Για το πού αποσκοπούν πραγματικά τέτοιου είδους έρευνες της ΕΕ, που επί της ουσίας γνωστοποιούν ένα υπαρκτό πρόβλημα με ρίζες στην ίδια την πολιτική και τις λογικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μίλησε στον «Ρ» ο Βαγγέλης Γείτονας, μέλος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.

Οπως τονίζει χαρακτηριστικά, «αυτό που μπορούμε σήμερα να κρατήσουμε από τα πρόσφατα στοιχεία και από παλιότερες έρευνες που έχουν γίνει και αφορούν την κατάσταση στο συγκεκριμένο χώρο είναι πως αυτά που ζούμε δεν αποτελούν ελληνικό φαινόμενο, αλλά, αντιθέτως, είναι ενιαία σε όλη την ΕΕ και φυσικά είναι αποτελέσματα της στρατηγικής της αστικής τάξης στο χώρο της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού. Σήμερα, λοιπόν, χρειάζεται από τη μια καλή φυσική κατάσταση για να αποδίδει καλά ο εργαζόμενος, χωρίς κόστος για τα κράτη, όμως σε συνθήκες καπιταλισμού ο Αθλητισμός και η Φυσική Αγωγή αποτελούν εμπόρευμα που όποιος έχει χρήματα το αγοράζει και όποιος δεν έχει, δεν παίρνει. Εδώ λοιπόν η ΕΕ σκοντάφτει στον ίδιο της τον εαυτό, στον ίδιο της τον χαρακτήρα ως καπιταλιστικής ένωσης».

Σε ποια σημεία όμως εστιάζεται η υποκρισία της ΕΕ και γιατί η ίδια δεν μπορεί να δώσει λύσεις; Ο Βαγγέλης Γείτονας εξηγεί: «Ενώ τα σύγχρονα μέσα, η τεχνολογική ανάπτυξη και ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι δίνουν τη δυνατότητα να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος και να ικανοποιηθεί καθολικά η ανάγκη για σωματική άσκηση, η συστηματική ενασχόληση με αθλητικές και άλλες σωματικές δραστηριότητες αποτελεί πολυτέλεια για λίγους. Αυτήν την αντίφαση δεν μπορεί να τη λύσει το καπιταλιστικό σύστημα. Εχει επίσης σημασία να δούμε αν τα στοιχεία αυτά κατανέμονται ισομερώς σε όλο τον πληθυσμό. Πριν από κάποια χρόνια είχε γίνει μια έρευνα σχετικά με την παχυσαρκία στην Αμερική. Η έρευνα λοιπόν παρουσίαζε εν ολίγοις πως όποιος έχει λεφτά, δεν είναι παχύσαρκος. Οσο χαμηλότερο ήταν το εισόδημα τόσο μεγαλύτερα ήταν και τα ποσοστά της παχυσαρκίας. Επίσης στην ίδια έρευνα τα αποτελέσματα διαφοροποιούνταν ανάλογα και με τα έτη εκπαίδευσης, π.χ. στα άτομα με κάτω από 12 χρόνια εκπαίδευσης η παχυσαρκία ήταν 30% και στα άτομα με πάνω από 16 χρόνια εκπαίδευσης ήταν 10%. Αυτά τα στοιχεία, λοιπόν, δεν χωράνε ερμηνείες αλά καρτ, αλλά φανερώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο τι σημαίνει ταξικοί φραγμοί στον αθλητισμό αλλά και σε κάθε πλευρά της ζωής των νέων, των εργαζομένων».