογή της τρόικας να δέσει χειροπόδαρα τη χώρα, ώστε η κυβέρνηση της Αριστεράς να έχει μικρότερα περιθώρια παρεμβάσεων και ελιγμών. Προφανώς, από τους χονδροειδείς υπολογισμούς τους λείπει (...) το γεγονός ότι η ψήφος για τη δημοκρατική ανατροπή θα υποστηρίζεται από την ενεργό λαϊκή παρέμβαση» («Αυγή», 27/4/2014). Δεν είναι πρώτη φορά που προβάλλουν μια λογική που θυμίζει το «παραλάβαμε καμένη γη», που έλεγαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όταν εναλλάσσονταν στην κυβέρνηση. Το καταργούμε το μνημόνιο την επόμενη ημέρα με ένα νόμο πάει, λοιπόν, περίπατο. Αφορά λένε 400 νόμους, που δεν καταργούνται από τη μια μέρα στην άλλη. Από τη μια λοιπόν, προετοιμάζουν το λαό να μην περιμένει «θαύματα», να έχει περιορισμένες απαιτήσεις, γιατί αυτό άλλωστε απαιτεί και η περίφημη «παραγωγική ανασυγκρότηση», η στήριξη δηλαδή της καπιταλιστικής ανάκαμψης και από την άλλη τον θέλουν να στηρίζει την κυβέρνησή τους. Οπως άλλωστε ήθελε και το ΠΑΣΟΚ, να στηρίζει ο λαός την αντιλαϊκή του πολιτική, γιατί αλλιώς θα «επέστρεφε η δεξιά»!!!

«Ποιος μπορεί να ηγηθεί για τη συγκρότηση και επανένωση (ΑΝΕΛ, Πολύδωρας κ.λπ.) μιας φιλελεύθερης παράταξης που θα προτάξει τα εθνικά συμφέροντα; (...) Τι εμπόδιζε την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ μια συνεργασία με την Ρένα Δούρου στην Αττική, ώστε να πολλαπλασιάσει τις πιθανότητες νίκης στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας και να την απαλλάξει από το φαύλο εκπρόσωπο των διαπλεκόμενων συμφερόντων; Ο ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνει τα κρίσιμα εθνικά διακυβεύματα. Σε τι διαφωνεί η ΔΗΜΑΡ; Γιατί από τώρα επιχειρεί να κάψει την πιθανότητα συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, στην περίπτωση που οι ψήφοι του κόμματος του κ. Καμμένου χρειάζονται για το σχηματισμό κυβέρνησης, λέγοντας πως οι ΑΝΕΛ είναι "χρυσαυγίτες με πολιτικά"; Ελεος! Η πατρίδα μας κινδυνεύει με ισόβια υποδούλωση και αφανισμό» («Αυγή», 27/4/2014). Τι έχουμε; Τα «φλερτ» δίνουν και παίρνουν, φιλελεύθεροι με εθνικά συμφέροντα, ΑΝΕΛ, και ΔΗΜΑΡ που κριτικάρεται γιατί δε βάζει πλάτες, όλα τα σενάρια στο τραπέζι και ο ΣΥΡΙΖΑ στη μέση...

Ποια είναι η αιτία της «κρίσης στην Ουκρανία»; Η «συστηματική υποβάθμιση από τη Δύση της σημασίας των συμφερόντων ασφαλείας της Ρωσίας»... Το ότι έγινε «κενό γράμμα» η «"συμφωνία κυρίων" που είχε συναφθεί αρχές της δεκαετίας του '90 με το Κρεμλίνο, προκειμένου ν' αποσπάσουν τη συναίνεσή του για την προσχώρηση μιας ενοποιημένης Γερμανίας στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο. Αντάλλαγμα, η δέσμευση ότι το ΝΑΤΟ δεν θα "πλευροκοπούσε" τη Ρωσία»... Οτι «ποτέ δεν εξετάσθηκαν σοβαρά οι προτάσεις της ρωσικής πλευράς για προώθηση μιας νέας Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής Ασφαλείας, οι οποίες θα ενέτασσαν το ρόλο της ΕΕ στην περιοχή σε ένα ευρύτερο περιφερειακό πλαίσιο». Ποιος λέει αυτά τα βαθυστόχαστα; Η Νάντια Βαλαβάνη, στην «Αυγή» της 27/4/2014, που υποσχόμενη ότι η μελλοντική «κυβέρνηση της αριστεράς» θα «παίξει με όλους» θα αναβαθμίσει τις σχέσεις με τη Ρωσία και άλλες αναδυόμενες καπιταλιστικές οικονομίες, ενώ βεβαίως θα μείνει σταθερά προσανατολισμένη στην ΕΕ και στην « πολιτισμένη δύση» (όπως χαρακτηριστικά έχει σημειώσει ο Α. Τσίπρας). Η ιστορία βεβαίως έχει αποδείξει όταν η αστική τάξη επιδιώκει εντός του ιμπεριαλιστικών συμμαχιών να παίξει με τις αντιθέσεις συμμαχιών την πληρώνει ο λαός. Γι' αυτό η διέξοδος για το λαό βρίσκεται εκτός των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών.