Παρασκευή 17 Μάη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Τα μονοπώλια θα κερδίσουν, όχι ο λαός

Η παρέμβαση που έκανε στην ημερίδα το μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ

Παρεμβαίνοντας χτες στην ημερίδα, ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

«

Η ημερίδα του ΙΔΙΣ αποτελεί μια ευκαιρία για να εξετάσουμε, αν και κατά πόσο συμβάλλει στη συνδυασμένη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών η πρόσφατη διακρατική συμφωνία για τον αγωγό ΤΑΡ, αλλά και γενικότερα ο προσανατολισμός της ενεργειακής κυβερνητικής πολιτικής.

Με γνώμονα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ιδιαίτερα τη διασφάλιση φθηνής λαϊκής κατανάλωσης, τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, τη θωράκιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της ειρήνης στην περιοχή, την αύξηση της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού, η διακρατική συμφωνία δεν δικαιολογεί τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς.

Απ' τη διέλευση του συγκεκριμένου ιδιωτικού αγωγού, στην περίπτωση που υλοποιηθεί, δε διασφαλίζονται προνομιακοί όροι τιμολόγησης, ούτε ανάλογη δέσμευση διερχόμενων ποσοτήτων φυσικού αερίου για την εγχώρια κατανάλωση, σε επίπεδο που θα συνέβαλε και στη γενικότερη διαπραγμάτευση μείωσης του μεγάλου κόστους των ενεργειακών εισαγωγών. Η ελληνική συμμετοχή δεν αξιοποιήθηκε ούτε καν ως μέσο πίεσης για την επίλυση των διαφορών με την Αλβανία στο κρίσιμο ζήτημα της ΑΟΖ στο Ιόνιο που αφορά και τα κοιτάσματα ανοιχτά της Κέρκυρας, όπως του Αχιλλέα και του Πύρου.

Αντί για διασφάλιση της κρατικής συμμετοχής στα προτεινόμενα σχέδια αγωγών, όπως το συγκεκριμένο έργο, προχωρά η ιδιωτικοποίηση ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ με πολλαπλές αρνητικές συνέπειες, εκτός απ' τις προφανείς στην επιβάρυνση της λαϊκής κατανάλωσης και στα δικαιώματα των εργαζόμενων στον κλάδο.

Αφενός η χώρα εμπλέκεται όλο και περισσότερο στο κουβάρι των ευρωατλαντικών και ρωσικών ενεργειακών σχεδίων για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και οδών μεταφοράς, στον ανταγωνισμό ρωσικών και αζέρικων εταιρειών. Αφετέρου, η υλοποίηση κάθε σχετικού έργου δεν εντάσσεται σε ένα συνολικό σχέδιο αναβάθμισης του εγχώριου συστήματος μεταφοράς και διανομής του φυσικού αερίου με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες.

Συγκριτικά με τη διασφάλιση της ελληνικής συμμετοχής σε άλλα σχέδια, όπως για παράδειγμα του "Σάουθ Στριμ", επιλέγεται το προβάδισμα σε ένα ευρωατλαντικό σχέδιο, που στηρίζεται στον ενεργειακό άξονα Αζερμπαϊτζάν - Τουρκίας, σε μια περίοδο κλιμάκωσης της αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων απ' την Τουρκία. Προτάσσεται ένα σχέδιο που δε διασφαλίζει μέχρι στιγμής δυνατότητα διακλάδωσης από το έδαφος της Ελλάδας προς την ευρύτερη περιοχή.

Οι συγκεκριμένες επιλογές δεν είναι αποτέλεσμα έλλειψης εθνικής ενεργειακής πολιτικής, ούτε επιπολαιότητας και ανικανότητας της ελληνικής ενεργειακής διπλωματίας. Αντίθετα, αποτελούν επιλογές και συνέπειες της αστικής πολιτικής που υπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων στο πλαίσιο της «απελευθερωμένης» αγοράς και των δεσμεύσεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Ωφελημένοι οι ισχυροί όμιλοι

Σ' αυτό το αντιλαϊκό πλαίσιο, αποτελεί προτεραιότητα η υλοποίηση του νότιου ενεργειακού Διαδρόμου της ΕΕ, ενώ βαφτίζεται ανεδαφική κάθε απαίτηση προστασίας του λαϊκού συμφέροντος. Αντίστοιχα, στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας επιταχύνεται η ολοκλήρωση της "απελευθέρωσης" της σχετικής αγοράς και η συρρίκνωση της ΔΕΗ, ώστε να διασφαλισθούν μερίδια και κέρδη για τους ανταγωνιζόμενους ομίλους, με αρνητικές συνέπειες στις τιμές λαϊκής κατανάλωσης, στην αξιοποίηση εγχώριων πηγών, στη διαχείριση του δικτύου και στους εργαζόμενους του κλάδου.

Η αστική πολιτική ανάδειξης της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο, δε συμβάλλει στη λαϊκή ευημερία, αλλά στη διασφάλιση ενός γεωγραφικού χώρου διέλευσης αγωγών προς όφελος κοινοπραξιών ισχυρών ομίλων.

Δεν αξιοποιεί προς όφελος του λαού τα νέα γεωστρατηγικά δεδομένα όπως η αύξηση του γεωπολιτικού ρίσκου για την κάλυψη μέρους των ενεργειακών αναγκών της ΕΕ απ' τη Βόρειο Αφρική, καθώς και η αναβάθμιση της σημασίας των ρωσικών αγωγών προς τη Γερμανία και την Ιταλία. Εμπλέκει τη χώρα βαθύτερα στα ιμπεριαλιστικά σχέδια επέμβασης στη Συρία και στο Ιράν.

Ανοίγει το δρόμο της συνεκμετάλλευσης των θαλάσσιων ελληνικών κοιτασμάτων από ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρούς ομίλους, χωρίς διεθνή κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Εμφανίζει ως εθνικό φορέα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, ένα κρατικό γραφείο διανομής του εγχώριου ορυκτού πλούτου στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Για τη διασφάλιση αμοιβαία επωφελούς διακρατικής συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα απαιτείται αλλαγή πορείας, ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης της οικονομίας, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, των εγχώριων πηγών Ενέργειας και του φυσικού πλούτου, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και λαϊκό έλεγχο, αποδέσμευση απ' την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Σ' αυτό το πλαίσιο, μπορεί να λειτουργήσει ο ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας Ενέργειας, ο οποίος θα υπηρετεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών και θα αξιοποιεί σ' αυτήν την κατεύθυνση τη διακρατική συνεργασία για την ανάπτυξη ενεργειακών δικτύων καθώς και για συστηματική έρευνα των εγχώριων πηγών».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ