Την ενίσχυση της στρατηγικής συνεργασίας και των οικονομικών δεσμών μεταξύ τους αποφάσισαν η ΕΕ και η Κίνα στη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στην κινεζική πρωτεύουσα την περασμένη βδομάδα. Ουσιαστικά χαράχτηκε ο «οδικός χάρτης» για το πώς θα προχωρήσουν οι σινο-ευρωπαϊκές σχέσεις, που χαρακτηρίζονται ως «εξαιρετικής σημασίας», την επόμενη δεκαετία, με ορίζοντα το 2020. Στη Σύνοδο συμμετείχαν ως επικεφαλής ο Κινέζος πρωθυπουργός, Λι Κεκιάνγκ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Ντουράο Μπαρόζο.

Η Σύνοδος Κορυφής ΕΕ - Κίνας ολοκληρώθηκε με τη συμφωνία, όπως υποστηρίζει το κρατικό κινεζικό πρακτορείο «Σινχουά», επί ενός σχεδίου επενδύσεων που μπορεί να περιλάβει και τη σύναψη μίας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου, μέχρι το 2020, όπως ανέφερε ο Κινέζος πρωθυπουργός.

Ο «οδικός χάρτης» και η ατζέντα 2020 της σινο-ευρωπαϊκής συνεργασίας αφορούν στο σύνολο των σχέσεων των δύο πλευρών, ενώ αναμένεται και η δημοσιοποίηση προτάσεων για την εξασφάλιση της εφαρμογής τους. Στους στόχους περιλαμβάνεται και η παγίωση των εμπορικών σχέσεων στο, τουλάχιστον, 1 τρισ. δολάρια, ετησίως μέχρι το 2020.

Κίνα και ΕΕ προχώρησαν και σε μία κοινή δήλωση όσον αφορά στην ενεργειακή ασφάλεια, με παράλληλη δέσμευση να συνεχίσουν τη συνεργασία σε διάφορα θέματα που αφορούν σε παγκόσμια ζητήματα, όπως η κλιματική αλλαγή, το G20 και η περιφερειακή ασφάλεια.

Ο Ζ. Μπαρόζο έκανε λόγο για μία αμοιβαία επικερδή συνεργασία, που φυσικά αφορά στα κέρδη μονοπωλιακών ομίλων και στηρίζεται στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Η Σύνοδος ΕΕ - Κίνας ακολούθησε τις αποφάσεις της Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚ της χώρας, που χαρτογράφησε λεπτομερώς την αποφασιστική προώθηση μεταρρυθμίσεων που αφορούν στην οικονομία, στη βάση της οποίας τίθεται ο «αποφασιστικός ρόλος» της ελεύθερης αγοράς, με την Κίνα να κάνει νέα βήματα στην ενίσχυση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια.

Τα μέτρα, τα οποία θα εξειδικευθούν ακόμα περισσότερο, δίνουν τη δυνατότητα στο ξένο κεφάλαιο να μπορεί να ιδρύσει τράπεζες στην Κίνα, καθώς και της επιστροφής από το 2020 στην κεντρική διοίκηση του 30% των κερδών από τις κρατικής ιδιοκτησίας επιχειρήσεις. Οι συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις, που συνδέονται άμεσα και με τις σχέσεις Κίνας - ΕΕ, περιλαμβάνουν επίσης τη δημιουργία επιχειρήσεων με έμφαση στο «αποτελεσματικό μάνατζμεντ», για το «σπάσιμο», όπως λέγεται, των κρατικών μονοπωλιακών ομίλων.

Τις αναδιαρθρώσεις στην Κίνα χαιρέτισαν ιδιαίτερα ο Ζ. Μπαρόζο και ο Χ. Ρομπάι, κάνοντας λόγο για μία νέα εποχή, αυτή που το Πεκίνο ονομάζει «σοσιαλισμό με κινεζικά χαρακτηριστικά», για την «αρμονική συμβίωση όλων».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αποφάσεις της Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚ Κίνας δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στη «σχέση μεταξύ κυβέρνησης και αγοράς». Στο ίδιο πλαίσιο ο ρόλος της αγοράς χαρακτηρίζεται πλέον αποφασιστικός, ενώ προβλέπεται και η επιτάχυνση της ανάπτυξης των ελεύθερων ζωνών εμπορίου, με άνοιγμα αυτών τόσο στην ενδοχώρα όσο και μείωση του ορίου των επενδύσεων και στα σύνορα, που αφορούν στην ανάπτυξη δράσης τόσο των κινεζικών όσο και των πολυεθνικών μονοπωλίων.

Μετά τη Σύνοδο Κίνας - ΕΕ ο Λι Κεκιάνγκ θα παραστεί στη σύνοδο της Κίνας και των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, που θα πραγματοποιηθεί στο Βουκουρέστι την επόμενη βδομάδα. Στόχος, η αναβάθμιση των οικονομικών δεσμών, η επέκταση της δράσης των κινεζικών επιχειρήσεων.

Οι κινήσεις της κινεζικής ηγεσίας και οι διεθνείς επαφές που προωθούνται με αιχμή τη «διαρκή ανάπτυξη και την επιβίωση της οικονομίας» χαρακτηρίζονται από τα κρατικά κινεζικά ΜΜΕ ιδιαίτερα αποδοτικές, όσον αφορά στην εμβάθυνση της διμερούς, περιφερειακής και παγκόσμιας συνεργασίας. Σύμφωνα με το «Σινχουά» η στρατηγική που ακολουθείται δίνει στον «κόσμο την ευκαιρία να δει τα οφέλη από την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας», ενώ παράλληλα «συμβάλλει σε μία πιο ισχυρή παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη».

Οι αποφάσεις της Συνόδου Κίνας - ΕΕ εντάσσονται απόλυτα στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων που προωθούνται στη χώρα επί σειρά ετών, ανοίγοντας το δρόμο στο ξένο κεφάλαιο για επενδύσεις στη χώρα, τη στιγμή που η διεύρυνση των καπιταλιστικών σχέσεων έχει ήδη αρχίσει να προκαλεί σοβαρά προβλήματα στη χώρα, με όξυνση των ταξικών διαφορών και ανισοτήτων και ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων από τα ντόπια και ξένα μονοπώλια.