Σε αυτά τα πλαίσια πρέπει να ιδωθεί και το σκάνδαλο με τον Μπο Σιλάι. Πέρα από τα διάφορα «πιασάρικα» στοιχεία, όπως ότι η γυναίκα του πρώην στελέχους του ΚΚ Κίνας, επιχειρηματίας η ίδια, είναι καταδικασμένη για τη δολοφονία Βρετανού επιχειρηματία, η ουσία κρύβεται στην ενίσχυση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Για τους εργαζόμενους και στη χώρα μας και σε άλλες χώρες το κριτήριο με το οποίο πρέπει να βλέπουν τις εξελίξεις στη μεγάλη αυτή χώρα πρέπει πρώτα και κύρια να παίρνει υπόψη του αυτή τη διάσταση. Η πορεία της Κίνας αποδεικνύει καθημερινά ότι ο λεγόμενος «σοσιαλισμός της αγοράς» ή «σοσιαλισμός με κινεζικά χαρακτηριστικά» δεν είναι μια κοινωνία και οικονομία που κινείται με κίνητρο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, αλλά με κίνητρο την κερδοφορία του κεφαλαίου, ανεξάρτητα αν είναι ιδιωτικό ή το διαχειρίζονται κρατικές επιχειρήσεις.

Αυτό που τελικά πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι είναι ότι οι όποιες ταμπέλες έχουν αναφορά στο σοσιαλισμό πρέπει να συνάδουν και με τις αρχές του. Και πρώτα και κύρια με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, την ενίσχυση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και του εργατικού ελέγχου, ώστε αυτά να μπουν στην υπηρεσία της λαϊκής ευημερίας και όχι προς το συμφέρον λίγων, που καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί.