«Καλούμε (...) την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, ανεξάρτητα από την επιλογή που έκαναν στις εκλογές, σε ανοιχτή συζήτηση και οργάνωση κοινής πάλης ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, για να απαλλαγούμε από το βραχνά της πτώχευσης, το ζυγό της κυριαρχίας των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, να απαλλαγούμε από τις επιλογές και δεσμεύσεις της ΕΕ. Καλούμε τις εκατοντάδες χιλιάδες που λένε "κάτι πρέπει να γίνει" να οργανώσουμε μαζί τη λαϊκή αντεπίθεση, ώστε να ξεκινήσουμε από ένα σίγουρο και ουσιαστικό "κάτι". Δεν πρέπει να μείνει κανένας μόνος του στα νύχια της εφορίας και άλλων μηχανισμών του κράτους, χωρίς στέγη, τροφή, φάρμακα, με παιδιά να οδηγούνται στον υποσιτισμό. Κανένας μόνος του απέναντι στην καταστολή και τον αυταρχισμό του αστικού κράτους.

Να συμβάλουμε αποφασιστικά να απελευθερωθεί η τεράστια λαϊκή δύναμη από τα δεσμά των τρομοκρατικών διλημμάτων, τον αντικομμουνισμό, την εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία και αυταρχισμό. Να αλλάζει ο συσχετισμός υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Με δυναμικές κινητοποιήσεις, γενική απεργία, να υποδεχτούμε τα νέα μέτρα, όχι για να ζήσουμε τον παλμό μιας ακόμα απεργίας, αλλά για το ξεκίνημα μιας αντεπίθεσης χωρίς πισωγύρισμα. Η εργατική τάξη, οι φτωχοί επιχειρηματίες, η φτωχή αγροτιά, οι νέες ηλικίες, οι μαθητές, οι φοιτητές και οι σπουδαστές, τα νέα ζευγάρια, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δε χρησιμοποίησαν ακόμα τη δύναμη που έχουν, τη δύναμη της οργάνωσης, της ταξικής συνείδησης, της συμμαχίας. Εχουν αφήσει πολλά κενά, ώστε ο αντίπαλος να μανουβράρει το κίνημα, τελικά να το κουμαντάρει, να το αποδιοργανώνει.

Δεν υπάρχουν χαμένοι αγώνες, υπάρχουν αγώνες που είναι πίσω από τις ανάγκες, υπάρχουν αγώνες που υπηρετούν τις εκλογικές ανάγκες των αστικών κομμάτων, των συμβιβασμένων. Να αποβάλουμε τη μοιρολατρία, αυτό το χαρτί δεν είναι δικό μας. Είμαστε ρεαλιστές, δεν πετάμε στα σύννεφα. Ομως, ποτέ δε θα γίνουμε ψοφοδεείς και μοιρολάτρες. Ο λαός έχει τη δύναμη και θα νικήσει. Δίνουμε την ολόπλευρη αλληλεγγύη μας σε όλους τους λαούς που υποφέρουν από την ιμπεριαλιστική επέμβαση και τον πόλεμο, στους λαούς της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας, πιστεύουμε στον προλεταριακό διεθνισμό και τη διεθνιστική αλληλεγγύη. Ολοι για έναν και ένας για όλους. Ανυποχώρητοι, αταλάντευτοι, ικανοί, ευέλικτοι, αλλά και πάντα ταξικά, στο ίδιο μετερίζι» (από την ομιλία της Αλ. Παπαρήγα στο 38ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ / στον κυριακάτικο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).