Ενα πρόβλημα με δύσκολο κλειδί και διασκορπισμένα κομμάτια σε κάθε οριζόντια ή κάθετη γραμμή. Σύνθεση του Τζ. Χάρινγκ (1957) και παίζουν τα λευκά.

Λευκά: Ρε3, Ββ1, Πγ5, Πζ1, Ιε5, Ιζ4, Αδ8, Αζ7, Στρ. γ2, ε2, θ3 (11)

Μαύρα: Ρζ5, Βθ6, Πα1, Πα5, Αη8 (5)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρθ1, Βε2, Πγ1, Πε1, Ιβ1, Αγ4, Αε3, Στρ. α3, β4, ζ3, ζ5, η2, θ2 (13)

Μαύρα: Ρη8, Βθ5, Πγ8, Πθ4, Αβ6, Αγ6, Στρ. α7, β7, ε6, ζ7, η7, θ7 (12).

Από το «Σκάκι 2: Θεωρία και Πρακτική» του Τρ. Σιαπέρα είναι το σημερινό ισχυρό. Θέση από τη γνωστή παρτίδα Αλάπιν - Τσιγκόριν (1901) που τότε έληξε ισόπαλη και το 1951 ο Σμίσλοβ μετά από αναλύσεις βρήκε ότι τα μπορούν να κερδίσουν. Πώς;

Η λύση του προηγούμενου

Λευκά: Ρη6, Πα6, Ια8, Ιη3, Αζ4, Αθ3, Στρ. β3, β4, γ2, ε3, ε5, ε6, (12)

Μαύρα: Ρδ5, Ια4, Ιε8, Στρ. β5, γ6, θ4 (6)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (3) τρεις κινήσεις.

1. Πγ6! (απειλεί 2. Αη2Χ)

1... Ια~ 2. Πγ5Χ Αν 1... Ργ6 ή 1... θη3 2. Αη2 + ματ!

Η λύση του ισχυρού:

Τα λευκά, παρά το ότι έχουν την κίνηση, αν δεν προσέξουν θα χάσουν. Π.χ. αν 1. Βγ3 Αζ2! 2. Πζ1 Πε2! 3. Ιε2 Βθ3Χ

Η σωστή κίνηση είναι 1. Βδ3! Αζ4 2. ηζ4! Αν 2... Βδ3 3. Πη1+~ 4. Αδ3. Αν 2... Βζ4+ 3. Βη3 + Βη3 4. Ρη3 και 1/2.