Το παράδειγμα, με τη φορολογική πολιτική, είναι από τα πιο χαρακτηριστικά. Την προηγούμενη βδομάδα, στα πλαίσια ημερίδας του ΙΟΒΕ, κλήθηκε ο αρμόδιος για την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Σταθάκης, να παρουσιάσει τις απόψεις του κόμματός του και εκείνος μιλώντας για την ανάγκη φορολογικής μεταρρύθμισης, παρέπεμψε σε επεξεργασίες για τα φορολογικά του ακαδημαϊκού Βαρβαρέσου, που μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50, τον περασμένο αιώνα, υπηρέτησε από διάφορα πόστα την άρχουσα τάξη της χώρας εξέπεμψε μύδρους ενάντια στους αυτοαπασχολούμενους και μικροεπιχειρηματίες που φοροδιαφεύγουν και επανέλαβε το τετριμμένο επιχείρημα των κομμάτων εξουσίας ότι οι φοροεισπρακτικές υπηρεσίες δε λειτουργούν κανονικά.
Στην ίδια ομιλία, απαντώντας στο ερώτημα που ο ίδιος έθεσε «τι να κάνουμε», ο Γ. Σταθάκης πρότεινε (αυτολεξεί) ...λύσεις όπως:
***
Χωρίς ίχνος υπερβολής, μπορούμε να πούμε ότι μία προς μία οι διαπιστώσεις που κάνει ο Γ. Σταθάκης είναι επισημάνσεις που κάνουν - και με την ίδια περίπου φρασεολογία - η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αποτελούν τη βάση της επιχειρηματολογίας τους, για να προκαλούν αντιθέσεις ανάμεσα στα διάφορα κοινωνικά στρώματα, να εμποδίζουν τη δημιουργία λαϊκού μετώπου των θυμάτων της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, για να παίρνουν συνεχώς πιο αντιλαϊκά μέτρα. Εδώ και μερικά χρόνια, μάλιστα, κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης και την καθίζηση των κρατικών εσόδων, κύρια όμως για να εξυπηρετήσουν ακόμα πιο αντιδραστικές σκοπιμότητες (τρομοκρατία των φορολογουμένων, υιοθέτηση ακόμα πιο αντιλαϊκών φορολογικών μέτρων στο όνομα της υστέρησης, νομιμοποίηση ιδιωτικών εισπρακτικών εταιρειών κ.ο.κ.) τα κόμματα εξουσίας κλιμακώνουν το διασυρμό συγκεκριμένων ομάδων φορολογουμένων, ταυτίζοντάς τους με τη φοροδιαφυγή όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΕΒΕ, αμφισβητούν τη φερεγγυότητα και την αποτελεσματικότητα των φοροεισπρακτικών μηχανισμών όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, υψώνουν τους τόνους για τη διαφθορά των δικών τους μηχανισμών, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
***
Το ίδιο αντιδραστική επιλογή είναι η ενιαία φορολόγηση για τις εταιρείες «ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά τους». Πέρα από το γεγονός ότι ένα παρόμοιο σχέδιο ετοιμάζει και η συγκυβέρνηση, η ουσία βρίσκεται στο ότι αυτό το φραστικό περιτύλιγμα ...«ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά τους», είναι μια θέση παραπέρα ενίσχυσης του μεγάλου, πολύ μεγάλου, κεφαλαίου, αφού στην πράξη μεταφράζεται τόσο με την κατάργηση του αφορολόγητου των αυτοαπασχολούμενων, όσο και την ίδια φορολόγηση του μικρού μπακάλικου της γειτονιάς με την πολυεθνική, στον τομέα των τροφίμων. Πρακτικά, η πρόταση οδηγεί στην «ενιαία» φορολόγηση του μεροκάματου που βγάζει ο μπακάλης, με τα υπερκέρδη της πολυεθνικής.
***