Αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση με αφορμή τα 67 χρόνια από τη ρίψη πυρηνικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, οργάνωσε η Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη στη Θεσσαλονίκη, χτες, 9 Αυγούστου, μέρα του πυρηνικού ολοκαυτώματος στο Ναγκασάκι. Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν περίπου στις 8 μ.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου και από εκεί πορεύτηκαν με αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα στο αμερικανικό προξενείο, όπου έκαψαν τις σημαίες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Εκεί διαλύθηκαν δίνοντας ραντεβού για τις 6 Σεπτέμβρη στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της συγκέντρωσης η διατράνωση της αντίθεσης σε οποιαδήποτε ελληνική εμπλοκή σε έναν ενδεχόμενο νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά της Συρίας και του Ιράν.

Κεντρικός ομιλητής της συγκέντρωσης ήταν ο Γ. Χαβατζάς, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ και μέλος του προεδρείου της ΕΔΥΕΘ, ο οποίος επισήμανε: «Ο κίνδυνος για νέες επεμβάσεις του ιμπεριαλισμού και νέους πολέμους έχει οξυνθεί, ενώ η πιθανότητα χρήσης πυρηνικών όπλων όχι μόνο δεν έχει περιοριστεί αλλά είναι και πιο επικίνδυνο να συμβεί, με κύριο υπεύθυνο την επιθετική δράση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και την καταστροφική επίδραση της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, που οξύνει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και αντιπαραθέσεις για μοίρασμα και ξαναμοίρασμα των αγορών».

Αναφερόμενος στις εξελίξεις στην Ανατ. Μεσόγειο τόνισε: «Η επικίνδυνη κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή (ΝΑ Μεσόγειος και Μέση Ανατολή), στο έδαφος των σκληρών ανταγωνισμών με τη Ρωσία και την Κίνα, περικλείει τον κίνδυνο γενικευμένης πολεμικής σύρραξης, αρχικά σε βάρος της Συρίας και του Ιράν, που θα έχει ολέθριες συνέπειες για τους λαούς της περιοχής μας. Η κρίση στη Συρία εμφανίστηκε ως εσωτερικό πρόβλημα "δημοκρατίας". Αλλά είναι κρίκος στην αλυσίδα ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, που ονομάστηκαν από τα αστικά επιτελεία και τους οπορτουνιστές "Αραβική Ανοιξη". Η πιο τρανταχτή περίπτωση είναι της Λιβύης, όπου οι ίδιοι οι αστοί ομολόγησαν ωμά την οργάνωση των αντικαθεστωτικών και του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Να θυμίσουμε ότι η ιμπεριαλιστική πολεμική επέμβαση στη Λιβύη έγινε στο όνομα αποκατάστασης της δημοκρατίας. Αλλά ο πόλεμος έγινε για τη μοιρασιά των υδρογονανθράκων στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών».

Σχετικά με την ελληνική εμπλοκή σημείωσε: «Την ίδια ώρα σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο πρώτης γραμμής, ενόψει εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, εξελίσσεται η Ελλάδα, με αποκλειστική ευθύνη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά και της σημερινής συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) που πρόθυμα συμμετέχει στους εγκληματικούς σχεδιασμούς εναντίον των λαών της περιοχής. Λιμάνια και θάλασσες, μαζί με τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, στρατηγεία - όπως αυτό στην πόλη μας και τις άλλες "διευκολύνσεις", έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα σταθμοί συγκέντρωσης της ιμπεριαλιστικής πολεμικής μηχανής. Η κινητικότητα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου και η υπερσυγκέντρωση πολεμικών πλοίων από ανταγωνιζόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, παραπέμπουν σε προετοιμασία για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης ενάντια στη Συρία, ενδεχόμενα και το Ιράν».