Καταθέτει νομοσχέδιο για να διασφαλίσει 500 εκατ. ευρώ, όταν ήδη για το 2014 έχει περικόψει 2,1 δισ. προς τα Ταμεία
Από παλιότερη κινητοποίηση για το Ασφαλιστικό |
Τα 500 εκατομμύρια ευρώ η κυβέρνηση υποτίθεται ότι τα αναζητά στη βελτίωση του «εισπρακτικού μηχανισμού» των Ταμείων και αυτό θα γίνει με σχετικό νομοσχέδιο που θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή (αναγγέλθηκε για χτες, αλλά τελικά δεν κατατέθηκε). Σε δήλωσή του για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, μετά από σύσκεψη που έγινε στο υπουργείο Εργασίας με τους διοικητές των Ταμείων, απ' όπου προκύπτει η ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης για νέες ανατροπές, ο Γ. Βρούτσης σημείωσε:
«Φέρνουμε προς ψήφιση στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που ολοκληρώνει έναν κύκλο "νοικοκυρέματος" στην οργάνωση του ασφαλιστικού, εξοπλίζει τα Ταμεία με θεσμικά εργαλεία που βελτιώνουν δραστικά την εισπρακτική ικανότητα του συστήματος και διασφαλίζει ότι, εάν τηρηθούν αυτά, δεν πρόκειται να θιγεί απολύτως καμία σύνταξη... Γιατί μόνο η τήρηση της νομιμότητας και η μηδενική ανοχή στις εστίες ανομίας, εξασφαλίζουν ότι δε θα χρειαστεί να πάρουμε στο μέλλον καμία επώδυνη απόφαση για τις συντάξεις».
Που σημαίνει ότι η κυβέρνηση, με τη γνωστή παραφιλολογία περί «νομιμότητας» και «εστίες ανομίας», προετοιμάζει το έδαφος για τη λήψη νέων επώδυνων μέτρων σε βάρος των ασφαλισμένων.
Τα μέτρα αυτά και τις ομάδες των ασφαλισμένων που πάνω τους θα επιπέσει ο πέλεκυς της «νομιμότητας» το επόμενο διάστημα, φωτογράφισαν την προηγούμενη βδομάδα από κοινού ο υπουργός Εργασίας και ο υπουργός Οικονομικών.
Κάτω από τον τίτλο «πρόωρες συνταξιοδοτήσεις», συγκυβέρνηση και τρόικα στοχοποιούν περί τους 400.000 ασφαλισμένους που έχουν «ώριμα» ασφαλιστικά δικαιώματα, βρίσκονται δηλαδή κοντά στη συνταξιοδότηση και δεν υπάγονται στα νέα αυξημένα γενικά ανώτατα ηλικιακά όρια που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια ή υπάγονταν σε κάποια μεταβατική διάταξη. Χοντρικά, οι ομάδες που απειλούνται με αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ή/και μείωση συντάξεων, είναι:
Το λεγόμενο «χρηματοδοτικό κενό», είναι το κυβερνητικό εύρημα και ένα ακόμα πρόσχημα, για να δρομολογηθεί η παραπέρα συρρίκνωση της κοινωνικής ασφάλισης. Γιατί το πραγματικό χρηματοδοτικό κενό είναι αυτό που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι, των οποίων οι χαμηλές συντάξεις τους εξανεμίζονται το πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα.
Αλλωστε, παρά τις κυβερνητικές πομφόλυγες για βελτίωση του εισπρακτικού μηχανισμού, το βέβαιο είναι ότι η εισφοροδιαφυγή των επιχειρήσεων θα συνεχίσει να «ευημερεί». Οι επιχειρήσεις συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους να παρακρατούν τις εργατικές εισφορές και να μην τις αποδίδουν στο ΙΚΑ. Ετσι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΟΣΕ ΙΚΑ:
Το νομοσχέδιο «νοικοκυρέματος» που προωθείται στη Βουλή, κινείται στην πεπατημένη. Περιλαμβάνει μια σειρά από τεχνικές παρεμβάσεις, όπως οι εξής:
1. Την ενιαία δήλωση μέσω των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων (ΑΠΔ) των επιχειρήσεων όλων των εισφορών, για κύριες, επικουρικές και πρόνοιας και όχι μόνο για τις εισφορές κύριας σύνταξης, όπως γίνεται μέχρι τώρα. 2. Την επέκταση του προστίμου για την αδήλωτη εργασία, όταν εργαζόμενοι αν και έχουν δηλωθεί στο πληροφοριακό σύστημα «Εργάνης», δεν καταχωρούνται ταυτόχρονα και στις ΑΠΔ. 3. Την ενίσχυση ελέγχου και διασταυρώσεων μεταξύ των εισφορών που δηλώνονται στις ΑΠΔ και αυτών που καταβάλλονται πραγματικά από τις επιχειρήσεις. 4. Επέκταση της εφαρμογής του εργόσημου και σε άλλες κατηγορίες περιστασιακής απασχόλησης. 5. Τη δυνατότητα ρύθμισης των οφειλών δανειοληπτών από τον ΟΕΚ, που στην πράξη βέβαια δεν είναι τίποτα περισσότερο από εξυπηρέτηση των τραπεζών.
Στο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνεται διάταξη που αυξάνει το ποσοστό καταβολής προσωρινής σύνταξης στο 95% της σύνταξης που δικαιούται κάποιος με βάση τα ασφαλιστικά του δεδομένα. Μπροστά στην τεράστια καθυστέρηση στην απονομή των συντάξεων, εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού στα Ταμεία, πρόκειται για ένα μπάλωμα που δεν αντιμετωπίζει ριζικά το πρόβλημα των μεγάλων καθυστερήσεων.
Με άλλη διάταξη θα προβλέπεται η συνταξιοδότηση αγροτών με 40 χρόνια ασφάλισης στον ΟΓΑ σε ηλικία 62 ετών, καθώς η αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 έτη, ενώ υποχρέωνε και τους αγρότες σε παραπάνω χρόνια παραμονής στην ασφάλιση, αυτή μπορούσε να ξεπεράσει και τα 40 έτη ασφάλισης (στην περίπτωση που κάποιος είχε ασφαλιστεί από νεαρή ηλικία) επειδή δεν υπήρξε η σχετική πρόβλεψη και για τους αγρότες σφαλισμένους στον ΟΓΑ.