Φόβους ότι αν συνεχιστεί η οικονομική κρίση και η καπιταλιστική οικονομία δεν εισέλθει σύντομα σε τροχιά ανάκαμψης, θα δημιουργηθούν μη ελέγξιμες - για το σύστημα - καταστάσεις εκφράζει η Τράπεζα της Ελλάδας, στην ενδιάμεση έκθεση νομισματικής πολιτικής που έδωσε χτες στη δημοσιότητα. Εμμένει, όμως, στη μέχρι κεραίας εφαρμογή των μέτρων του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2013 - 2016 και του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2013, καθώς σημειώνεται με έμφαση ότι «μόνο η συνεπής εφαρμογή όσων αλλαγών θεσμοθετήθηκαν με το τρίτο μνημόνιο, παράλληλα με μέτρα που επισπεύδουν την ανάκαμψη και ένα ευρύτερο πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση».

Στην έκθεση παρουσιάζονται με μελανά χρώματα οι προοπτικές της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας για την ερχόμενη διετία, ενώ παρατίθενται κάποια στοιχεία - όχι πάντα ακριβή - για το μέγεθος της λεηλασίας που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός από την είσοδο της χώρας στους «μηχανισμούς στήριξης» και στα μνημόνια, ενώ, με κριτήριο τα ταξικά συμφέροντα που εκφράζει, παίρνει θέση και απαντά στο ερώτημα, αν η εφαρμογή των μνημονίων είχε θετικές ή όχι συνέπειες στον ελληνικό καπιταλισμό. Η απάντηση που δίνει είναι ότι, παρά τις σημαντικές αδυναμίες, υπήρξε ουσιαστική πρόοδος, θέση, η οποία, αν μη τι άλλο, επιβεβαιώνει τις θέσεις του ΚΚΕ ότι τα βάρβαρα, αντιλαϊκά μέτρα που επιβλήθηκαν και αυτά που πρόκειται να υλοποιηθούν, πέτυχαν τους στόχους που έχουν τεθεί, σε ό,τι αφορά στην κατακόρυφη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και στην ισοπέδωση των κοινωνικών κατακτήσεων, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Πέραν τούτου, συνιστά ...υπομονή, δεδομένου ότι οι «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» που εφαρμόστηκαν δεν έχουν άμεσα αποτελέσματα στις πολιτικές ενίσχυσης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, καθώς - όπως υποστηρίζει - απαιτείται κάποιος χρόνος για να γίνουν ορατά τα αποτελέσματά τους.

Η μεγάλη αντίφαση που διέπει την έκθεση είναι ότι ενώ αντιλαμβάνεται πως η συνέχιση της οικονομικής κρίσης θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες, για το σύστημα, καταστάσεις, τα υποτιθέμενα αναπτυξιακά μέτρα που εισηγείται κινούνται στην πεπατημένη (αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων κατά βάση), γεγονός που υποδηλώνει τα στενά περιθώρια διαχείρισης της οικονομικής κρίσης στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος.

Κατά την Τράπεζα της Ελλάδας, «αν δεν περιοριστεί αρχικά η ένταση της ύφεσης και αν δεν υπάρξει σύντομα στροφή προς την ανάκαμψη, τίθεται σε κίνδυνο το σύνολο της μεγάλης προσπάθειας ανασύνταξης της οικονομίας που έχει αναληφθεί τα τελευταία 2,5 χρόνια».

Εκτιμά, επίσης, ότι το ΑΕΠ θα μειωθεί φέτος με ρυθμό ελαφρά ανώτερο του 6% και της τάξης του 4% - 4,5% το 2013, ενώ η ανάκαμψη (υπό προϋποθέσεις) θα αρχίσει στη διάρκεια του 2014. Οι προϋποθέσεις που θέτει στηρίζονται στην υπόθεση ότι θα έχουν ελαχιστοποιηθεί οι αμφισβητήσεις όσον αφορά στη θέση της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, ότι θα προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις και ο βαθμός αξιοποίησης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ.

Επισημαίνει, επίσης, ότι η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ φτάνει το 20% στην πενταετία 2008 - 2012 και μπορεί να φτάσει το 23,5% στην εξαετία 2008 - 2013. Η δε σωρευτική μείωση της απασχόλησης στην τετραετία 2009 - 2012 υπερβαίνει το 16% και ειδικά της μισθωτής απασχόλησης το 17,5%. Κατά την Τράπεζα της Ελλάδας, «ύφεση αυτής της έντασης και διάρκειας είναι ιστορικά πρωτοφανής για την ελληνική οικονομία σε καιρούς ειρήνης...».

Αποτιμώντας το μέγεθος της λαϊκής λεηλασίας, αναφέρει ότι «η Ελλάδα έχει καταβάλει την μεγαλύτερη δημοσιονομική προσπάθεια από όλες τις άλλες χώρες με ανάλογα προβλήματα (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος, Ισπανία)» και προσθέτει ότι «την περίοδο 2010 - 2011 έχουν ληφθεί μέτρα ύψους περίπου 20% του ΑΕΠ, τα οποία έως το τέλος του 2014 εκτιμάται ότι θα φτάσουν σωρευτικά στο 40% του ΑΕΠ», κοντά δηλαδή στα 80 δισ. ευρώ!!!