Ενα μοναδικό προϊόν οδηγήθηκε στην πυρά με ευθύνη της κυβέρνησης. Για να επανέλθει η παραγωγή χρειάζονται τουλάχιστον 15 χρόνια
Με ευθύνη των κυβερνώντων καταστράφηκε η παραγωγή ενός μοναδικού προϊόντος στον κόσμο, που έχει σημαντικές εξαγωγές. Το προηγούμενο διάστημα η κρίση που προκάλεσαν οι ιμπεριαλιστές στις αραβικές χώρες δημιούργησε πρόβλημα στις εξαγωγές και τώρα ήρθε η πυρκαγιά να επιφέρει ένα ακόμα πιο μεγάλο πλήγμα. Οι πυρόπληκτοι μαστιχοπαραγωγοί της Χίου θα αντιμετωπίσουν πλέον πρόβλημα επιβίωσης για τα επόμενα χρόνια. Η ζημιά που έχει γίνει θα τους στερήσει για πολλά χρόνια το εισόδημα που είχαν. Τα δέντρα που κάηκαν θα πρέπει να αντικατασταθούν με νέα τα οποία θα αρχίσουν να δίνουν μια μικρή παραγωγή μετά από 7-8 χρόνια, ενώ κανονική παραγωγή βγαίνει μετά από 15 χρόνια περίπου. Εκτός από τη μαστίχα μεγάλες είναι επίσης οι ζημιές στα μελίσσια όπου εκτιμάται ότι κάηκαν 3.000 κυψέλες και καταστράφηκε το 60% περίπου της παραγωγής μελιού. Σημαντικές ζημιές έγιναν ακόμα σε αμπέλια, συκιές και ελιές. Πλήγματα υπήρξαν και στην κτηνοτροφία. Κάηκαν πολλά ζώα ελευθέρας βοσκής καθώς και μαντριά, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα των κτηνοτρόφων στις πυρόπληκτες περιοχές είναι πού θα βοσκήσουν πλέον τα ζώα τους.
Οι αγροτοκτηνοτρόφοι των πυρόπληκτων περιοχών της Χίου βρίσκονται πλέον σε δεινή θέση μετά τη μεγάλη καταστροφή που έγινε. Χωρίς να έχουν καμία ευθύνη καταστράφηκαν. Και τίθεται σοβαρό θέμα τι ακριβώς θα γίνει με την έγκαιρη και δίκαια αποζημίωσή τους. Από κυβερνητικής πλευράς, έγιναν δηλώσεις ότι θα καταβληθούν έγκαιρα η αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ, αλλά πόσοι από τους πληγέντες παραγωγούς θα αποζημιωθούν και με τι αποζημιώσεις; Ο ΕΛΓΑ θα αποζημιώσει όλους τους πληγέντες μαστιχοπαραγωγούς; Με τις αποζημιώσεις ΠΣΕΑ (Πολιτικής Σχεδιασμού Εκτακτης Ανάγκης) τι θα γίνει επίσης; Ως γνωστόν οι αποζημιώσεις ΠΣΕΑ που δίνονται για την αποκατάσταση των ζημιών στο φυτικό κεφάλαιο και στις εγκαταστάσεις κάνουν 2 με 3 χρόνια για να ξεκινήσουν να δίνονται λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών που έχει επιβάλει η ΕΕ με την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων, ενώ το ύψος των αποζημιώσεων που δίνεται είναι πάντα πολύ μικρό σε σύγκριση με το μέγεθος των ζημιών.
Είναι φανερό ότι απαιτούνται άμεσα μέτρα ανακούφισης και στήριξης των πληγέντων αγροτοκτηνοτρόφων της Χίου. Μπρος στην άσχημη κατάσταση που διαμορφώθηκε, απαιτείται να γίνουν λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα στα χωριά που επλήγησαν και να υπάρξει διεκδικητικό αγωνιστικό πλαίσιο με αιτήματα όπως: