Στο «ψητό» φαίνεται να μπαίνουν τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ, που ερίζουν γύρω από τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης και του υπέρογκου κρατικού χρέους της Ελλάδας, που δημιούργησε η φιλομονοπωλιακή πολιτική της ολοένα και μεγαλύτερης μεταφοράς κοινωνικού πλούτου στα ταμεία των πολυεθνικών και των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων.

Οι διαφορετικές απόψεις των δύο πλευρών, αναδείχθηκαν τις προηγούμενες μέρες στην ετήσια Σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που πραγματοποιείται στην Ουάσιγκτον. Οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, όπως προκύπτει και από δηλώσεις στελεχών του, στο φόντο της φιλολογίας για «βιώσιμο χρέος» δεν συμφωνούν με το μείγμα της πολιτικής που έχει την έγκριση της ΕΕ, με το επιχείρημα ότι «αυτή είναι μια πολιτική για τη σωτηρία του χρηματοπιστωτικού συστήματος της ΕΕ». Επιπλέον με τον ισχυρισμό ότι η παρατεταμένη κρίση στην Ελλάδα μπορεί να προκαλέσει ευρύτερες διαταραχές στην παγκόσμια οικονομία, ζητούν να αποφασιστεί νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, αυτή τη φορά από τα δάνεια που έχουν συνάψει οι ελληνικές κυβερνήσεις με τις χώρες της ΕΕ. Φυσικά, βασική προϋπόθεση για ένα τέτοιο σενάριο είναι η επιβολή νέων μέτρων σε βάρος των εργαζομένων της χώρας, ύψους 6-7 δισ. ευρώ.

Από την πλευρά τους «αιχμηροί έναντι του Ταμείου» φέρονται ότι εμφανίστηκαν ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Γ. Ασμουσεν και ο επικεφαλής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας Κλ. Ρέγκλινγκ, που δήλωσαν τη διαφωνία τους στο ενδεχόμενο νέου «κουρέματος» του κρατικού χρέους της Ελλάδας. Απαντώντας δε με τον τρόπο που και οι εκπρόσωποι του Ταμείου θέτουν το θέμα, ο Ασμουσεν φέρεται να είπε για το ΔΝΤ είναι εύκολο να προωθεί μια τέτοια λύση επειδή «μιλάει για τα λεφτά των άλλων»...

Η ουσία είναι ότι ανεξάρτητα από τις διαφωνίες μέσα στους κόλπους του κεφαλαίου στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, κοινός τους παρανομαστής είναι η κλιμάκωση του πολέμου απέναντι στο λαό της Ελλάδας και των άλλων χωρών.