Το «βαρύ πρόγραμμα» του Ντέμπσεϊ έχει άμεση σχέση με τις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη. Κυρίως όμως με τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ. Υπό αυτό το πρίσμα, Αφγανιστάν και Ιράκ διόλου τυχαίοι προορισμοί ήταν.
Στο Αφγανιστάν, όπου ο πρόεδρος Ομπάμα για προεκλογικούς κυρίως λόγους έχει ανακοινώσει την σταδιακή απόσυρση μέσα στο 2013, οι εξελίξεις είναι αρνητικές για τα κατοχικά αμερικανικά και ΝΑΤΟικά στρατεύματα. Οι επιθέσεις εναντίον των κατοχικών «εκ των έσω», δηλαδή από Αφγανούς αστυνομικούς ή στρατιώτες, προκαλούν αιμορραγία στις κατοχικές δυνάμεις και προβληματισμό όσον αφορά τους σχεδιασμούς τους συνολικά για την Ασία, καθώς εκεί έχει στραφεί το επίκεντρο των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων.
Ανάλογο και το περιεχόμενο της ατζέντας των συνομιλιών του με το στρατηγό Ιβασάκι με στόχο την «επέκταση της αντιβαλλιστικής ασπίδας» στην Ασία, όπου χώρα - κλειδί είναι η Ιαπωνία. Οσο για το Ιράκ, προσπάθησε να πείσει τους Ιρακινούς αξιωματούχους ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν «σημαντικό ρόλο στα τεκταινόμενα στο Ιράκ». Προφανώς, καθώς η τύχη του Ιράκ συνδέεται άμεσα με το μέτωπο του πολέμου στη Συρία, αλλά και το μέτωπο που ετοιμάζεται να ανοίξει στο Ιράν.