Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Οτι ολοένα και περισσότερα παιδιά των λαϊκών οικογενειών δεν μπορούν να μορφωθούν γιατί η Παιδεία έγινε πανάκριβη, η κρίση χτύπησε το λαϊκό εισόδημα και ψάχνουν νωρίς για δουλειά. Αυτό ωθεί στη μαθητεία από τις ίδιες τις επιχειρήσεις γιατί βρίσκουν έτσι πάμφθηνο εργατικό δυναμικό. Η συγκεκριμένη μορφή κατάρτισης γίνεται για μια συγκεκριμένη ειδικότητα. Αν η επιχείρηση δεν τους χρειάζεται, για να ξαναβρούν δουλειά, θα πρέπει να επανακαταρτιστούν, σε άλλη ειδικότητα με το ίδιο καθεστώς της μαθητείας. Κατάρτιση, επανακατάρτιση, περιπλάνηση, με μισθούς πείνας, προς δόξα της αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Τέλος, η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με τα συστήματα εκπαίδευσης, γι' αυτό και δεν εξαλείφεται στον καπιταλισμό. Απαιτεί κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής για να υπάρξει ανάπτυξη σε όφελος των εργαζομένων και όχι των κερδών.