«Χιλιόμετρο και ευρώ» με την ευγενική χορηγία δήμου και Περιφέρειας, την στήριξη της ηπειρωτικής βιομηχανίας εμφιαλώσεως «ΒΙΚΟΣ», θα ήταν ίσως το πιο κατάλληλο σύνθημα για τον 6ο Γύρο της Λίμνης των Ιωαννίνων που οργανώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο μαζί με ντόπιο αθλητικό σωματείο. Και αυτό γιατί ένα αγώνισμα όπως ο μαραθώνιος που η ίδια του η ιστορία παραπέμπει σε δύσκολους αγώνες ανθρώπινων και μεγάλων αξιών μετατρέπεται σε πεδίο εμπορευματοποίησης αφού οι αθλητές και αθλήτριες θα φορτωθούν στις πλάτες τους τα βάρη της διεξαγωγής. Η «ταρίφα» πάει με βάση τα χιλιόμετρα αφού, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα των διοργανωτών, το κόστος για τον 6ο Γύρο της Λίμνης 30 χιλιομέτρων και για το Δυναμικό βάδισμα 30 χιλιομέτρων είναι 20 ευρώ και για το δρόμο των 5 χιλιομέτρων 15 ευρώ. Αυτοί που γλιτώνουν είναι τα 15χρονα και οι μητέρες που μπορούν να τρέξουν... με τα καρότσια τους. Μάλιστα, έχουν και το θράσος όλοι αυτοί που μετατρέπουν τους δρόμους γύρω από τη λίμνη των Ιωαννίνων σε εμπόριο να μιλάνε για ανάδειξη με αυτόν τον τρόπου του μαζικού λαϊκού αθλητισμού. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που τα σχολεία νοσούν από καθηγητές φυσικής αγωγής, τα περισσότερα δεν έχουν ούτε στοιχειώδη εξοπλισμό και αθλητικές εγκαταστάσεις, τα δημοτικά γυμναστήρια έκλεισαν, τα ερασιτεχνικά σωματεία μαραζώνουν και δεν έχουν καμία κρατική στήριξη. Οταν η ανυπαρξία ή και προβληματικότητα όλων εκείνων των υποδομών και αθλητικών εγκαταστάσεων που θα έπρεπε να παρέχει το κράτος, να διασφαλίζει το δικαίωμα στην άθληση -χωρίς πληρωμή- για όλους είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού.