Σάββατο 12 Οχτώβρη 2013 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εκπληκτη η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ...

Επεσε από τα σύννεφα η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ (ομοσπονδία ιδιωτικών εκπαιδευτικών) όταν έμαθε ότι... οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων έκαναν παρέμβαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπέρ του υπουργείου Παιδείας και της εγκυκλίου του που μεταφέρει την εποπτεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης στο υπουργείο Εργασίας και ανοίγει το δρόμο για μισθολογικό τσάκισμα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και για απελευθέρωση των απολύσεων στα ιδιωτικά σχολεία.

Μέχρι χτες η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ καλλιεργούσε αυταπάτες ότι ο Σύνδεσμος Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων (ΣΙΕΙΕ) είναι τάχα κατά της εγκυκλίου και μόνο κάποιοι συγκεκριμένοι «κακοί» σχολάρχες επιμένουν να την εφαρμόσουν. Οταν όμως ο ΣΙΕΙΕ έκανε παρέμβαση στο ΣτΕ υπέρ της εγκυκλίου η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ το παρουσίασε ως εξής: «Αποκάλυψη βόμβα! Να ποια είναι τα συνεταιράκια!» (σ.σ. του υπουργείου).

Τι να πει κανείς; Ποιανού συμφέροντα δηλαδή εξυπηρετεί η εγκύκλιος του υπουργείου, αν όχι των εργοδοτών; Δηλαδή, τι περίμενε η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ να κάνουν οι εργοδότες; Να πουν «όχι δε θέλουμε φθηνότερους εργαζόμενους»;

Στην ηγεσία της ΟΙΕΛΕ θα μπορούσαμε να πούμε «καλά ξυπνητούρια»! Το θέμα όμως είναι οι εργαζόμενοι να βγάζουν τα συμπεράσματά τους για εκείνες τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που εναποθέτουν ελπίδες στη συνεργασία με τους εργοδότες τους...

Ο λόγος του, συμβόλαιο

Το κέρδισε το στοίχημα ο υπουργός Υγείας, ο οποίος συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων του, έχει δεσμευτεί για μεγάλη περιστολή των κρατικών δαπανών για την Υγεία. Για παράδειγμα ο πετσοκομμένος προϋπολογισμός του 2014 στο «Θριάσιο» Νοσοκομείο μείωσε τα κονδύλια: για φάρμακα κατά 1,2 εκατ. ευρώ (από 5,11 εκατ. ευρώ το 2013, σε 3,88 εκατ. ευρώ), για υγειονομικό και ορθοπεδικό υλικό κατά 1,4 εκατ. ευρώ (από 5,4 εκατ. ευρώ το 2013, σε 3,98 εκατ. ευρώ), για αντιδραστήρια κατά 340.000 ευρώ (από 1,69 εκατ. ευρώ το 2013, σε 1,34 εκατ. ευρώ). Ηδη στο νοσοκομείο - με την περσινή χρηματοδότηση - λείπουν κατά καιρούς σύριγγες, γάντια, φάρμακα, έχει μειωθεί ακόμη και το φαγητό για τους ασθενείς και τους εφημερεύοντες γιατρούς...

Επιπλέον, με την κατάργηση 8 νοσοκομείων σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη και εκατοντάδων κρεβατιών, πλησιάζει και τον κυβερνητικό στόχο για κατάργηση 10.000 νοσοκομειακών κρεβατιών σε όλη τη χώρα. Εκλεισε τα εξωτερικά ιατρεία αυτών των νοσοκομείων, συγχώνευσε ή έκλεισε εργαστήριά τους, απαλλάχτηκε το κράτος από τη χρηματοδότηση των δομών. Ακόμη έχει υποσχεθεί πως αντίστοιχες καταργήσεις νοσοκομείων θα ακολουθήσουν και στην επαρχία. Ξέρει για τι δεσμεύεται και τι στοιχηματίζει ο υπουργός Υγείας... Και απ' ολ' αυτά χαίρονται οι επιχειρηματίες του χώρου.

Γιατί η κυβέρνηση, όπως όλες οι προηγούμενες άλλωστε, δεν πρόκειται να δεσμευτεί για: Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες και θεραπείες για όλους. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν όλα τα κενά. Κατάργηση των πληρωμών σε Υγεία - Πρόνοια. Δημιουργία επαρκών δομών Υγείας σε όλη τη χώρα. Πλήρη αξιοποίηση όλου του επιστημονικού δυναμικού της χώρας.

Ψάχνουν εναλλακτική

Ανησυχία για τον τρόπο που ο Αντ. Σαμαράς διαχειρίστηκε τη θεωρία των δυο άκρων κατά την πρόσφατη επίσκεψη στις ΗΠΑ, εκφράζει ο ανταποκριτής της «Καθημερινής». Γράφει μεταξύ άλλων: «Οι αναφορές στη θεωρία των δύο άκρων, όταν γίνονται στην Ελλάδα, έχουν τη λογική τους (...) Οχι, όμως, στο εξωτερικό. Οχι απλά δεν είναι σωστό. Είναι επιζήμιο (...) Εχω την εντύπωση ότι το μόνο που καταφέρνει είναι να πλήττει μόνος του την αξιοπιστία του, την οποία με τόσο κόπο έχει, όντως, οικοδομήσει τον τελευταίο χρόνο έναντι της διεθνούς κοινότητας. Δύσκολα θα πεισθούν Αμερικανοί νομοθέτες στο Κογκρέσο ή αναλυτές στο Ινστιτούτο Πίτερσον ότι η Ελλάδα κινδυνεύει και από "το άλλο άκρο, που θέλει τη χώρα έξω από το ΝΑΤΟ και το ευρώ". Οχι μόνο δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όντως έχει τις συγκεκριμένες επιδιώξεις, αλλά τέτοιες επισημάνσεις δεν βοηθούν ούτε την ίδια την κυβέρνηση. Διότι δεν μπορεί τη στιγμή που ο πρωθυπουργός ανάγει τη σταθερότητα της χώρας σε κύριο σύνθημα, και ορθώς πράττει, να προβάλλει ταυτόχρονα μια εικόνα εν δυνάμει αστάθειας».

Ο αρθρογράφος επικαλείται την κυρίαρχη -όπως ισχυρίζεται- άποψη της αμερικανικής αστικής τάξης για το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα. Ομως και εδώ γράφτηκαν και ακούστηκαν τέτοιες απόψεις, όταν μετά τη δολοφονία στο Κερατσίνι η κυβέρνηση ανέσυρε επιθετικά τη θεωρία των δυο άκρων. Φαίνεται δηλαδή ότι μια ισχυρή μερίδα της αστικής τάξης στην Ελλάδα προβληματίζεται, αντιδρά στην επιδίωξη της ΝΔ να «πολιτογραφήσει» το ΣΥΡΙΖΑ σαν «ακραία» δύναμη, παρά το γεγονός ότι βολεύεται και επιδιώκει την αντιπαράθεση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, προκειμένου να ενισχύεται το δίπολο. Τη θέση της αυτή τη συνδέει με τη «σταθερότητα», προϋπόθεση της οποίας είναι η ομαλή κυβερνητική εναλλαγή.

Στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, φαίνεται ότι η άρχουσα τάξη εκτιμά πως δεν έχει ακόμα διαμορφωθεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση για εναλλαγή στην αστική διακυβέρνηση. Λύση που από τη μια θα διεκπεραιώνει τις υποθέσεις της σε βάρος της εργατικής τάξης και ταυτόχρονα θα έχει διευρυμένη λαϊκή στήριξη, ή θα ενσωματώνει ευκολότερα τις λαϊκές αντιδράσεις. Αναζητούνται δηλαδή λύσεις για κυβέρνηση που θα έχει νομιμοποίηση στη συνείδηση μεγάλου μέρους των λαϊκών στρωμάτων, και όχι απλά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία μάλιστα κινδυνεύει να είναι οριακή. Πάνω σ' αυτή τη βάση εκδηλώνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και στο εσωτερικό τους, αφού υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το εύρος της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, για το ποιοι μπορούν να συμμετέχουν σε μελλοντικές κυβερνήσεις συνεργασίας και άλλα τέτοια ζητήματα.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τα συμφέροντα του λαού; Καμιά απολύτως. Η όλη συζήτηση αντανακλά υπαρκτές ανησυχίες στο στρατόπεδο της αστικής τάξης και των κομμάτων της. Σε ό,τι αφορά όμως το λαό, έχει στόχο να τον εμποδίσει να διαμορφώσει ταξικό κριτήριο. Δηλαδή, να δει με καθαρή ματιά το «κάδρο» μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η διαμάχη ανάμεσα στα κόμματα της διαχείρισης και τη διαπάλη στο εσωτερικό τους.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Εχουν όνομα

Σύμφωνα με την έρευνα του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα, σε όλη την καλή μας ΕΕ (και όχι μόνο στις χώρες των μνημονίων) «εκατομμύρια είναι χωρίς δουλειά και πολλοί απ' όσους συνεχίζουν να εργάζονται δυσκολεύονται να συντηρήσουν την οικογένειά τους επειδή οι μισθοί μειώνονται και οι τιμές αυξάνονται (...). Ολο και περισσότεροι γίνονται φτωχοί και οι φτωχοί φτωχαίνουν ακόμη περισσότερο».

Οπως αναφέρει η έρευνα στη Γαλλία, 350.000 άτομα έπεσαν κάτω από το όριο της φτώχειας το 2008-2011.

Στις χώρες της Βαλτικής και στην Ουγγαρία, το 13% του πληθυσμού μετανάστευσε για να βρει δουλειά.

Στη Γερμανία το ένα τέταρτο των εργαζομένων είναι χαμηλόμισθοι, με ελάχιστη ασφάλεια και συχνά χωρίς κοινωνική ασφάλιση.

Στην καλή μας ΕΕ οι άνεργοι ηλικίας 50-64 ετών αυξήθηκαν από 2,8 εκατ. σε 4,6 εκατ. την περίοδο 2008-2012.

«Ο ρυθμός με τον οποίο αυξήθηκε η ανεργία τους τελευταίους 24 μήνες δείχνει ότι η κρίση βαθαίνει», λέει η έρευνα.

Και εμείς λέμε ότι όλα αυτά (με ή χωρίς μνημόνια) έχουν όνομα: Καπιταλισμός!

Παραγγέλνουν τις δεξιότητες που θέλει το κεφάλαιο

Ενας στους πέντε ενηλίκους στην Ευρώπη έχει περιορισμένες δεξιότητες ανάγνωσης, γραφής και αριθμητικής, ενώ το ίδιο πανεπιστημιακό πτυχίο δεν εγγυάται αντίστοιχο επίπεδο δεξιοτήτων στις διάφορες χώρες, σύμφωνα με την πρώτη συνολική διεθνή έρευνα για τις δεξιότητες των ενηλίκων, που δημοσιεύτηκε από τον ΟΟΣΑ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι δύο οικονομικοί ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί ενώνουν δυνάμεις για να προωθήσουν τις βασικές «δεξιότητες» και ό,τι άλλο ορίζει η αγορά ότι θα πρέπει να ξέρει ο μελλοντικός εργαζόμενος, και ζητούν παρεμβάσεις στην εκπαίδευση.

ΕΕ και ΟΟΣΑ δεν ενδιαφέρονται για ολοκληρωμένη μόρφωση, αλλά για ένα μίνιμουμ γνώσεων γραφής, ανάγνωσης, μαθηματικών και από εκεί και πέρα ό,τι και όσο ορίζουν οι επιχειρήσεις ότι αναλογεί σε έναν φθηνό, ευέλικτο, υπάκουο και αποδοτικό εργαζόμενο. Αλλωστε και η συγκεκριμένη έρευνα εξετάζει «την αντιστοιχία της ειδίκευσης και των δεξιοτήτων με τις απαιτήσεις της εργασίας».

Ρύθμιση υπέρ των τραπεζιτών

Να σοβατίσει την αντεργατική της πολιτική με επικοινωνιακές σαβούρες επιχειρεί η κυβέρνηση και αυτή τη φορά εμφανίζει τη ρύθμιση που έκανε για τους δανειολήπτες του πρώην ΟΕΚ ως «αρχή του κοινωνικού προσώπου της σύγχρονης Ελλάδας»(!) τη στιγμή που η «ρύθμιση» γίνεται για την εξυπηρέτηση των τραπεζών. Η κυβέρνηση, όπως και όλες οι κυβερνήσεις στο παρελθόν, θέλει να ξεχάσουμε ότι είχε μετατρέψει τον ΟΕΚ σε απόχη πελατών των τραπεζών και αντί να παρέχει σπίτια στις φτωχές οικογένειες εργαζομένων, τους έριχνε βορά για χρόνια στα νύχια των τραπεζιτών. Να ξεχάσουμε ότι εξαιτίας των αντιλαϊκών πολιτικών οδήγησε δεκάδες χιλιάδες οικογένειες δανειοληπτών μέσω ΟΕΚ να μην μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους προς τις τράπεζες και να κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και το σπίτι τους, όπως και εκατοντάδες άλλες χιλιάδες εργαζομένων που είχαν λάβει απευθείας στεγαστικά δάνεια από το τραπεζικό κεφάλαιο.

Αλλωστε, η ρύθμιση για την οποία επαίρεται η κυβέρνηση, δεν είναι τίποτα άλλο από απλή επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, γεγονός που αν και μειώνει την μηνιαία τοκοχρεολυτική δόση, ταυτόχρονα αυξάνει το συνολικό κόστος του δανείου που τελικά θα εισπράξουν οι τράπεζες από τις φτωχές εργατικές οικογένειες. Πάει πολύ, λοιπόν, μια καραμπινάτη ρύθμιση για τις τράπεζες να παρουσιάζεται ως κοινωνική πολιτική. Πρόσθετη απόδειξη είναι και το γεγονός ότι στη ρύθμιση δεν περιλαμβάνονται οι δανειολήπτες που έχουν σταματήσει να καταβάλλουν τη δόση πάνω από 6 μήνες και άρα δε θέλουν να φορτώσουν τις τράπεζες με το ρίσκο που έχουν αυτά τα δάνεια τα οποία δύσκολα θα εξυπηρετηθούν. Ως εκ τούτου, οι συγκεκριμένοι δανειολήπτες παραδίδονται ανυπεράσπιστοι στα νύχια των τραπεζιτών για τα περαιτέρω...

Ο Mr Google

«Δε συμφωνώ με τις Αρχές Προστασίας Προσωπικών δεδομένων και τις συστάσεις που μας απευθύνουν. Εσείς πρέπει να σκεφτείτε την ιδιωτικότητα. Θέλετε να τα μοιραστείτε όλα; Εσείς θα το αποφασίσετε αυτό», είπε ο Ερικ Σμιτ, πρόεδρος της «Coogle». Μόνο για υπέρμαχος της διαφάνειας δεν είπε ότι είναι. Και μιλάμε για έναν εκπρόσωπο μονοπωλιακού ομίλου με κέρδη δισεκατομμυρίων δολαρίων, ακριβώς απ' αυτή την τόσο «αθώα» και «εύηχη» ως περιεχόμενο αλληλεγγύης κουβέντα: «Θέλετε να τα μοιραστείτε όλα;». Να το τυρί στη φάκα, για όλους αυτούς που η στο έπακρο αποξένωση του σάπιου καπιταλισμού τους ρίχνει στο διαδίκτυο για επικοινωνία. Δήθεν επικοινωνία και διαμόρφωση σχέσεων παντός είδους. Εικονική πραγματικότητα αφού στην ουσία υπάρχει απόλυτη απομόνωση. Εχει όμως και ένα δίκιο. Στον καπιταλισμό είμαστε, όσο σαπίζει τόσο πασχίζει να μετατρέψει την κοινωνία του σε αγγέλη, όπου ο ανταγωνισμός σαν κοινωνική αξία συνοδεύεται με τη μοναδικότητα, που γλιστρά στην απομόνωση χωρίς επιστροφή, καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση «τα μοιραζόμαστε όλα μέσω διαδικτύου», πιο συγκεκριμένα μέσω του μονοπωλίου του. Να θυμίσουμε μόνο μερικά από τα καλά της μοιρασιάς με τον Mr. Google.

Τον Ιούνη του 2013 αποκαλύφθηκε σε αμερικανικές εφημερίδες και επιβεβαιώθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ότι η NSA (η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ, υπάγεται στο υπουργείο Αμυνας, είναι μία από τις 17 μυστικές υπηρεσίες που «επίσημα» δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ) παρακολουθεί εκατομμύρια τηλεφωνικές κλήσεις και στο πλαίσιο του προγράμματος παρακολούθησης «Prism» μπορεί μέσω των server 9 διαδικτυακών κολοσσών (όπως οι «Google», «Facebook», «Microsoft», «Yahoo», «Apple»...) να έχει πρόσβαση στα e-mail, τις διαδικτυακές συνομιλίες κάθε είδους, να έχουν ουσιαστικά «εικόνα» από όλη τη διαδικτυακή κίνηση ενός χρήστη. Δηλαδή, οι μυστικές υπηρεσίες ομολόγησαν ότι μπορούν να παρακολουθούν όλους τους χρήστες του διαδικτύου. Ενα καλό της μοιρασιάς. Ας δούμε άλλο ένα. Για την ανάρτηση μίας διαφήμισης της «google» αξιοποιείται όλο το διαδικτυακό παρελθόν του χρήστη, προκειμένου τη διαφήμιση να τη δει κάποιος που οι πιθανότητες ενδιαφέροντος να είναι αυξημένες για το διαφημιζόμενο (εξατομικευμένη διαφήμιση). Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο μέσω της αποθήκευσης, συλλογής και κατάλληλης επεξεργασίας των πληροφοριών που απορρέουν από μία τυπική χρήση του διαδικτύου. Αρα γνωρίζουν τα πάντα για την προσωπικότητα του χρήστη. Και αν χρησιμοποιώντας αυτό βγάζουν τεράστια ποσά από τις διαφημίσεις εταιρειών, τότε πόσα χρήματα θα έβγαζαν αν (λέμε αν) πουλούσαν όλα αυτά τα «προσωπικά δεδομένα» σε αστικά κράτη, μυστικές υπηρεσίες και ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς; Το Χαφιεδισμό δηλαδή, αυτό που κάνουν όπως αποκαλύφθηκε στις ΗΠΑ. Και ο νοών νοείτω...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να μην περάσει το «νόμος και τάξη»

Είκοσι εργατόπαιδα από το 1ο ΕΠΑΛ Λαμίας σέρνονται στα κρατητήρια σαν εγκληματίες. Οχτώ απ' αυτά συλλαμβάνονται και περνούν Αυτόφωρο. Επειδή έκαναν κατάληψη. Επειδή έμειναν ξεκρέμαστοι σ' ένα σχολείο χωρίς καθηγητές αφού απολύθηκαν. Με ειδικότητες που καταργούνται. Χωρίς βιβλία. Με 7ωρα στην πλάτη σ' ένα κενό περιεχομένου σχολείο, και τη φτώχεια να σαρώνει τα σπίτια τους. Με το κουτσουρεμένο δικαίωμα στη γνώση, ακόμη κι αυτή την υποτυπώδη και υποβαθμισμένη που παρέχει το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα σε κάθε βαθμίδα, να καταργείται σχεδόν κι αυτό. Και με τα παραμύθια και τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για το μέλλον τους να περισσεύουν.

Η κυβέρνηση αξιοποιεί στο κατασταλτικό οπλοστάσιό της θεσμούς όπως η αστική δικαιοσύνη για να εντείνει την καταστολή, τον αυταρχισμό, προοιωνίζοντας τα μέτρα σφαγής που είναι μπροστά μας και να στείλει μήνυμα υποταγής προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμη και σε ανήλικα παιδιά. Γιατί αυτά τα παιδιά επιδιώκεται να είναι οι στρατιές των αυριανών σκλάβων, που θα πουλάνε την ικανότητά τους για δουλειά για 200 και 300 ευρώ μισθό, και γι' αυτό διδάσκονται στο σχολείο την υποταγή στους επιχειρηματίες.

Οι δικαστικές αρχές της Λαμίας εξαντλούν όλη τους τη βαρβαρότητα και την επιθετικότητα καταδικάζοντας τα παιδιά του ΕΠΑΛ. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν. Ούτε η περίπτωση της Λαμίας είναι μεμονωμένη. Αλλωστε αυξάνεται η παρουσία αστυνομικών έξω από τα σχολεία, όταν κάτω από την αντιεκπαιδευτική πολιτική εκτιμούν ότι οι μαθητές ετοιμάζουν κινητοποιήσεις. Είναι ένα κομμάτι της συνολικής πολιτικής που επιχειρεί να επιβάλλει την ισορροπία τρόμου. Από τις πύλες των εργοστασίων μέχρι τις πόρτες των σχολείων και τα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων. Κι όσο προσπαθούν έναν ολόκληρο λαό «να τον κλείσουν στα στενά», τόσο πρέπει να σπάσει στεγανά και αντιλήψεις αυτός ο λαός που τον θέλουν εγκλωβισμένο στη γωνιά του, να παλεύει ο καθένας μόνος και μόνο για τα επιμέρους αιτήματά του ή να μην παλεύει καθόλου.

Οι ταξικοί φραγμοί που έσπρωξαν δικαίως τα παιδιά 1ου ΕΠΑΛ Λαμίας να κάνουν κατάληψη, αφορούν το σύνολο του λαού μας. Η κατάληψη για τα παιδιά αυτά ήταν μια μορφή αγώνα και έκφρασης της αγωνίας τους. Γιατί τους υποσχέθηκαν ότι θα έχουν καθηγητές για να ολοκληρώσουν τις ειδικότητές τους, αλλά τους είπαν ψέματα. Τίποτα επιλήψιμο, καμιά ζημιά, δεν είχε σημειωθεί στο σχολείο κατά τη διάρκεια της κατάληψης. Το επιλήψιμο είναι το γεγονός ότι δεν έχουν καθηγητές και γι' αυτό δεν ευθύνονται τα παιδιά. Η υπεράσπιση των παιδιών και του αγώνα τους είναι καθήκον. Επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ οι επιμέρους αγώνες να απλωθούν πάνω και πέρα από τα τείχη ενός σχολείου ή χώρου δουλειάς και να αγκαλιάσουν όλη την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, δικά τους είναι τα παιδιά και νοιάζονται για το μέλλον τους. Είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να εμποδίσει την επιβολή του «νόμου και της τάξης». Κόντρα στο νόμο της κερδοφορίας και στην υποταγή που δημιουργεί η μοιρολατρία και ο φόβος.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ